KOOP BELGISCHE APPELS

Opeenvolgende misoogsten doen de Haspengouwse appeltelers in zak en as belanden. Bovendien daalt de consumptie.

Nu al voor het tweede opeenvolgende jaar heeft vorstschade onze appeltelers een misoogst bezorgd. Terwijl België in een normaal seizoen zowat een half miljoen ton appels oogst (waarvan ongeveer 45 % in Limburg), is dat deze keer slechts de helft. Maar betekent een kleiner aanbod dan geen betere prijzen voor de telers ? “Zo gemakkelijk gaat dat niet,” zegt Pierre Arnauts, commercieel directeur van de Veiling Haspengouw in Sint-Truiden, zowat het kloppende hart van de Belgische appelteelt. “Europa heeft geen grenzen meer. Vorig seizoen was de Europese oogst goed, zodat ondanks onze vorstschade de Belgische prijs niet steeg. Voor dit seizoen echter spreken voorspellingen van een daling van 9 % van de Europese oogst.” Roger De Neef, de marktstatisticus van het Verbond van Belgische Tuinbouwveilingen ( VBT), laat weten dat vorig seizoen (’95-’96) de middenprijs (over alle kwaliteiten) per kilo 14,4 frank bedroeg op jaarbasis. Voor het lopende seizoen (’96-’97) zitten we aan 16,8 frank. In ’94-’95 was er een dieptepunt op 12,4 frank omwille van de uitstekende Europese oogst.

Komen de telers met die prijzen uit hun kosten ? “Een jong bedrijf dat zijn investeringen nog moet afbetalen, geraakt er met 16 frank niet uit,” zegt Arnauts. “Een gevestigd bedrijf zal met 14 frank nog iets overhouden. Maar dat een aantal telers nu in zware moeilijkheden zit, staat buiten kijf.” Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel in de fruitteelt. België oogst zowat 150.000 ton peren per jaar en heeft daarin een goede exportpositie. Zo is ons land één van de weinige die het perenras Conférence jaarrond kan verkopen tegen voldoende kwaliteit. En er is de oude vertrouwde aardbei, die Limburg kan aanbieden net op het ogenblik dat de Franse en Spaanse oogst voorbij is en de Duitse nog moet beginnen.

Toch maakt Arnauts zich zorgen : “De consumptie van inlands fruit gaat achteruit. Mijn vrouw koopt ook wel eens kiwi’s, 15 jaar geleden kon dat niet eens.” De Neef gelooft niet dat promotiecampagnes nog veel kunnen uithalen : “De één promoot de ander uit de markt. Je kunt toch niet 5 appels én 5 peren én 5 tomaten per dag eten ?”

Volgens Arnauts moeten we nieuwe toepassingsgebieden zoeken, zoals fruityoghurts. Andere oplossing is de verre export : “Chinezen en Japanners eten ook appels. Koeltransport voor fruit is wel duur, maar doenbaar. In onze havens komen toch ook koelschepen aan met bananen uit Latijns-Amerika of appels uit Nieuw-Zeeland ?” Eén fruitteler alleen kan zo’n schip niet betalen. Een taak voor de veilingen ? “De veilingen hebben het ook niet breed,” antwoordt Arnauts. “Normaal veilen wij hier 100.000 ton appels per seizoen, nu zal dat iets meer dan de helft zijn. We kunnen ons geen avonturen veroorloven.”

PIERRE ARNAUTS (VEILING HASPENGOUW) Een jong bedrijf dat investeringen moet afbetalen, geraakt er tegen de huidige prijzen niet uit.