De Brit Arthur White kocht vorig jaar in oktober de Vlaamse luchtvaartmaatschappij VLM Airlines. Hij start deze maand een offensief met liefst tien nieuwe lijnvluchten.
Een interview met Arthur White, sinds 2012 aan het roer bij VLM Airlines, heeft veel weg van een monoloog. Iets langer dan een uur praat de man voluit over zijn plannen, waarna de volgende afspraak al wenkt. Druk heeft White het zeker. Tegelijk oogt zijn zakenmodel nog wat embryonaal, aftastend. Het blijft een gok, maar dan wel een bijzonder beredeneerde.
Aanvankelijk wou VLM Airlines vooral doorgaan met wat het de voorbije jaren al deed: ACMI. Dat staat voor aircraft, crew, maintenance, insurance. Daarbij doet een carrier vluchten voor derden. De luchtvaartmaatschappij neemt dan nauwelijks risico’s, want ze krijgt een vast bedrag voor een vaste termijn. Het risico ligt bij de partij die de ACMI-dienst vraagt.
Doorzetten
De voorbije jaren organiseerde VLM Airlines vooral ACMI-vluchten voor CityJet (zie ‘We zullen bedrijfsverlies lijden’). Die activiteit werd sterk teruggeschroefd half november vorig jaar. “Onze omzet uit ACMI voor CityJet daalde met vier vijfde”, zucht de Brit. “Almaar meer carriers vissen in die vijver. Het is het meest stabiele zakenmodel dat je kan hebben. Maar de Europese luchtvaart heeft nog altijd onvoldoende economische vaart voor de volledige benutting van onze vloot voor ACMI.”
En daar stond White op het tarmac met zijn pas gekochte vloot van een dozijn Fokker 50-toestellen, en een 200-tal werknemers. Maar voor de Brit is het glas veeleer halfvol. Of hij op 55-jarige leeftijd niet beter zou gaan rentenieren aan de Middellandse Zee? “Nee, dat is mijn aard niet”, zegt hij. “Ik ben te veel een opportunist. Ik geloof in VLM Airlines. Wat je nodig hebt, is geloof in het eigen kunnen. Je mag er niet te veel over nadenken. Er zullen ongetwijfeld dingen verkeerd gaan, maar er zal ook veel lukken. Moed en doorzettingsvermogen zijn essentieel.”
Waterford
Het resultaat van die denkoefening is de start van twaalf lijnvluchten. De maand april is cruciaal, met een tiental startende verbindingen, vooral tussen Antwerpen, Birmingham, Genève, Hamburg, Luik, Londen, Nice, Rotterdam, Southampton en Venetië.
En Waterford. Een stad in Ierland met 60.000 inwoners, en met een luchthaven. “Dat wordt een van onze betere lijnen”, zegt Arthur White. “Van daaruit vliegen we twaalf keer per week naar Londen Luton, en vier keer per week naar Birmingham. Enkele jaren geleden vlogen jaarlijks 70.000 passagiers vanuit die luchthaven, met de Ierse carrier Aer Arann. Maar die vluchten zijn stopgezet. Vier uur na onze aankondiging van de routes, hadden we al 260 tickets verkocht. We zitten nu al aan meer dan 3000 verkochte tickets, en de vluchten moeten nog beginnen. Dat is de beste voorverkoop van al mijn nieuwe routes. Nochtans suggereerden alle zakenmodellen dat vliegen vanuit Waterford economisch niet rendabel kon zijn.”
Waterford, waar VLM Airlines als enige vliegt, is tekenend voor de strategie van de vernieuwde carrier. Arthur White, een ouwe rat in het vak, want zelf piloot en al een kwarteeuw actief in de luchtvaart , is tevreden met de kruimels in de sector. Met zijn vloot van twaalf Fokker 50-toestellen (50 zitjes) mikt hij altijd weer op een beperkt marktaandeel. Daarmee kan hij goed leven.
Focus op de havensteden
Spil van het gebeuren is de Antwerpse luchthaven, de thuisbasis van de luchtvaartmaatschappij. Daar zijn het gros van de vloot, het personeel, en de maatschappelijke zetel. Arthur White mikt op Antwerpen en zijn havenactiviteiten. “Er zijn geen vluchten tussen de Europese havensteden. Die zakenlui reizen toch?” De kern van de nieuwe activiteit wordt daarom de verbinding van de havensteden Antwerpen, Hamburg, Rotterdam en Southampton. “VLM Airlines had vroeger een lijnvlucht tussen Rotterdam en Hamburg. Die draaide heel goed. Na de overname in 2007 door Air France KLM werd die afgeschaft. Met als resultaat dat je vandaag vier vluchten per dag hebt tussen Amsterdam en Hamburg. Veel van die reizigers moeten naar Rotterdam, niet Amsterdam.” Southampton is dan weer een cruciale havenstad voor cruiseschepen naar de Middellandse Zee en trans-Atlantisch.
Een andere constante bij VLM Airlines zijn de kleinere luchthavens. “Ook dat is cruciaal in ons zakenmodel”, benadrukt Arthur White. “Wij zijn geen grote carrier, we hebben geen getrouwheidsprogramma’s. Wij vliegen vanuit luchthavens zonder stress en drukte. De passagiers kunnen gemakkelijk parkeren, vlak bij de terminal. Je hebt een snelle check-in, geen lange rijen aan de veiligheidscontrole. Daarna neem je een korte vlucht, met een drankje en eventueel een lichte maaltijd.”
Luik
Nog zo’n kleine luchthaven is Luik. “Zaventem is voor ons geen alternatief. We zijn een heel kleine vis in een veel te grote vijver. Luik heeft een enorme vijver, met 7,6 miljoen mensen in een straal van een uur rijden rond de luchthaven. En wij worden daar dus de eerste Belgische luchtvaartmaatschappij met lijnvluchten.”
Avignon, Bologna, Nice en Venetië zijn de bestemmingen. “Elk jaar zijn er 200.000 reizigers vanuit België naar Nice. Wij vliegen vier keer per week met 50 passagiers. Dat zijn er 200 per week, 800 per maand. Zoveel marktaandeel zullen wij dus niet inpikken.” Toch zouden kruimels moeten renderen.
Wolfgang Riepl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier