Klein maar veelzijdig

Henk Van Oudenhove en zijn vrouw Veronique openden vijftien jaar terug het intieme ‘tafeltheatertje’ Sans Cravate. De twee legden de lat telkens wat hoger, met een Michelinster als gevolg. Vijf jaar geleden kwam La Suite Sans Cravate erbij, een luxueuze tafel-en-bed met vier suites. Niet veel later volgde de laagdrempelige Hubert Gastrobar. Nu hebben Henk en Veronique Van Oudenhove besloten hun buikgevoel te volgen en terug te keren naar hun roots: een à-la-carterestaurant met een kleine maar veelzijdige kaart. Enkel op zaterdagavond is er een zesgangenmenu (94 euro). Op weekdagen is er ‘s middags een driegangenlunch (45 euro).

De parade van welkomsthapjes is vervangen door één hapje bij het aperitief. Voor wie meer wil, is er een kaart met fingerfood. De focus ligt nu op volwaardige voor- en hoofdgerechten, met een ambachtelijk bewerkt hoofdingrediënt, zoals boeuf Wellington, bressekip in varkensblaas en gerechten van het draaiend spit. Door zo te werken blijft de chef de sleur de baas. In eethuizen die uitsluitend menu’s verkopen, ontstaat een automatisme in de keuken, en herhaling gaat ten koste van het werkplezier.

Het gastronomische restaurant Sans Cravate is te bereiken via de glazen deur achter in Hubert Gastrobar. Op zaterdagavond gaat die deur open en wordt Hubert Gastrobar toegevoegd aan Sans Cravate. Er wordt gegoocheld met ruimte, en dat is ook te merkern. Het toilet is enkel bereikbaar via de keuken.

Wij nestelden ons aan een tafeltje en kozen als bite een seizoenhapje met maatje, peultjes, salade caprese, watermeloen, ansjovis en amandel (16 euro). Het voorgerecht was een cocktail van spinkrab, in een glas gepresenteerd met eipareltjes, plakjes appel en splinters selder, en aan tafel besprenkeld met vinaigrette van krab en schaaldierolie (29 euro). Dat voorgerecht was subtiel van presentatie en van smaak. Het hoofdgerecht was jonge duif Clamart, aan het spit bereid en opgediend met jonge erwtjes, uitjes, artisjok, sla en aardappelmouwwsseline (43 euro). De pure smaken primeerden. Bij de nagerechten zijn nostalgische klassiekers, zoals baba au rhum en een door ons geproefd Paris-Brest-gebak, gemaakt van soezenbeslag en karamelroom en opgediend met coulis (12 euro). Ook die bereiding toonde vakmanschap.