Kameraad Rudy heeft een probleem

ABVV-kopstuk Rudy De Leeuw heeft vorige week weinig prettige momenten meegemaakt toen bekend werd dat Immo DL, een onderneming van de familie De Leeuw, heeft gebruikgemaakt van de notionele-interestaftrek.

Aangezien De Leeuw zich de voorbije maanden steeds meer opwierp als een rabiate tegenstander van alles wat met die vermaledijde notionele-intrestaftrek te maken heeft, lag het voor de hand dat kameraad Rudy de volle laag kreeg. Zijn schrijnend zwakke weerwerk tijdens het interview in De zevende dag maakte het allemaal nog wat pijnlijker. Voor hem en voor zijn beweging.

Het is niet correct om Rudy De Leeuw te verwijten dat hij tot de aandeelhouders/bestuurders behoort van een firma die de wet op de notionele-intrestaftrek toepast. De wet en haar mogelijkheden zijn er voor iedereen, ook voor Rudy De Leeuw. Ik ben tegen de fiscale aftrek van hypothecaire leningen, maar ik heb ze wel gretig toegepast. Ik ken tientallen mensen die de subsidiëring van de zonnepanelen een aberratie vonden, maar die ze toch lieten plaatsten.

De Leeuw heeft wel een probleem bij de confrontatie tussen zijn woorden en zijn daden. In zijn publieke retoriek schuift hij veel van wat fout loopt in onze maatschappij in de schoenen van dit rotmechanisme dat aan profiteurs en fraudeurs een vrijgeleide biedt om op de kap van de arme arbeider en hopeloze werkloze veel geld binnen te halen. Als je dan zelf betrapt wordt met je hand in de koekjesdoos, ook al is dat volstrekt legaal, moet je niet versteld staan dat je de volle laag krijgt. Gooi daar een verdediging bovenop die kant noch wal raakt en je hebt als topman van de meest militante vakbond van het land plots een enorm geloofwaardigheidsprobleem. Als De Leeuw de volgende keer klauwt vanop vakbondsbarricaden en het begrip ‘notionele-intrestaftrek’ rolt daarbij over de lippen, dan dient dat zijn zaak niet.

Hoezeer Rudy De Leeuw een tactische flater beging door zijn directe betrokkenheid bij een bedrijf dat de notionele-intrestaftrek concreet toepaste, de discussie over en met Rudy De Leeuw moet over heel andere dingen gaan dan over de notionele-intrestaftrek. Hoewel de notionele intrest voor een substantiële versterking van het eigen vermogen van vele ondernemingen zorgde, waardoor hun weerstandsvermogen bij economische tegenwind fors toenam. Maar misbruiken blijven misbruiken en die moeten aangepakt worden, al worden de positieve effecten van de notionele-intrestaftrek al te vaak over het hoofd gezien.

De echte discussie met mensen als Rudy De Leeuw gaat over de toekomst van ons sociaaleconomisch model. Sommigen blijven het een voorbeeld noemen, maar het is hoe langer hoe moeilijker dat soort uitlatingen ernstig te nemen. Structureel zwakke werkgelegenheidsgraad, onbetaalbare rekeningen, voortdurend moeilijkheden om de begroting en de schuld onder controle te houden, beperkte kansen voor minderheden: deze en nog veel andere fenomenen hangen allemaal nauw samen met ons sociaaleconomisch model. Mensen als Rudy De Leeuw en andere militante syndicalisten willen niet dat er geraakt wordt aan dat model, terwijl de rest van de wereld inziet dat het zo echt niet verder kan. Een aantal van de basismechanismen van dat model moeten fundamenteel worden bijgestuurd.

De vakbonden zijn de symbolen bij uitstek van conservatisme en behoudsgezindheid. Hun alternatieve plannen stellen niet veel voor. Met deze halsstarrigheid scoren de vakbonden af en toe punten bij een beperkte groep die vandaag betrokken partij is. Hun afwijzingsbeleid ondermijnt op een schaamteloze manier de kansen van de volgende generaties.

Johan Van Overtveldt