Jazz, motoren en software

Enkele weken geleden, op een avondlijke terugvlucht Londen-Brussel: onder de passagiers zitten toplui van Tradeware, én van Capco, én van FICS/Security One, drie Belgische bedrijven actief in financiële software. “Nee, er was geen congres over een of ander hot topic in de sector geweest. Het was puur toeval. Elkeen was klanten in de City gaan bezoeken. Een bewijs dat de Belgen internationaal wat te betekenen hebben inzake financiële software.”

Het is Etienne Geeraerd (48) die het vertelt, de gedelegeerd bestuurder van Tradeware, de onderneming uit Waterloo die op 19 juli jongstleden van Reuters-dochter Instinet een kapitaalinjectie kreeg. De omvang daarvan wordt niet vrijgegeven. In ruil zit Instinet nu met plusminus 25% van de aandelen aan de tafel, naast de familiale holding van Etienne Geeraerd, Waalse privé-investeerders, het Antwerpse beurshuis Smeets Securities en het Brusselse startersfonds Bru-Start.

Instinet is een electronic communication network ofte ECN, een elektronisch platform voor aandelenhandel op diverse beurzen in Amerika, Europa en Azië, dat wereldwijd 60.000 schermen bij 6000 klanten telt (banken, beursvennootschappen, institutionele investeerders) en enkele maanden geleden aankondigde zich ook resoluut op de ‘retailmarkt’ – de particuliere beleggers – te gaan toeleggen.

“Er waren vijf geïnteresseerden,” zegt Geeraerd. “Maar Instinet was degene waarmee we de meeste synergieën zagen. Want toen we in november ’99 beslisten een externe kapitaalinbreng te zoeken om de internationalisering te kunnen realiseren, wilden we tegelijk dat het een partner zou zijn die ons de nodige credibiliteit zou verschaffen in de financiële wereld. Een partner die kennis had van de wereldwijde aandelenhandel, en die deuren kon openen die wij anders, als klein Belgisch bedrijfje, veel moeilijker konden forceren.”

Tradeware wordt zeker geen filiaaltje van Instinet. Geeraerd: “We blijven een zelfstandige koers varen. Niets belet ons zaken te doen met hun concurrenten. En van hun kant is er geen enkele verplichting om ons werk te bezorgen. Maar als ze bij ons gekomen zijn, is dat ook om hun noden te lenigen: vooral wat het doorgeven van orders naar de Europese aandelenmarkten betreft. Daarvoor gaan ze onze gateways benutten. En ze willen ons ook inzetten bij hun klanten, voor alles wat ‘retail’ is.”

Wat Tradeware doet, is, vereenvoudigd: rechtstreekse, elektronische toegang leveren tot de beurzen. Klanten zijn financiële instellingen (zoals onder meer Dexia, Cortal en Bank of New York) die met de producten van Tradeware de traders in hun marktenzaal op de beurzen aansluiten, of hun agentschappen connecteren, of – met de ‘light’-versie – hun individuele klanten on line laten beleggen.

Tradewares omzet bedroeg slechts 701.000 euro in 1999, een overgangsjaar waarin de verkoop grotendeels stillag tot de nieuwe internetgebaseerde producten klaar waren. Dit jaar wordt, met 45 werknemers, op 3 miljoen euro omzet gemikt, en nog altijd een (klein) operationeel verlies. Voor 2002 wordt op zowat 9 miljoen euro omzet en een goeie 2 miljoen euro operationele winst gerekend. “Tenminste, dat zijn de cijfers van vóór de intrede van Instinet. We zullen ze binnenkort allicht opwaarts herzien.” Pas wanneer de winstevolutie een presentabele curve vertoont, kan aan een beursgang worden gedacht. “Binnen een jaar of twee, drie, dus,” zegt Geeraerd.

De begeestering voor financiële software deed hij op toen hij aan de University of Southern California in Los Angeles – waar hij informatica en bedrijfseconomie studeerde – een prof expertsystemen hielp ontwikkelen voor prognoses van toekomstige cashflows van beursgenoteerde bedrijven.

Daarvóór had zijn carrière een aantal ‘eclectische’ wendingen vertoond. “Passie is telkens het sleutelwoord geweest,” verklaart Etienne Geeraerd. Passie voor de motorsport was het die hem na drie jaar zijn studies burgerlijk ingenieur aan de UCL deed opgeven om te gaan racen. Vier jaar als amateur, vier jaar in professionele teams (onder meer bij Yamaha in Duitsland), tot in wereldbekerwedstrijden toe. Alleen een uitvergrote foto in zijn kantoor herinnert daar nu nog aan. Geeraerd stopte met racen in 1983, na de dood van een Zwitserse collega-motorrijder. Daarna begon hij Africauto, een groothandel die containers met reserve-auto-onderdelen naar Afrika stuurde, maar na een tijdje failliet ging.

Een andere passie bracht hem ertoe 20 vrienden te overtuigen om elk 50.000 frank te investeren in de oprichting van een jazzclub aan de Brusselse Arduinkaai, achter de KVS. ‘ Au Kaai‘ heette die, en er was elke avond live-muziek. Drie avonden per week deed Etienne Geeraerd er de bar, nu en dan stond hij ook zelf op het podium, als fervent saxofonist. “Vandaag haal ik de sax niet vaak meer boven. Al mijn aandacht en tijd gaat naar Tradeware en naar mijn familie.” Hij is vader van vier kinderen. “Alleen op een kerstfeestje van het bedrijf durf ik nog eens een nummertje blazen.”

Politieke marketing is een ander vaatje waaruit hij nog getapt heeft, gedurende zowat een jaar, bij het Brusselse bureau Stratecom, dat later in opspraak kwam door affaires met PS-geld. “Maar dat was na mijn tijd,” beklemtoont Geeraerd, die uit die periode vooral onthoudt hoe hij in Senegal de campagne voor de herverkiezing van president Abdou Diouf aanstuurde. Lachend: “Zonder ons zou die man met 85% van de stemmen herverkozen zijn. Met ons was dat 98%.”

1987 was dan het jaar waarin hij naar de VS trok om te gaan studeren. Een keuze die uiteindelijk vijf jaar later, in 1992, zou resulteren in de oprichting van Tradeware. De combinatie van financiën en software blijkt Etienne Geeraerd tot ‘meer van hetzelfde’ te inspireren: hij was enkele jaren geleden ook co-oprichter – en is nog steeds aandeelhouder – van Europeaninvestor.com, een ambitieuze internetsite voor beleggers.

raf pauwels