INTRIGE BIJ PHILIPS

Met Leysen en Dekkerin de hoofdrol

André Leysen is door Wisse Dekker, ex-topman van Philips, in de voorbije dagen publiekelijk beschuldigd van een weinig fraaie interventie contra Dekker in de raad van bestuur ( nvdr raad van commissarissen in Nederland). Wisse Dekker uit de beschuldiging in een boek dat pas op de markt is : Levenslang Philips. Naar aanleiding van het boek gaf hij een achtergrondinterview aan Vrij Nederland.

Wisse Dekker trad in 1986 af als president van Philips en werd toen voorzitter van de raad van bestuur. Volgens de regels had hij dat tot zijn 72ste mogen blijven, maar hij werd door gelobby van vice-voorzitter André Leysen buitengewrongen, aldus Dekker. Met de bedoeling van Leysen om in de stoel te schuiven van Wisse Dekker is het vermoeden. Een beetje zuur laat Wisse Dekker in Levenslang Philips optekenen dat hij gelukkig niet werd opgevolgd door Leysen : “De biografie van André Leysen die korte tijd later verscheen en waarin deze zijn actieve steun aan de Duitse zaak in de Tweede Wereldoorlog beschrijft, bevestigt dat deze oplossing in de Nederlandse gemeenschap niet in goede aarde zou zijn gevallen.”

“Het systeem was dat de aftredende president altijd president-commissaris ( nvdr voorzitter van de raad van bestuur) werd en dat de raad van commissarissen internationaler van samenstelling werd,” aldus Dekker in Vrij Nederland. (…) “Maar toen kwam het moment dat het aantal buitenlanders steeds groter werd. En het aantal Philips-mensen liep terug en ik zei : de president-commissaris moet wél een Philips-man zijn. Dat was in 1994. Ik was zeventig. Mijn herbenoeming zou voor maximaal twee jaar zijn. Toen verscheen er in het NRC-Handelsblad een verhaal waarin mij werd gevraagd of ik wilde blijven en ik zei : ja hoor. En dat is toen gekritiseerd door Leysen. Hij zei : als je dan toch maar voor twee jaar kunt worden benoemd, zou je dan niet aftreden ? En hij vervolgde : er waait hier nu een nieuwe wind met Jan Timmer.” Vrij Nederland : “Timmer had zijn invloed kunnen aanwenden.” Wisse Dekker : “Dat heeft hij wel geprobeerd. Maar hoe gaat dat ? Er wordt over gesproken in een vergadering en het is bijna nooit zo dat iedereen het unaniem met elkaar eens is. Er blijft altijd wel iets hangen en ik heb toen zelf gezegd : ik voel dat er geen unanimiteit is, ik houd de eer aan mezelf. Leysen zei toen : de enige twee Nederlanders die in aanmerking komen om president-commissaris te worden, zijn Maljers (ex- Unilever) en Van Wachem (ex- Shell). En Leysen zei : ik heb hen allebei gevraagd, maar ze willen niet. Dat geloofde ik niet. Ik zei : André, dat hadden we niet afgesproken. Ik ben met Maljers en Van Wachem gaan praten en ik zei : ik begrijp dat jullie niet willen. En toen zeiden zij : dat is niet waar.” Vrij Nederland : “Leysen had gejokt.” Wisse Dekker : “Dat moet ik aannemen.”

ANDRÉ LEYSEN Ontstemde Wisse Dekker.