Hoe Didier Reynders de Wetstraat jarenlang op stang joeg

Het ziet ernaar uit dat Didier Reynders (MR) de nieuwe Europese commissaris voor België wordt. De Wetstraat haalt opgelucht adem, want Reynders’ prikken naar politieke tegenstanders veroorzaakten de voorbije jaren veel ergernis.

De beslissing moet nog officieel worden bekendgemaakt, maar volgens topdiplomaten is Didier Reynders zo goed als zeker van een post als Europees commissaris. Na vijftien jaar verdwijnt de Franstalige liberaal uit de Wetstraat en daar zullen de meeste politici niet rouwig om zijn. Om te beginnen in de eigen MR, waar Charles Michel eindelijk verlost is van zijn eeuwige rivaal.

Ook bij de PS zal de opluchting groot zijn. De bon mots, beter gezegd de gerichte aanvallen van de minister van Buitenlandse Zaken naar Di Rupo, Onkelinx, Magnette en co, waren de voorbije weken en maanden amper bij te houden. De sterke aanwezigheid van premier Di Rupo op de staatszender RTBF ontlokte Reynders de opmerking “dat Wallonië een beetje op Noord-Korea lijkt”. Ook zijn uitspraak dat “er met de liberalen in de regering geen kinderen worden ontvoerd,” zette kwaad bloed. Maar de PS is vooral gefrustreerd over de manier waarop Reynders de socialisten goed tien jaar geleden, in de hoogdagen van paars, een hak zette.

Als minister van Financiën wou Didier Reynders de bedrijven gunstig stemmen met een verlaging van de vennootschapsbelasting. De PS was radicaal tegen, maar Reynders haalde via een omweg toch zijn slag thuis: de notionele-intrestaftrek. Met de lastenverlaging voor bedrijven op zak ging Reynders samen met premier Guy Verhofstadt pronken in de VS: België was opnieuw een aantrekkelijk investeringsland geworden. Het was Reynders’ finest hour. De Franstalige socialisten konden niets anders dan hun ergernis verbijten.

Ook de ‘Ronde van Vlaanderen’ die Didier Reynders de voorbije maanden heeft afgelegd en waarbij hij met veel egards werd ontvangen in Vlaamse ondernemerskringen, is bij de PS zeer slecht gevallen. Volgens Onkelinx had dit enkel de bedoeling “de Walen in Vlaanderen af te schilderen als profiteurs en luieriken. C’est insupportable ce que tu fais, Didier.” Reynders bleef er ijzig kalm bij. Toen PS-kopstuk Paul Magnette vorig jaar kwam spreken in de Franstalige zakenclub Cercle de Lorraine, was Didier Reynders ook aanwezig. Toen een televisiejournalist aan Magnette vroeg of hij zakenlui zou kunnen overtuigen om voor de PS te stemmen, antwoordde Reynders – die naast de PS’er stond – vliegensvlug in diens plaats: “Een socialist kan er hier één of twee overtuigen. Maar meer niet.”

Slechtste minister van Financiën

De koude oorlog tussen het MR-kopstuk en de PS is bekend. Maar in de aanloop naar de verkiezingen verziekte ook de relatie met de CD&V. Dat de christendemocraten bij de formatie van de regering-Di Rupo eind 2011 de post van minister van Financiën opeisten, heeft Reynders moeilijk verteerd. Zeker omdat zijn opvolgers Steven Vanackere en Koen Geens het beleid van Reynders vaak bekritiseerden.

Begin mei sloeg Didier Reynders terug, op een ogenblik dat het Vlaamse ongenoegen over een aantal hogere en nieuwe belastingen (liquidatiebonus, bedrijfswagens,…) een hoogtepunt had bereikt. “Ik stel vooral vast dat de twee CD&V-ministers op Financiën al die pestbelastingen hebben doorgevoerd”, zei hij in een dubbelinterview met Unizo-topman Karel Van Eetvelt in De Standaard. “Ik stond in Vlaanderen geboekstaafd als de slechtste minister van Financiën ooit. Ik ga ervan uit dat ik nu de op twee na slechtste ben.”

Twee weken later schoten Koen Geens en Kris Peeters in een Trends-interview subtiel terug. Koen Geens: “Als Reynders zich in christelijke kringen zou begeven, dan had hij Pontius Pilatus-allures, want hij wast de handen in onschuld. Hij blijft het herhalen: de Open Vld moest maar tegensputteren tegen die belastingen en ik was geen goede minister van Financiën voor de Vlamingen. Ofwel neem je dat ernstig, ofwel reageer je met stilzwijgen. In een verkiezingscampagne doe je dat laatste niet en zeg je waarop de dingen staan. Wat Reynders niet zegt, is dat wij zijn fouten uit verleden hebben aangepakt.” En Kris Peeters vulde aan: “Voor iemand die de ambities heeft om vroeg of laat premier van dit land te worden, is dat een uitspraak waarmee hij vroeg of laat nog zal worden geconfronteerd.” Toen had Didier Reynders ook voor de Vlaamse christendemocraten afgedaan.