Eddy Duquenne verwent aandeelhouders Kinepolis

Kinepolis keert 4,33 euro per aandeel uit aan zijn aandeelhouders via een kapitaalvermindering. De operatie is goed voor iets meer dan 30 miljoen euro. Daarmee lost CEO Eddy Duquenne zijn luxeprobleem van te veel cash op.

De beleggers konden de geste van de topman van de beursgenoteerde bioscoopgroep wel smaken en stuurden het aandeel prompt 7,6 procent hoger tot 56,50 euro. Ook bij de analisten klonk unisono goedkeuring voor de kapitaalvermindering en de inkoop van eigen aandelen. Bij de presentatie van de puike jaarcijfers, eind februari, zei het management al dat het een optimalisatie van de balans bekeek. De kapitaalvermindering komt neer op 8,24 procent van de beurswaarde. Met de operatie sluit Kinepolis aan bij de jongste trend waarbij bedrijven de balansen herschikken. Extra schulden op de balans laden is epo voor de winst.

Toch kan je Eddy Duquenne, die wegens een zakenreis in de VS niet bereikbaar was, niet verdenken van enige roekeloosheid. Zelfs integendeel. De 50-jarige CEO had bij zijn aantreden in december 2007 de ambitie uitgesproken dat Kinepolis de ‘beste cinema ter wereld’ moest worden. Alvast de aandeelhouders zullen hem vandaag niet tegenspreken. Maar ook bij het personeel klinkt goedkeuring voor het beleid van Duquenne. Naar verluidt investeert de topman veel tijd in contacten met het personeel, zowel persoonlijk als via wekelijkse conference calls. Hij gaat ook geregeld praten met de toiletjuffrouw. Die weet veel. ‘Meten is weten’ luidt het mantra van Duquenne, die behalve cinema zichzelf weinig vrije tijd veroorlooft. Behalve af en toe iets gaan eten met zijn dochter. Bovendien gruwt Duquenne van kantoorpolitiek. Vroeger, met twee families in één bedrijf, was er gaandeweg iets ontstaan van twee kampen. Je zat in het kamp van de familie Bert of in dat van de familie Claeys. Duquenne zegt de dingen zoals ze zijn: “En dat maakt mij het leven zo gemakkelijk, want ik moet nooit onthouden wat ik aan wie heb gezegd, want ik doe aan iedereen hetzelfde verhaal”, zei hij bij zijn eerste interview in Trends.

De licentiaat toegepaste economische wetenschappen werd aangetrokken om zijn bankierservaring. Hij heeft er een jarenlange carrière op zitten als hoofd corporate finance bij de ASLK Bank. Hij was ook jarenlang de rechterhand van Mark Vanmoerkerke bij Sunparks. Duquenne heeft naast zijn financiële ervaring dus ook een pak ervaring in de vrijetijdssector. Duquenne was volgens ingewijden de architect van de ingrijpende sanering die Sunparks weer op de rails zette. De vakantiegroep wekte de interesse van diverse kopers, maar uiteindelijk haalde Pierre & Vacances de buit binnen.

Stijlbreuk Als eerste niet-familiale CEO zorgde Duquenne voor een stijlbreuk bij Kinepolis. Daarbij leunt hij sterk op Philip Ghekiere, de bedachtzame voorzitter van de raad van bestuur en sinds jaar en dag de vertrouwensfiguur van de familie Bert. De aanstelling van Ghekiere als voorzitter, ter vervanging van Hugo Vandamme, vormde het sluitstuk van de heroriëntatie en verdere professionalisering die de filmexploitant zichzelf had opgelegd. En die op gang werd getrokken met de uitstap van de familie Claeys, in september 2006. Ook met Henk Rogiers, de financieel directeur die aan boord kwam kort nadat Duquenne de raad van bestuur van Kinepolis had ingewisseld voor een operationele functie, verloopt de samenwerking opperbest. Een complementair duo met het juiste evenwicht tussen emotie en ratio, heet het. Maar de echte tandem vormt Duquenne uiteraard met eigenaar Joost ‘mister cinema’ Bert. Ze lunchen twee keer per week samen. Duquenne brieft zijn referentieaandeelhouder over het reilen en zeilen, en Bert spuit ideeën en deelt zijn ervaringen. Slechts op één punt verschillen ze grondig van mening: Joost Bert is een verdienstelijke marathonloper en nodigt Duquenne permanent uit om samen te lopen. Maar daar hebben ze nog geen overeenstemming over gevonden.

Ze zijn het er wel over eens dat de bioscoopsector op een scharnierpunt staat. Het klassieke Hollywood-model loopt op zijn einde. Duquenne: “Vroeger was een bioscoop houden een relatief gemakkelijke baan. Je had een zaal, je had een projector, je had ijspralines, Hollywood leverde je de film en deed de nodige marketing. Vandaag komen er ongeveer 500 films per jaar uit en programmeren wij er een kleine 300. Dat is een heel ander ritme. Wat mij absoluut verwonderde toen ik hier aankwam, was dat er zo weinig geweten was over wie onze klanten zijn. Daar komt het nochtans op aan. Wij moeten leren wie onze doelgroepen zijn, wij moeten daarmee kunnen communiceren.”

Vader Albert Bert stond in Harelbeke aan de uitgang van zijn cinema om de mensen te bedanken voor hun bezoek. Dat was direct marketing avant la lettre. Op dat elan gaat Duquenne voort, met gebruik van de hedendaagse middelen. Legendarisch is zijn optreden nadat op socialemediasites als Facebook de bioscoopgroep onder vuur kwam te liggen. Niet gehinderd door enige kennis en zonder weerwerk begon een groep studenten af te geven op de ‘dure bioscooptickets’ en het ‘monopolie’ van Kinepolis. Duquenne nodigde een peloton bloggers uit en beantwoorde rustig en gedecideerd hun vragen. De kritiek verstomde en sloeg om in respect en waardering voor de topman. Een Oscarnominatie waardig.

L.D.