INDUSTRIËLEN GENEZEN KLINIEK

Twee gewezen toplui van Agfa-Gevaert – Herman Philippaerts (60 j.) en Etienne De Wolf (63 j.) – worden adviseur bij de rector van de KU Leuven, voor het beleid van het verlieslatende Leuvense Universitair Ziekenhuis (UZ). Dat is niet zo vreemd als op het eerste gezicht lijkt. Zegt Philippaerts: “Naast de zuivere fotochemie, ontwikkelde Agfa-Gevaert sedert halfweg de jaren ’80 ook digitale beeldsystemen. De rector van de KU Leuven, André Oosterlinck, heeft ons daarbij toen enorm geholpen, door onderzoek te verrichten en door uitstekende medewerkers te leveren. Dat balletje komt nu teruggerold.” De Leuvense hulp maakte Agfa-Gevaert onder meer tot een wereldspeler in medische beeldvorming, met de daaraan gekoppelde netwerken voor het doorseinen van beelden binnen één of tussen verschillende ziekenhuizen. Dit is een andere link met het UZ.

Toch blijft de vraag of de denkwerelden van industriëlen en van medici niet erg ver uit elkaar liggen? “Om ervoor te zorgen dat mensen samenwerken, hoef je niet over de kennis te beschikken van een medische specialist,” antwoordt Philippaerts. In het UZ neemt De Wolf het management van het ziekenhuis voor zijn rekening. “De rector gaat ervan uit dat mijn ervaring met een groot bedrijf nuttig kan zijn voor een complexe organisatie als het UZ,” zegt De Wolf, die verder “geen ruchtbaarheid wil rond zijn persoon.”

De Wolf, een doctor in de fysica van de KU Leuven, startte in 1958 als kwaliteitsingenieur bij het toenmalige Gevaert Photo-Producten – thans Agfa-Gevaert – in Mortsel en klom op tot president van 1987 tot 1994. Hij was ook voorzitter van de Federatie van de Chemische Nijverheid van België van 1987 tot 1990, en is vandaag nog steeds professor aan de IPO Management School van de Antwerpse Ufsia.

Philippaerts buigt zich in het UZ over de organisatie van het wetenschappelijk onderzoek. Als Philippaerts van één ding iets afweet, is het dat wel. Als kersverse doctor in de scheikunde – ook afgestudeerd aan de KU Leuven – begon Philippaerts in 1963 als onderzoeker bij Gevaert Photo-Producten, enkele maanden voor Bayer – via zijn dochter Agfa – een participatie nam van 50%. Al vlug kreeg hij de leiding over verschillende productontwikkelingsgroepen, tot hij in 1985 verantwoordelijk werd voor de hele research rond fotochemie. “Een jaar later kreeg ik er de elektronische beeldvormingssystemen bij,” zegt Philippaerts, ” Xeikon, de Belgische producent van digitale drukpersen, is een spin-off van Agfa-Gevaert uit die tijd.” De kroon op het werk kwam in 1987, toen Philippaerts gedelegeerd bestuurder werd van Agfa-Gevaert. Voorts werd hij toen belast met de coördinatie van het onderzoek en de productie wereldwijd. Agfa-Gevaert heeft onderzoeks- en productiecentra in onder meer België, Duitsland en de VS.

Philippaerts zal zijn talenten kunnen gebruiken in het Leuvense UZ: “In het wetenschappelijk onderzoek tref je vaak sterke persoonlijkheden, en zo hoort het ook. Veel van mijn tijd zal gaan naar luisteren. Uiteindelijk moet je de krachten bundelen en inpassen in het strategische doel van de organisatie.”