De middenstand regeert het land. Dat beweert Luc De Vos, alias Gorky, in het liedje Mia, de moeder aller klassiekers. Maar zo duidelijk blijkt dat niet uit de resultaten van de ‘moeder aller verkiezingen’ op 25 mei jongstleden. Die datum zal ik overigens nooit vergeten. Het is exact de dag dat ik 65 ben geworden. Lezer, het is nog niet te laat, wenskaartjes, geschenken, stortingen op de juiste rekeningen: ze zijn nog altijd welkom.
Zo’n verjaardag is natuurlijk het moment om nostalgisch te worden, in het verleden te duiken en souvenirs uit de prehistorie op te diepen. Je kruipt op zolder, je zoekt naar kiekjes uit de studententijd, naar souvenirs van de eerste keer New York, de eerste stappen van wie nu al bijna twintig jaar op eigen benen staat. En wat ontdek je? Een doos met super8-filmpjes, in die tijd zorgvuldig gemonteerd met technologie uit de periode van de ponskaart.
Een schat aan souvenirs, nog niet al te veel aangetast door muizen of luchtvervuiling. Dit mag niet verloren gaan voor het nageslacht, en dus beslis je die emotionele schatkist te laten omzetten tot een digitaal dvd-festijn, dat beter bestand zou moeten zijn tegen de tand des tijds. Maar experts leggen mij zorgvuldig het begrip bitrot uit: alle digitale dragers worden aangetast door een progressief verval. Toch tijd voor een experiment om de eerste zin van deze bijdrage te testen: middenstand versus grootdistributie. Lokale handelaar versus Hema.
Hema heeft een website waarop je op voorhand kan berekenen hoeveel die transformatie zal kosten. Dat leek zo’n 44 euro te zijn voor twintig minuten. De verkoopster was vriendelijk, maar ik bestelde duidelijk een product met zeer lage omloopsnelheid. Het duurde een aardig tijdje eer ze de juiste procedure te pakken had. Ze zouden bellen zodra het wonder der moderne techniek gelukt was. Volgens het alleswetende web zou het veertien dagen duren.
De lokale middenstand pakte het probleem veel krachtiger én klantvriendelijker aan. “Mijnheer, dat is belangrijk, zoiets overzetten. Ah ja, 65, en de kindjes en de kleinkindjes. In ieder geval: wij leveren topkwaliteit. U zult daar zeer tevreden over zijn. En echt niet duur. Als je onze prijzen vergelijkt met die van de Hema. Ik heb net hun reclame gehoord op de radio. Goedkoop? Hoe durven ze? Ze zijn als je het allemaal uitrekent 3x duurder.” “Mevrouw, hoeveel zal mij dit wonder van moderne techonologie kosten?” “Dat zal 75 euro zijn. Echt niet veel en al onze klanten zijn zeer tevreden. We bellen u zodra het klaar is. Dat zal wel een week of twee-drie duren.”
Wat een verschil! Hema heeft overduidelijk geen productkennis, het verkoopt snoepgoed, ondergoed en paperclips. Wat wil je? De middenstand kent zijn vak, regeert het land. En ongetwijfeld stonden mij nog zeer onaangename verrassingen te wachten bij ‘den Hema’. Die prijs op het internet zou nog met een factor x vermenigvuldigd worden. Zoals bij Ryanair. Extra’s hier, extra’s daar.
Een week later. Telefonische oproep gemist. Hema belt terwijl ik les geef. Mijnheer, uw dvd is klaar. Prijs: 44 euro. Met handig hoesje waarop ik desgewenst in gouden letters ‘Trouw Jos’ kon schrijven.
Vier weken later: oei, de middenstand heeft het zo druk met het land te besturen dat er te weinig tijd resteert om zich te buigen over het digitaliseren van prehistorische schatkamers. Misschien even bellen? Toch niet, ik vind niet dadelijk het telefoonnummer en ik bel niet graag.
Nog een week later: telefonische oproep gemist. De middenstander belt terwijl ik les geef. Triomfantelijke stem: uw dvd is al klaar. Prijs: 75 euro en 5 euro extra voor de dvd. Geen handig hoesje. Waar moet ik nu ‘Trouw Vic’ schrijven? In ieder geval vind ik een sticker van de potentiële regeerder, met naam en openingsuren op de dvd, maar ook op mijn super8-spoel. Dat had ik toch niet gevraagd? Zulke stickers bevatten waarschijnlijk spionagesoftware, want moderne regeerders, zoals middenstanders, leggen grote databases aan van de handel en wandel van hun burgers.
Leve de middenstand! Spijtig dat er uitzonderingen zijn, met leugens over de concurrentie, belachelijk lange levertermijnen, weinig praktische producten, agressieve reclame, absurd hoge prijzen, belachelijke supplementen. Maar ik moet ook eerlijk zijn. Ik kreeg een lotje om een fiets te winnen. En dat maakte alles goed.
Wilt u het debat over de inspiratie-economie beïnvloeden? Meld u aan via inspiratie@vlerick.com De auteur is partner-hoogleraar management aan de Vlerick Business School.
MARC BUELENS
Leve de middenstand! Spijtig dat er uitzonderingen zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier