Twee economen hebben het verband gevonden tussen de maten van de ‘Playmate of the Year’ en de conjunctuur.
Veel onderzoek in de economie is volkomen wereldvreemd. Erger nog, het is vaak een ivorentorenspelletje zonder enige relevantie. Toch wordt er ook heel wat nuttig, baanbrekend onderzoek verricht. Neem nu het onderzoek van Terry Pettijohn en Brian Jungeberg. Voor de periode 1960-2000 verzamelde het duo van Mercyhurst College (een katholieke hogeschool in Pennsylvania) alle maten van de Playmate of the Year.
Voor de lezers die Playboy enkel lezen voor de boeiende artikels en de kwaliteitsvolle interviews en daarom de illustraties overslaan, geven we wat meer uitleg: jaarlijks stemmen de lezers (slechts 17 % vrouwen lezen dit kwalitatief hoogstaande tijdschrift) van Playboy voor hun Playmate of the Year. Ze kiezen hierbij uit de twaalf schaars geklede dames die in dat jaar u met intelligente blik vanuit de middenpagina hebben toegelachen. Voor iedere laureaat verzamelden de onderzoekers belangrijke operationaliseringen van hun centrale variabelen zoals leeftijd, lengte, grootte van de ogen en uiteraard ook borstomvang, taille, heupen enzovoort. Bij eerste lezing van de studie dachten we dat de auteurs elk van de dames persoonlijk was gaan meten, maar bij tweede lectuur bleek het om secundaire bronnenanalyse te gaan. Al deze gegevens zijn namelijk terug te vinden op diverse Playboywebsites. De eerlijkheid gebiedt ons te waarschuwen dat het cijfermateriaal daar vaak ondergeschikt is aan het beeldmateriaal, en dat de objectieve onderzoeksgeest vaak afgeleid wordt door allerlei storende illustraties.
Zwaardere dames met kleinere ogen. Uiteraard kan je op basis van deze parameters allerlei indices gaan berekenen zoals de BMI (body mass index) en de waist-/hipratio (verhouding taille/heup). In het algemeen verkiezen mannen bij vrouwen een waist/hip ratio van ongeveer. 70. Wil een vrouw beantwoorden aan het schoonheidsideaal van een man, moet haar taille dus ongeveer 70 % bedragen van de heupomtrek. Bij de steekproef van de 41 Playmates of the Year varieerde die index van. 57 tot. 73, met een gemiddelde van. 67.
De General Hard Times Measure (GHTM) werd voor elk jaar bepaald. Die meting geeft aan of het betrokken jaar tot de harde of de betere tijden behoort. Hierbij wordt rekening gehouden met variabelen zoals werkloosheid, aantal scheidingen en gemiddeld inkomen.
En dan komt natuurlijk het harde statistische werk. Is er een verband tussen de krommes van de playmates en de krommes van de sociaaleconomische cycli? De resultaten waren baanbrekend en inzichtverschaffend. De boezemomvang was niet gecorreleerd met harde tijden, maar lichaamslengte wel: hoe slechter de tijden, hoe meer de heren grote dames verkiezen. Hoe slechter de tijden, hoe zwaarder men zijn model wil. In slechtere jaren verkiezen mannen bovendien een minder uitgesproken verhouding taille-heup.
In harde economische en sociale tijden verkiezen we veiligheid. Mannen zouden dan grotere, zwaardere dames verkiezen met kleinere ogen (grote bambiogen wijzen op onschuld, speelsheid en zouden vooral verkozen worden in tijden van overvloed). Mannen verkiezen rijpere vrouwen in harde tijden en zoeken jongere, zachtere en meer kwetsbare types in goede tijden. Mannen zoeken iemand om plezier mee te hebben als het goed gaat, en iemand die voor ons zorgt als het slecht gaat. Deze studie is uiteraard indrukwekkend, omdat de auteurs op basis van de environmental securityhypothese net deze trends hadden voorspeld. Proficiat, collega’s!
Crisis is goed voor Geert Lambert. Wetenschappers mogen niet nodeloos extrapoleren. Columnisten wel. In tijden van milieucrisis geloven we dus grote zware mannen. Hebt u ook opgemerkt hoe Al Gore verdikt is én aan impact heeft gewonnen? Vera Dua een geschikt boegbeeld voor de groenen? Vergeet het! Mieke Vogels, kom terug, de aarde vergaat! Herinnert u zich nog de moeilijke tijden, toen Jean-Luc Dehaene aan de macht kwam? Jean Gol legde in die harde tijden ook heel wat gewicht in de schaal. Louis Michel is duidelijk de mening toegedaan dat de tijden radicaal verbeterd zijn, anders zou hij nooit zo vermagerd zijn.
En wat de volgende verkiezingen betreft: Verhofstadt predikt het optimisme, voor hem zijn het sinds acht jaar overigens nooit harde tijden geweest. Hij zou best slank blijven, veel fietsen en hij mag zich af en toe wat bukken. Ook Leterme scoort goed, slank, niet al te zwaar en niet te groot. En een heel redelijke taille/heupverhouding onderstreept hier de positieve boodschap van het degelijke bestuur. Eén zaak staat vast: hoe groter de politieke crisis, hoe gunstiger de kaarten liggen voor Geert Lambert.
De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School
Reacties: marc.buelens@trends.be
Wilt u het origineel artikel nalezen? (Zonder illustratiemateriaal…) Terry F. Pettijohn & Brian J. Jungeberg, Playboy playmate curves: changes in facial and body feature preferences across social and eonomic conditions. Personality and Social Psychology Bulletin, vol 30, no 9, September 2004, 1186-1197.
Marc Buelens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier