Hoe raakt u aan een visum?

Momenteel wonen en werken er ongeveer 16.000 Belgen in de VS. Het land is onze vijfde exportmarkt en de eerste exportmarkt buiten de Europese Unie. Bent u ook kandidaat om er aan de slag te gaan? Trends zet op een rijtje wat u in orde moet brengen en waar u informatie kunt krijgen.

Voor een korte zakenreis naar de Verenigde Staten hebben Belgische staatsburgers geen visum nodig. Sinds 15 mei 2003 moet elke Belg wel een paspoort met ‘machineleesbare zone’ voorleggen, maar een visum is pas vereist wanneer u voor een langere periode in de VS wil verblijven.

Er is een onderscheid tussen een tijdelijk visum en een permant visum of de fameuze green card. Met een green card verkrijgt u een Legal Permanent Resident- of LPR-statuut en mag u onbeperkt in de VS wonen, werken en handel drijven. Tijdelijke werkvergunningen hebben daarentegen elk hun specifieke voorwaarden. Ze zijn bedoeld voor specifieke jobs en vereisen een vooraf geregelde werkovereenkomst.

Michele Buchanan, managing partner van Wolfsdorf, weet er alles van. Wolfsdorf is een van de grootste advocatenkantoren in de Verenigde Staten en spitst zich exclusief toe op immigratiewetgeving. “Om een green card te krijgen, moet je een reeks complexe procedures doorlopen die vaak jaren in beslag nemen. Zelfs voor directe familieleden van Amerikaanse staatsburgers kan het lang duren voor ze de kaart effectief in handen krijgen. Daarom raden we onze klanten meestal aan om eerst een tijdelijk werkvisum aan te vragen. Vooral hoogopgeleide managers met specifieke ervaring kunnen snel aan een werkvisum geraken. Eens ter plaatse, kun je die dan nog altijd inruilen voor een permanente vergunning.”

Eerst tijdelijk, dan permanent

Als eerste stap bij het aanvragen van een tijdelijk werkvisum moet u een werkgever in de Verenigde Staten vinden die uw diensten nodig heeft en bereid is om een aanvraag voor u in te dienen bij de Amerikaanse immigratiediensten ( Bureau of Citizenship and Immigration Services of BCIS). “De procedures werden de voorbije jaren sterk vereenvoudigd,” zegt Buchanan. “De regering-Bush heeft bij heel wat vergunningen ook werkvergunningen voor de partner ingevoerd. De meeste families hebben vandaag een dubbel inkomen, waardoor het voor bedrijven steeds moeilijker werd om personeelsleden te vinden die naar de VS wilden overkomen.” Dat probleem is nu dus van de baan.

Ondertussen doet er zich een ander probleem voor. De controles op aanvragen zijn duidelijk strenger geworden. Buchanan: “Zo hebben we vaak problemen met de gelijkstelling van Europese diploma’s, wordt de specifieke jobinhoud nader bekeken, enzovoort. Dat werkt dan weer sterk vertragend. Kandidaturen die vroeger in één dag afgehandeld werden, blijven nu soms maanden aanslepen. In het algemeen kun je zeggen dat het moeilijker geworden is. Bovendien zijn er in de huidige economische situatie steeds minder werkgevers bereid om buitenlandse kandidaten aan te trekken en te sponsoren.”

Makkelijker voor stage

Het Amerikaanse bedrijfsleven zag sinds de aanslagen op 11 september 2001 meer dan 2,5 miljoen jobs verloren gaan. In het afgelopen anderhalf jaar hebben sectoren als telecommunicatie, luchtvaart, consumentenartikelen en transport het aantal afdankingen met de helft zien toenemen. Sinds de recessie, die officieel in maart 2001 begon, bedraagt de economische groei nog maar 1,5 %. De werkloosheid, die slechts 4,1 % bedroeg in maart 2000, steeg van 4,9 % in oktober 2001 naar 5,6 % in maart 2002. En hoewel het consumentenvertrouwen volgens de laatste peilingen weer wat hoger ligt, ziet het er niet naar uit dat de Amerikaanse economie op korte termijn zal verbeteren.

Onlangs werd de procedure om een J-1-visum te bekomen sterk vereenvoudigd. Het J-1-visumprogramma biedt Belgische studenten en jonge professionals de mogelijkheid om zich gedurende een beperkte periode in een Amerikaans bedrijf in te werken en daardoor kennis te maken met de bedrijfspraktijken en de culturele en sociale geschiedenis van het land.

“Om in aanmerking te komen voor het programma moet je voldoen aan drie voorwaarden,” zegt Katya Levy, executive director van de Belgische Kamer van Koophandel in New York. “Je moet Belg zijn, je moet minstens achttien jaar zijn en je moet een jobaanbieding hebben van een Amerikaans bedrijf dat zich bezighoudt met management, business, handel of financiën. Voldoe je aan die voorwaarden, dan kun je een certificaat krijgen van de Belgische Kamer van Koophandel. Vroeger moest je daarvoor naar de BCIS. De procedure is dan ook sterk vereenvoudigd en de goedkeuring komt er nu in een mum van tijd. De kandidaten moeten wel eerst zelf een Amerikaans bedrijf vinden dat hen wil sponsoren en betalen.”

En precies dat blijkt vandaag niet zo evident, bevestigt ook Joëlle Huijnen, MBA Candidate 2003, Wharton. “Bedrijven nemen nog wel deel aan de rekruteringsforums op de campussen, maar er vloeien beduidend minder jobaanbiedingen uit voort. HR-managers van Amerikaanse ondernemingen laten op voorhand meestal weten dat ze mensen van buiten de VS niet willen sponsoren.”

Een werkvergunning krijgen, is moeilijker geworden. Kandidaturen die vroeger in één dag afgehandeld werden, blijven nu soms maanden aanslepen.

Vooral hoogopgeleide managers met specifieke ervaring kunnen snel aan een werkvisum geraken.