Het nut van een adressenboekje

Achtentwintig jaar anciënniteit en een vicepresidentschap bij Belgacom opgeven om midden in de crisis als entrepreneur te beginnen? Jan De Schepper (51) deed het. Vandaag is hij hands-on bezig voor vier bedrijven. Met een adressenboekje dat zijn nut bewijst.

Voor de deur geen patserige limousines. De Nokia die de hele tijd rinkelt is een 6310i uit 2002. Jan De Schepper houdt niet van opsmuk. Maar het vijvertje in de tuin, dat uitziet op de landerijen van graaf de Ribaucourt, is een weelde van natuur. Blauwe libellen en bronzen waterjuffers, goudwindes en groene kikkers. Het is de plek waar De Schepper tot rust komt en waar veel vergaderd en beslist wordt in de weekends.

“Ik ben misschien wat egoïstisch geweest”, erkent hij over het kommetje halve tomaatjes met feta dat de dochter van 18 heeft aangedragen. “Had ik alleen aan stabiliteit en duurzaamheid en comfort voor iedereen gedacht… Mijn familie zei me, wat doe je nu? Maar ik vond dat ik het moest doen. Ik was vijftig, op mijn maximaal vermogen. Op mijn zestigste zou ik dit niet meer begonnen zijn.”

‘Dit’ is een nieuwe carrière als entrepreneur in diverse bedrijven. Jan De Schepper heeft nu zes bestuursmandaten, als we zijn voorzitterschap bij Antwerp Digital Mainport, een ontmoetingsplatform tussen informaticaleveranciers en -gebruikers, even niet meerekenen.

Zelf investeren

In de Oekraïense outsourcer Skelia van voormalig Econocom-topman Patrik Van de Walle is hij bestuurder en een kleine aandeelhouder met vijf procent. In IOS International uit Diepenbeek, een producent van risicobestrijdings- en assetmanagementsoftware, is hij door hoofdaandeelhouder Stonefund (familie Colruyt) als bestuurder gevraagd.

Maar de vier andere mandaten zijn echt hands-on, bij bedrijven die samenwerken in een soort ecosysteem. De activiteiten gaan van draadloze netwerken – Zenitel Belgium uit Zellik – tot het adviesbedrijf Crossroad Consulting in Mechelen. Met daarnaast twee toepassingsleveranciers in groeimarkten: de ambitieuze Antwerpse e-documentenspecialist Inventive Designers en het heerlijk creatieve Nascom uit Genk, een internetapplicatiebedrijf aan de spits van de technologie.

De Schepper: “Ik zal niet beweren dat het een perfect ecosysteem is, maar die vier bedrijven zijn complementair, ze focussen elk op hun domein en ze kunnen elkaar iets bijbrengen. Mijn droom is dat ze allemaal goed evolueren. Dit is niet het gemakkelijkste moment. Dat maakt het spannend. Als het oorlog is, komt iedereen een beetje dichter bij elkaar te zitten. En geloof me, ze zullen slagen.”

Daar zet hij zelf op in door mee te investeren. De participaties in Crossroad, Nascom en Zenitel zijn rond, al plakt Jan De Schepper er geen bedrag op. Met Inventive Designers onderhandelt hij nog. “Het zijn kleine percentages. Rijk worden is niet de bedoeling. Ik geef gewoon een signaal dat ik erin geloof en dat ik geen jobhopper ben, die er tussenuit knijpt als het wat minder gaat.”

De samenwerking tussen zijn poulains ziet hij als een natuurlijk, dynamisch gegeven. “De bedrijven behouden hun eigenheid. Zij hebben verschil- lende aandeelhouders. Ik heb het ecosysteem nooit opgedrongen, dat moet organisch groeien. Maar ik breng ze per kwartaal samen, zodat ze de kansen kennen op elkaars domein. En er beginnen nu ook werkelijk uitwisselingen te komen, bijvoorbeeld tussen de Java-ontwikkelingsteams van Inventive Designers en Nascom, of als er nood is aan consultancy.”

‘Bonenvreter’

Belgacom verliet hij – op eigen initiatief – toen hij vicepresident van de Enterprise Business Unit was, met een omzet van 750 miljoen euro per jaar bij grote bedrijven. Maar zijn carrière gaat bijna terug tot de start van Telindus in 1983, toen hij eerst onder Leo Wezenbeek kantoorcommunicatieproducten verkocht, later Telindus Antwerpen leidde en er vanaf 1992 verkoopdirecteur werd. “Eigenlijk was hij al sinds 1994 verantwoordelijk voor Telindus België”, vertelde voormalig Telindus-directeur Leo Wezenbeek ons in 2003. In 2000, toen wijlen stichter John Cordier begon af te bouwen, werd De Schepper officieel gedelegeerd bestuurder van Telindus België, met toen 112 miljoen euro omzet en 790 werknemers. In 2005 haalde diezelfde ploeg een omzet van 260 miljoen euro.

Jan De Schepper was de werker in de schaduw. Een ‘bonenvreter’, zoals Cordier die speciale klasse van medewerkers placht te benoemen. Ze verstonden elkaar uitstekend. “Tegen John kon je al eens een woordje zeggen”, vat De Schepper hun relatie samen. Cordier vertrouwde hem de coaching van zijn dochter Carmen toe toen die in 1992 onderaan de ladder bij Telindus in de verkoop begon. Lacht De Schepper:”Ik heb haar timemanagement geleerd.”

Zo’n carrière brengt niet noodzakelijk fortuin – zijn Belgacom-opties zijn pas vanaf 2012 inruilbaar en zitten ver onder water – maar wel relaties tot op het hoogste niveau – als je je klanten verzorgt. De Schepper: “Het is heel belangrijk dat ik nog bij die klanten mag komen. Vandaag heb ik misschien geen verhaal zoals bij Belgacom, maar wel een verhaal over niches die hun een return on investment kunnen geven en mogelijkheden om beter te worden.” En dus hijst hij zich in pak en das en wordt hij ontvangen bij mensen zoals Johnny Thijs (De Post), Erik Dralans (ING België), Jan Vanhevel (KBC), Marc Debuyser (Astrid) en Guy Peeters (VRT). De Schepper: “Uiteraard wil ik het contact met de klant houden. Ik kan geen organisatie aansturen als ik de markt niet ken. Ik wil de markt voelen, ruiken, zien, smaken. Creativiteit komt voor 70 procent van buiten de muren van uw bedrijf. Uit interpersoonlijke relaties en intercompany relaties”.

Het klantenplaatje van de ‘cluster’ is nu al veelkleurig. De Schepper: “BNP, Axa, Sony, ING, Univeg, Dexia, Toyota, Electrabel, De Lijn, Acerta zijn klanten. De Lijn is een klant van iedereen, van alle vier de bedrijven. Dat maakt het interessant.”

Fantastische generation Y

Afgezien van Zenitel, trekken de vier bedrijven veel jonge mensen aan. “De generation Y, geboren in 1984-’85. Fantastische mensen”, zegt De Schepper. “ICT hebben ze meegekregen zoals wij leerden fietsen. Ze zijn ambitieus, strijdvaardig, optimistisch en hebben een krachtig beeld van waar ze naartoe willen en hoe. Ze brengen zuurstof en kennis in de bedrijven. En ja, ze willen een betere balans tussen leven en werk. Maar misschien kunnen we daar nog wat van leren.”

De drang om weer met jonge mensen en jonge bedrijven te werken, was een van de redenen om op te stappen bij Belgacom, bekent hij. De Schepper heeft een nauw contact met generation Y. Zijn eigen kinderen zijn tussen 22 en 18 en hij was jaren jeugdvoorzitter bij Koninklijke Diegem Sport, waar hij nog zelf voetbalde. Van opleiding licentiaat lichamelijke opvoeding en met twee voetballende zoons, is hij gefascineerd door de relatie tussen sport en business, iets waarover hij elk jaar een ‘Sport en Business night’ organiseert ten voordele van de jeugdwerking van Diegem Sport. “Met de crisis is de gelijkenis sterker dan ooit”, zegt De Schepper. Samen met Steven Van Tongelen van Solution Performance International richtte hij een nv’tje heeft op dat lezingen organiseert over ‘het ontdekken, stimuleren en behouden van talent’, Yoda nv (“naar de kleine streber in Star Wars”). “Een ecosysteem voor businessopleidingen. Ik leid dat niet zelf, maar ik probeer wel talent samen te brengen, zoals Steven Van Tongelen en Liesbeth Huysmans van Liss Education.”

“Met de crisis krijgt de CEO slagen van alle kanten. Hoe hou je je bedrijf bijeen? Veel goed nieuws heb je dezer dagen niet te melden. Dan moet je vanuit een vorm van puur conventioneel management, dat zijn deugdelijkheid heeft bewezen – schaalbaarheid, standaardisatie, procedures, processen – toch meer gaan naar nieuwe managementprincipes zoals meer verschuiving van de macht naar de basis, meer transparantie, natuurlijke hiërarchieën in plaats van formele. Het leiderschap aan de basis wordt niet goed genoeg gebruikt. Dat proberen we in onze eigen bedrijven te veranderen. Jonge mensen krijgen snel verantwoordelijkheid, maar ook faciliteiten, een goede opleiding en een goede begeleiding. Vroeger mocht de verkoper niet weten wat de marge van de productie was. Nu zijn het kleine entrepreneurs die maximale informatie moeten hebben om het te kunnen waarmaken bij de klant. De communicatie loopt heel anders.”

De Schepper: “Het is zeven dagen op zeven werken, twaalf tot veertien uur per dag. Maar ik voel de vermoeidheid niet. Het is alsof je graag voetbalt en van je sport je beroep kunt maken. Je kunt blijven doorgaan. Het is een passie. Er zit heel veel passie in dit gebeuren.”

Door Bruno Leijnse

“Als het oorlog is, komt iedereen een beetje dichter bij elkaar te zitten”

“Rijk worden van mijn participaties is niet de bedoeling. Ik geef gewoon een signaal dat ik geen jobhopper ben”