HET MES IN DE CARDIOLOGIE

AALST.

Ons land telt vandaag 40 cardiologische centra. Te veel, vindt minister van Volksgezondheid Marcel Colla (SP), die omwille van budgettaire en kwalitatieve redenen vorige week beliste om dat aantal terug te schroeven tot 23.

Voor de topvijf in België zijn er geen problemen: Luik (Sart Tilman) is volgens de recentste gegevens goed voor 1485 open hartoperaties per jaar, gevolgd door Leuven (KU Leuven) met 1340, Aalst (1325), het Universitair Ziekenhuis van Gent (1245) en het OCMW-ziekenhuis Middelheim met 1150.

Aalst is een buitenbeentje in deze reeks. Het Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis is immers niet gebonden aan een universiteit en ligt evenmin in een grote stad. Toch is het Aalsterse ziekenhuis wereldvermaard voor zijn cardiologie en hartchirurgie. De architect daarvan is cardioloog Erik Andries. Hij is diensthoofd van het Cardiologisch Centrum (CC), dat hij als een privé-bedrijf leidt. Hij heeft een team van acht cardiologen en vijf hartchirurgen rond zich verzameld, en daarnaast nog eens een honderdtal mensen in support. Vragen naar budgetten en/of omzet van het CC ontwijkt Andries evenwel héél beleefd.

“Begin de jaren tachtig kwam ik met mijn ideeën aankloppen bij de raad van bestuur van dit ziekenhuis,” vertelt Andries, die toen net twee jaar cardiologische ervaring achter de rug had in Dendermonde. “Vier punten leken mij prioritair. Eén: er diende werk gemaakt van een autonome en onafhankelijke structuur voor de dienst cardiologie. Hierdoor kon binnen een beperktere groep en zonder inmenging van buitenuit over de verdere uitbreiding worden beslist. Twee: ik wilde een horizontale structuur. Binnen ons centrum hebben alle stafleden evenveel inspraak. We hebben wel allemaal een eigen specialiteit, zodat we het hele cardiologische spectrum bestrijken. Drie: er was nood aan aandacht voor wetenschappelijk onderzoek. De regio is beperkt en voor het correct functioneren van ons centrum was een supraregionale recrutering van patiënten noodzakelijk. Succesvol wetenschappelijk onderzoek zorgt ten aanzien van huisartsen en verwijzende cardiologen voor de noodzakelijke credibiliteit. En ten slotte: een gepersonaliseerde patiëntenzorg.”

De flow van hartpatiënten van over heel België richting Aalst, was de voorbije jaren te opvallend om er naast te kijken. Twee derden van de zieken is afkomstig van buiten de Aalsterse regio. Ook buitenlanders komen aan de oevers van de Dender soelaas zoeken. “We doen veelvuldig aan klinisch en fundamenteel onderzoek,” zegt dokter Andries. “We zijn ook pro-actief de markt opgegaan. Zo hebben wij een partnership aangegaan met huisartsen en collega’s-cardiologen van over het hele land, maar ook uit het buitenland. Learning by teaching, daar komt het op neer. Via symposia of ad hoc-cursussen proberen wij een partner te zijn.”

Blijft het allemaal betaalbaar voor de patiënt? Zegt Andries: “We zijn hoegenaamd niet duurder. Dit centrum wordt geleid als een kmo: met zin voor perfectie, groei en financiële redelijkheid. De wetenschappelijke activiteiten van het CC krijgen trouwens geen overheidsteun.”

K.C.