Guyana Goldfields

Zoals de naam doet vermoeden, is Guyana Goldfields een goudmijnbedrijf dat actief is in Guyana. Dat laatste is voor de risicoprofilering geen onbelangrijk detail. Guyana, met hoofdstad Georgetown, ligt in het noorden van Latijns-Amerika, met als buurlanden Suriname, Venezuela en Brazilië. Het is het enige Engelssprekende land van Zuid-Amerika en lid van het Commonwealth. Het is een democratisch, politiek stabiel land met een goede wetgeving, dat ook mijnbouwvriendelijk is en een lange traditie in goudproductie heeft. Het edelmetaal is bovendien het belangrijkste exportproduct van het land.

Voor de groep is het afgelopen jaar zonder de minste overdrijving historisch. Guyana Goldfields werd al in 1994 opgericht door Patrick Sheridan (vandaag nog 4,3 % van de aandelen in handen) met de bedoeling in Guyana naar goud te zoeken. Hij stootte in 1996 op het Aurora Gold-project. Tussen 2004 en 2012 werden 1341 gaten geboord, of een totaal van 371.741 meter. Dat leverde 2,4 miljoen ounce aan bewezen goudreserves en 37,2 miljoen ounce aan mogelijke reserves op, met respectievelijk gemiddeld 3,04 en 2,74 gram goud per ton. Die laatste cijfers laten toe te spreken van ‘high grade’. In 2012 werden alle licenties behaald om een goudmijn te bouwen. Die werd vorig jaar afgerond, zodat in de tweede jaarhelft de goudproductie op gang is gekomen.

In de eerste drie maanden van het jaar werd 41.281 ounces of goud geproduceerd. Dat blijft bescheiden, maar het is het eerste jaar van de commerciële goudproductie (geschatte productie 2016 130.000 à 150.000 ounces). Deels om de productie vanaf volgend jaar te kunnen opdrijven naar jaarlijks minstens 200 tot 250.000 ounce goud, wordt een private plaatsing van 130 miljoen USD gehouden, waarbij 12,83 miljoen nieuwe aandelen worden uitgegeven tegen 9,40 CAD per aandeel. De oorspronkelijke levensduur van de mijn bedroeg zeventien jaar, maar er is een nieuwe inschatting (PEA of ‘preliminary economic assessment’) die de duur van de exploitatie verlengt tot 22 jaar (dus tot 2037), met 4,3 miljoen ounce met een gemiddelde van 2,77 gram goud per ton en een gemiddelde kostprijs per ounce – alle kosten inbegrepen – van 779 USD (was 778 USD in het eerste kwartaal, marge van 418 USD per ounce).

Dat is geen uitzonderlijk lage kostprijs, maar op die basis mogen we Guyana Goldfields toch in de categorie van de lagekostenproducenten rekenen. Uiteraard zijn er nog risico’s verbonden aan de exploitatie van de mijn, maar het feit dat de productie is opgestart en dat de kosten van de bouw nauwelijks duurder is uitgevallen dan initieel ingeschat, bewijst dat belangrijke mijlpalen zonder ongelukken zijn genomen en dat we met een stevig management te maken hebben. Om het verhaal van de vennootschap compleet te maken, is er ook nog het Sulphur Rose Project in Guyana, maar daar zitten we nog in het beginstadium van het boorprogramma.

Conclusie

Guyana Goldfields maakt dit jaar al winst (prognose 0,27 CAD per aandeel) en die winst kan de komende jaren verder oplopen door hogere producties. Het aandeel deed het dit jaar al fantastisch (maal drie) en benadert razendsnel onze intrinsieke waarde van 9,5 CAD per aandeel. Vandaar de adviesverlaging. Wachten op een correctie om nog te kopen, is dus de boodschap.

Advies: houden/afwachten

Risico: hoog

Rating: 2C