(Belga) Voor het eerst sinds 1998 gaan de meeste consumentenklachten bij Ombudsfin niet over beleggingen, maar over betalingsverrichtingen. Het totale aantal consumentenklachten in 2013 daalde wel tegenover 2012. Dat blijkt vandaag uit het jaarverslag van Ombudsfin, de ombudsman in financiële geschillen.
Consumenten dienden in 2013 2.324 klachten in, een daling van 8,5 procent. Volgens Ombudsfin is de daling deels het gevolg van een andere registratiewijze. Het aantal ontvankelijke klachten daalde zelfs met 15,6 procent tot 626. Ombudsfin veronderstelt “dat meer klachten op het niveau van de financiële instelling zelf worden opgelost”. Bijna een derde van die klachten gaat over betalingsverrichtingen. Er zijn twee belangrijke thema’s: frauduleuze verrichtingen door verlies of diefstallen van een bankkaart, en klachten over zichtrekeningen. Ook registreerde Ombudsfin een nieuwe klacht die het gevolg is van verwarring tussen internationale en Europese overschrijvingen. Ruim een kwart van de klachten gaat over kredieten. Een op de vier klachten gaat over financiële instrumenten. Het is voor het eerst sinds 1998 dat die rubriek niet langer het hoofdthema is. Ombudsfin zegt dat 292 van de 607 klachten gegrond werden verklaard. In bijna de helft van de gevallen bemiddelde Ombudsfin dus met de financiële instelling. In 88 procent van de gevallen werd een oplossing bereikt. Ten slotte publiceert Ombudsfin voor het eerst de resultaten van de adviezen van het Ombudscollege, dat zich uitspreekt over principekwesties, complexere zaken en zaken waarin de ombudsman en de vertegenwoordiger van de consumenten van mening verschillen. Amper een ruime helft van die adviezen werd gevolgd door de financiële instelling. Voor de ombudsman getuigt dit van een gebrek aan respect voor het systeem. Ook het aantal klachten van ondernemingen steeg overigens met 60 procent tot 199 zaken. Ombudsfin, dat voor het vierde jaar klachten over professionele dienstverlening behandelde, verklaarde 74 klachten ontvankelijk. Ongeveer twee derde had betrekking op een wederbeleggingsvergoeding. (Belga)
