‘Griekenland heeft geen alternatief voor uitstap uit de euro’

Athene haalt het vooropgestelde begrotingstekort niet. Het wordt almaar duidelijker dat Griekenland geen alternatief heeft voor een uitstap uit de euro.

Wat reeds enige tijd bekend was, werd nu ook officieel bevestigd door het Griekse ministerie van Financiën. Athene haalt het vooropgestelde begrotingstekort voor dit jaar niet.

In plaats van een deficit van 7,5% van het BBP hoopt men te landen op 8,5%. Wie het bijgaande communiqué aandachtig leest, weet meteen dat ook die 8,5% allicht niet zal gerealiseerd worden. Voor 2012 stelt het Griekse ministerie van Financiën nu voorop dat men gaat voor een deficit van 6,8% maar, zoals de meeste Griekse prognoses, is ook deze doelstelling zo goed als waardeloos.

De vertegenwoordigers van het IMF betrokken bij het Griekse drama maken er nauwelijks nog een geheim van: de Griekse publieke financiën zijn out of control. Dat heeft alles te maken met de Griekse geplogenheden inzake omgang met begrotingen en cijfers maar zeker ook met de wegzinkende Griekse economie.

In een economie krimpend a rato van 8% op jaarbasis (een tempo dat gezien de negatieve internationale omgeving nog verder zal versnellen) en met een werkloosheid op weg naar de 20% is het in de hand houden van de begroting een hopeloze opdracht. Ondertussen neemt de sociale en politieke onrust toe. Er zit geen overdrijving in de stelling dat het Griekse democratisch bestel steeds meer onder vuur komt te liggen.

Men kan er tevens gif op innemen dat de formele bevestiging van het groter dan aangekondigde begrotingstekort in Griekenland de discussies binnen de eurozone weer hoog zullen doen oplaaien. In Nederland en Slowakije moeten de parlementen nog hun goedkeuring geven aan de besluiten van de Europese top van 21 juli. Ook in Duitsland, Oostenrijk en Finland zullen de kreten van de economisch en monetair orthodoxen opnieuw erg luid weerklinken. Bij de onvermijdelijke nieuwe onderhandelingen rond de redding van de eurozone wordt het weer allemaal wat complexer en nijdiger.

Wat leert ons de geschiedenis inzake de alternatieven voor landen die verzeild raakten in situaties zoals die van Griekenland nu? Dat het nagenoeg onmogelijk is om uit die put terug op te klimmen zonder een enorme devaluatie van de munt. Alleen zo kan de buitenlandse vraag gecreëerd worden die minstens gedeeltelijk voor de compensatie van de gevolgen van de noodzakelijke interne sanering moet zorgen.

Wil Griekenland terug enig perspectief dan zal het land ernstiger met het beheer van zijn staatshuishouding moeten leren omgaan. Bovendien moet het land uit de eurozone treden om de noodzakelijke devaluatie te bekomen. Zulk een exit is zeer kostelijk maar de Grieken hebben geen alternatief meer willen ze terug enig toekomstperspectief verwerven en hun democratie redden.