Geslaagd in tweede zit

Het was niet de bedoeling dat Ford de Ecosport ook in Europa op de markt zou brengen. Het model werd ontwikkeld voor zogenaamde opkomende markten. Als een soort budgetauto dus. De eerste generatie verkocht zeer goed in Zuid-Amerika, Mexico en India. Zozeer dat Ford besliste tegen 2014 een tweede generatie van het model te bouwen, in volle SUV-gekte. De opkomst van de terreinwagen voor iedereen.

Als massamerk kon Ford het zich niet permitteren geen kleine SUV in zijn portefeuille te hebben. Op dat moment waren concurrenten als Renault, Peugeot en Opel al per duizenden modellen aan het slijten als de Captur, de 2008 en de Mokka. Dat lokte paniekvoetbal bij Ford uit: de Ecosport snel klaarstomen voor de Europese markt. Het resultaat was een product dat niet echt klaar was voor onze contreien. De afwerking was niet goed, de uitrusting was beperkt, enzovoort. Het was merkbaar in de slappe verkoop.

Nu het tijd was het model een grondige beurt te geven, maakte Ford de fout geen tweede keer. De vernieuwde Ecosport wordt niet langer in India maar in Europa gebouwd. Meteen opvallend: een compleet hertekende neus in de lijn van wat de recentste Kuga (compacte SUV) en onlangs opgesmukte Edge (grote SUV) al serveerden. Maar ook een compleet nieuwe, minder drukke boordplank die doet denken aan de nieuwe Fiesta – geslaagd dus.

De materialen in het interieur zijn van een betere en dus eindelijk aanvaardbare kwaliteit. En multimediaal zijn er geen beperkingen meer: een gps als optie, maar ook het uitstekende SYNC3-entertainmentsysteem. De Ecosport is met glans geslaagd deze keer. Alleen jammer dat achteraan nog altijd een deur zit in plaats van een klep, want dat is veel minder handig.

Onderweg was de rij-indruk goed, maar proefden we noch de finesse, noch de perfecte combinatie van comfort en dynamiek die de Ford Fiesta biedt. Vooral niet als je wat harder gaat. De Ecosport staat dan ook een behoorlijk stuk hoger. Goed nieuws onder de kap: boven op de bekende versie van 125 pk (vanaf 18.500 euro) komt de kleine driecilinder turbobenzine nu ook met 140 pk, de versie waarmee we reden. We vonden dan ook nog meer pit onder de voet.