GERALD WATELET

Een nieuwe lente

September ’96 : neerlegging van de balans, nazicht van de rekeningen, verzegeling van het huis. Lente ’97 : een nieuwe start, een trapje lager weliswaar, maar met evenveel dynamisme. Gerald Watelet (35) stelt binnenkort zijn nieuwe prêt-à-porter collectie herfst-winter voor.

TEKST : SERGE VANMAERCKE

De kledingstukken en het imago van Watelet, maar verkrijgbaar voor toegankelijke prijzen. De beste kwaliteit die mogelijk is in de prêt-à-porter. Samengevat zijn dit de doelstellingen bij een nieuwe start : het democratiseren van de naam en het opengooien van de deuren van de nieuwe boetiek van Gerald Watelet aan de Louizalaan in Brussel.

“Ik geloof er rotsvast in, maar ik slaap zeer slecht”, bekent Watelet. “Ik herbegin hier, omdat ik Belg ben en ervan hou om in mijn land te werken. Uiteraard is er een stuk ontgoocheling na het faillissement, maar van verbittering is geen sprake. Het is voorbij. In vijf jaar hebben wij nochtans veel gerealiseerd. Maar nooit heb ik van officiële zijde enige hulp gehad, alhoewel ik toch een Belgisch imago uitgedragen heb naar Parijs, New York, Rome, Moskou.”

Van september ’96 tot maart ’97 was het stil rond Gerald Watelet. De wassen poppen in de twee uitstalramen van het huis werden nochtans om de viertien dagen gekleed met verschillende stukken uit de laatste collectie. Ook het uithangbord met zijn naam werd nooit verwijderd. Dit alles met het akkoord van de eigenaar van het pand.

Wanneer een bedrijf failliet wordt verklaard, wordt de aangestelde curator beheerder ad interim, met de bedoeling een overnemer te vinden. In den beginne was men optimistisch. Tenslotte vindt geen enkel weldenkend persoon het aangenaam dat een huis met zo’n goede naam gezichtsverlies lijdt. Zelfs onze koninginnen droegen de haute couture van Watelet !

“Als ik in alle streken van het land aan de kust, in Brugge, Gent, Antwerpen, Hasselt, Kortrijk, Brussel en Wallonië telkens vijf trouwe haute couture klanten zou hebben gehad, dan was ik nooit over de kop gegaan”, zegt Watelet. “In België is toch voldoelde geld voorhanden, opdat sommige vrouwen het zich zouden kunnen veroorloven couture te dragen. Maar de Belgische vrouwen hebben nog te veel angst voor wat de anderen hier wel van zouden zeggen.”

De jonge Belg, die toch de internationale pers gehaald heeft met zijn Parijse defilés, liet hierdoor echter de moed niet zakken, en herbegon.

Aanvankelijk

was er voor de overname interesse vanuit Italië, Frankrijk en zelfs België. Maar uiteindelijk zijn het de ouders van Gerald Watelet geweest die geïnvesteerd hebben in het merk. Het bedrijf dat Gerald Watelet als couturier in dienst heeft genomen, heet BVBA Geryvo. De familie heeft de zaak niet onmiddellijk overgenomen, omdat de vraagprijs te hoog lag. De curator was verplicht alle pistes en mogelijkheden af te tasten aan de initiële prijs. Tussen haakjes : er is nog een hele stock haute couture kleding in maat 36-38 aanwezig en alles is te koop.

Het laatste defilé in Parijs dateert van juli ’96 en vond plaats in het Maison Blanche. Toen al waren Le Grand Hôtel, waar ook Yves Saint Laurent defileerde en de verkoopsdagen in Hôtel Crillon aan de Place de la Concorde nog slechts een herinnering. Bovendien werd om reden van besparing de modeshow van januari ’96 al afgelast. Uiteindelijk zat er niets anders op dan de boeken neer te leggen op 4 september.

Gerald Watelet : “Nochtans waren er ernstige gesprekken met een Belgisch investeerder aan de gang, maar die haakte uiteindelijk af. Een Belg heeft niet dezelfde ingesteldheid als een Italiaan of een Fransman en schrikt zich een hoedje wanneer hij vaststelt wat het allemaal kost om een defilé te houden of een imago op te bouwen. In Parijs of Milaan staat men vanzelfsprekend veel verder in de haute couture sector.”

De reden van de mislukking ? “We hebben niet snel genoeg op de markt ingespeeld”, zegt Gerald Watelet. “België is een land van handelaars en we hadden veel vlugger een prêt-à-porter lijn moeten lanceren. Dat was echter onmogelijk want het ontbrak ons altijd aan de nodige middelen om zoiets te lanceren.”

Gerald Watelet blijft ook haute couture ontwerpen, maar zal die niet meer voorstellen in Parijs. Voortaan zal hij zich echter vooral toeleggen op de prêt-à-porter en deze zomer zal zijn eerste collectie herfst-winter aan de gespecialiseerde pers worden voorgesteld.

Na de verbouwingen

op het gelijkvloers van het herenhuis aan de Louizalaan 268 zullen de haute couture ‘salons’ veranderd zijn in een ‘boetiek’. De architectuur moet de drempelvrees wegnemen. Voortaan komt de klant hier binnen voor de prêt-à-porter, en daarom worden de deuren opgegooid. Het gelijkvloers zal helemaal omgebouwd worden tot winkel en het huidige atelier verhuist naar de eerste verdieping. Daar kunnen sommige klanten nog terecht voor couturekledij. Het zal niet alleen gemakkelijker worden om binnen te stappen, ook buitengaan wordt een stuk eenvoudiger. Men zal niet meer automatisch zeggen : “Kijk, die daar komt van Watelet, ze zal wel een fortuin besteed hebben om zich te kleden…”

Tegen de lente van volgend jaar hoopt Gerald Watelet ook een accessoirelijn te onwikkelen. Hij speelt namelijk met de idee trouwjurken te gaan creëren, aangevuld met een hele reeks objecten die je ook op een huwelijkslijst terugvindt : vaatwerk, tafellinnen, glazen, bestekken enzovoort. “Alles wat met l’art de vivre te maken heeft”, verduidelijkt hij. En dat alles zal uiteraard ook zijn naam dragen. “Wij hebben zeer goede bedrijven in vele van deze sectoren. Ik denk dus dat er hier nog mooie zaken te doen zijn.”

De samenwerking

met Norbert Norman en Alessandra Zaimis, de vroegere vennoten van Gerald Watelet, behoort tot het verleden. “Geryvo investeerde 100 miljoen, plus de 18 miljoen schuldenlast, in het huis”, verklaart Watelet. Momenteel heeft de zaak 2 arbeiders en twee bedienden op de loonlijst staan, daar waar men in het verleden tot 20 man in dienst had voor de defilés. Watelet richt zich nu tot de betere klasse, maar aan prijzen die toegankelijker zijn dan deze van de haute couture van voor het faillissement. Maar het gaat nog steeds om kwaliteitsproducten met veel aandacht voor de afwerking, de knopen, de voering, enzovoort. En een goede dienstverlening en een mooie verpakking !

De collectie zal bestaan uit broeken, mantels, rokjes, mantelpakken, jurken… Alles zal bovendien in België gemaakt worden, wat ook niet onbelangrijk is. In het totaal bestaat de collectie uit zo’n veertigtal stuks met oneindige combinatiemogelijkheden, gaande van klassiek tot modern. De klant houdt nu eenmaal van afwisseling.

Tussen de op stapel staande projecten zitten onder andere een distributieketen van de basiscollectie, aangevuld met breiwerk, sjaals…, die vanuit de boetiek aan de Louizalaan zal opereren. Er zullen ook nog modeshows gehouden worden maar enkel voor de klanten en in de winkel zelf. Daarentegen is het niet uitgesloten dat Gerald Watelet toch weer in Parijs zal defileren, maar dan uitsluitend met de prêt-à-porter collectie.

Tot wie zal deze man zich vanaf nu richten ? “Dat kan een vrouw van 45 jaar zijn, die hier zeer mooie klassekledij zal aantreffen, terwijl haar dochter eveneens haar gading zal vinden. Met de ervaring die ik heb, denk ik een lijn in de mode te kunnen aangeven. Ik zal in de toekomst zeker wat modieuzer gaan werken, wat niet wil zeggen dat ik daarom de populaire toer zou opgaan.”

Ook al zal werk gemaakt worden van de diversificatie, toch zal Watelet nooit herenkledij maken. “Dat is een ander beroep”, zegt hij.

Een nieuwe start dus. En de ingeslagen weg lijkt meer haalbaar voor diegenen die bezield zijn door de Watelet-creaties. Laat ons dus hopen dat de geldschieters, producenten en de klanten dit keer volgen.

“Ik ga me zeker niet opstellen als slachtoffer van België en nog minder als diegene die in zijn hoekje zit te wenen omdat niemand zijn jurken kocht. Maar ik kan niet begrijpen dat er in België niet meer interesse voor de haute couture bestaat bij mensen met een zeker niveau, een cultuur en aandacht voor het artisanale en de creatie.” Het is jammer, maar het zij zo.

Een voorbeeld uit de komende herfst-winter collectie 1997-1998.