Geniale architect en dandy

Ron Arad is dit jaar eregast op Batibouw. Hij wijzigde recentelijk het gelaat van Luik. Vorig jaar boden tentoonstellingen in het MoMA (New York) en het Centre Pompidou (Parijs) het brede publiek de gelegenheid kennis te maken met het omvangrijke creatieve palet van de architect-ontwerper.

Ron Arad geniet wereldwijd erkenning. De voorwerpen uit het dagelijkse leven die zijn stempel dragen en die hij in serie produceert, zijn niet meer te tellen. Ervaring deed hij op in Londen aan de Architectural Association School of Architecture, waar hij Bernard Tschumi als professor had en Zaha Hadid als medestudent. Het design ontdekte hij in Italië. In 1981 richtte hij samen met Caroline Thormann zijn eerste Londense studio op. Met One Off Ltd. boekte hij al snel zijn eerste commerciële successen als ontwerper, met onder meer de Rover-fauteuils, de Well-Tempered Chair en uiteindelijk ook het boekenrek Bookworm.

De activiteit die de Israëlische designer in België ontplooide, kan je gerust discreet noemen. Hij ontwierp hier eerst een privéwoning om vervolgens de ‘architect van Médiacité’ te worden. Hij maakte van de oude staalwalserij van Londoz in Luik een kolossaal winkel- en vrijetijds-complex in ethyleen, glas en staal. Arad ontwierp ook de bewegwijzering en het meubilair van Médiacité.

Bij de inhuldiging van het winkelcentrum was Peter Wilhelm van Wilhelm & Co, de eigenaar-ontwikkelaar van het project, zonder meer lovend. “Ron Arad beschikt over een uitzonderlijke reactiviteit en creativiteit. In heel mijn loopbaan als vastgoedontwikkelaar heb ik zelden zo’n sprankelende persoonlijkheid ontmoet. Ons gemeenschappelijke avontuur blijft zonder enige twijfel een van de hoogtepunten in mijn leven.”

Een stevig statement

“Er zijn natuurlijk wrijvingen geweest, discussies over het budget, over de haalbaarheid van het project. Tussen droom en budgettaire werkelijkheid is er altijd een spanningsveld. Het zou echter contraproductief geweest zijn om een creatieve geest van die omvang aan economische banden te leggen”, vervolgt Nicole Van den Plas, artistiek verantwoordelijke bij Wilhelm & Co. “We hebben voor Ron Arad gekozen opdat hij een stevig statement zou neerzetten, iets waar de mensen wegens hem naartoe komen, zoiets als het tgv-station van Santiago Calatrava. Tussen die twee 21e-eeuwse plekken werd een as geschapen die de Luikenaars beslist zullen opnemen in de geschiedenis van hun stad. Ze zullen naar de Médiacité komen om het majestueuze werk van Ron Arad te bewonderen en niet alleen om te kuieren of te shoppen

Gevraagd naar zijn Luikse ervaring maakte Ron Arad er zich met een boutade van af: “Een project van dit soort, waar ik overigens vrij laat bij betrokken werd, is een ideaal recept voor een catastrofe…”, liet hij enkele maanden voor de oplevering weten. En ter attentie van zijn bezielde Belgische klanten voegde hij er aan toe: “Ik was erg verrast dat ze zo snel akkoord gingen. Als je onbezonnen ontwerpen maakt en dan ziet hoe ze toch tot stand komen, dan is dat altijd verbazingwekkend!” Tegelijk bracht hij hulde aan zijn partner, de ingenieur Wolf Mangelsdorf (Buro Happold), een van de weinigen die in staat was gestalte te geven aan die wat dwaas-buitensporige urbanistische schets.

PHILIPPE COULÉE