De turteltaks is enkel nog een nare herinnering voor de Vlaamse liberalen. Minister van Energie Bart Tommelein kwam via een sterke communicatie met een alternatief van 9 in plaats van 100 euro per jaar.
Anderhalf jaar nadat Bart Tommelein (Open Vld) Vlaams viceminister-president en minister van Financiën, Begroting en Energie is geworden, draagt zijn partij hem op handen. Dankzij hem is de turteltaks enkel nog een nare herinnering. Die belasting van zo’n 100 euro per Vlaams gezin per jaar was volgens Tommeleins voorganger Annemie Turtelboom nodig om de factuur van de ontspoorde subsidies voor zonnepanelen te betalen.
Het Grondwettelijk Hof vernietigde die belasting en Bart Tommelein, die wist dat zijn partij zich geen twee keer aan dezelfde steen mocht stoten, kwam met een alternatief. De heffing daalt naar 9 euro per jaar. De oppositie in het Vlaams Parlement kwam toch met een vervelende bijnaam: Ti-Ta Tommelein, de man die als een tovenaar de factuur van de groenestroomsubsidies doet verdwijnen. Het antwoord van de minister: “De rekening klopt.” De factuur kan naar omlaag omdat na twee jaar turteltaks al een groot deel van de factuur betaald is. Dat ook de 4 miljard euro subsidies voor twee biomassacentrales zijn ingetrokken, komt goed uit.
De politieke wereld is het erover eens dat Tommelein sterk gecommuniceerd heeft. Het is een van de sterktes van de West-Vlaming die de knepen van het vak leerde als woordvoerder van toenmalig Vlaams minister-president Patrick Dewael. Tommelein, afkomstig uit een zeer Vlaamsgezinde familie en in de jaren tachtig nog voorzitter van de Volksunie-jongeren, stapte pas in 1999 over naar de liberalen. In 2003 werd hij Kamerlid voor Open Vld, maar pas in 2014 kreeg hij een regeringsmandaat als staatssecretaris voor Fraudebestrijding. Tommelein staat bekend als een allemansvriend: tegen ondernemers zegt hij een overtuigde liberaal te zijn, als de vakbonden op bezoek komen, benadrukt de Oostendenaar zijn sociale reflex.
Lat hoog voor hernieuwbare energie
Als minister kiest Tommelein nu voluit voor hernieuwbare energie. En hij legt de lat hoog. Om aan de Europese doelstelling van 13 procent hernieuwbare energie tegen 2020 te voldoen, lanceerde hij deze zomer al een zon- en windplan. Er moesten 6,4 miljoen zonnepanelen en 280 windmolens bij komen. Met het recente akkoord komen daar nog eens 150 windmolens en 3 miljoen zonnepanelen bovenop. Dat betekent dat er de komende drie jaar bijna evenveel zonnepanelen extra moeten komen als in het laatste decennium, toen nog kwistig met subsidies werd gestrooid.
Hetzelfde verhaal bij wind: er moeten er nog minstens 370 bij. Maar het is niet vanzelfsprekend vergunningen te verkrijgen. De onlangs ingevoerde omgevingsvergunning is een stap vooruit, maar volgens de sector kent het systeem nog veel kinderziektes. Bram Claeys, de algemeen directeur van de Organisatie voor Duurzame Energie Vlaanderen, vindt dat Tommelein “zeker de verdienste heeft positief en voluntaristisch de kaart van hernieuwbare energie te trekken. De plannen moeten nog concreter worden.”
“Van de vijftien of zestien ministers van Energie, die ik al heb zien passeren sinds 2001, staat hij wellicht in de top drie. Al bedoel ik dat minder positief dan het klinkt. Het zegt vooral iets over de zwakte van de rest”, lacht de energie-expert André Jurres. “Ik geef hem het voordeel van de twijfel, want hij is uiteraard nog niet zo lang bezig. Het is tot nu toe veel communicatie, het inhoudelijke moet nog volgen. Al heeft hij natuurlijk wel al de turteltaks afgeschaft. Of we door zijn beleid de Europese doelstellingen halen, weten we pas in 2020, terwijl hij wellicht na 2019 burgemeester van Oostende is.”
Brussel of Oostende?
Oostende: de naam van de thuisstad is gevallen. Tommelein maakt er geen geheim van dat hij in 2018 Johan Vande Lanotte (sp.a) opzij wil schuiven. Maar twee zaken spelen in zijn nadeel. De liberalen vormen al sinds 2006 een coalitie met de Oostendse socialisten en CD&V. Dat maakt het voor Tommelein niet gemakkelijk zich als alternatief te profileren. Ten tweede is Open Vld in het ooit donkerblauwe Oostende een kleine partij geworden, met zo’n 13 procent van de stemmen. De socialisten van Vande Lanotte zitten met 32 procent los op kop.
Luc Huysmans en Alain Mouton, illustratie Jens Claessens
“Ik geef Tommelein het voordeel van de twijfel, want hij is nog niet zo lang bezig. Het is tot nu toe veel communicatie, het inhoudelijke moet nog volgen” – André Jurres
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier