Het nieuwe jaar brengt nieuwe spelregels voor brokers en banken, met als doel een betere bescherming van de klanten. De vraag is alleen tegen wie de belegger beschermd moet worden. Tegen de bankier die niet in het belang van zijn klant denkt? Of tegen zichzelf?
Als het gaat om meer opleiding van het personeel en een betere bewaking van belangenconflicten in de bank, dan kunnen we dat alleen maar toejuichen. Het verplichte overzicht van alle kosten voor producten en diensten, in procenten en in centen, is een stap vooruit. Het is ook niet meer dan normaal dat een verkoper van een fonds de verdoken vergoeding of retrocessie moet blootgeven die hij van de beheerder van dat fonds krijgt.
Heel wat maatregelen zijn er ook op gericht de belegger tegen zichzelf te beschermen, en daar dreigt betutteling of bangmakerij in de plaats van bescherming te komen. Beleggers zullen nog meer waarschuwingen krijgen dan vroeger, denk maar aan pop-ups als ze bijvoorbeeld een product willen kopen dat moeilijk verhandelbaar, complex is of niet bij hun risicoprofiel past.
En als beleggers een uitnodiging krijgen van hun bankier voor een meting van hun risicotolerantie en een test van hun ervaring en kennis van financiële producten, wordt dat dan een moment waarbij de beleggers iets kunnen bijleren? Of zegt de bankier hun dan gewoon wat ze wel en niet mogen doen?
Het kan niet de bedoeling zijn mensen zo bang te maken dat ze geen risico meer durven te nemen. Wie met 10.000 euro loterijtickets koopt of een casino binnenstapt, komt onderweg minder disclaimers tegen dan beleggers. Nochtans is de kans op winst met aandelen groter.
En wanneer het over echt hoge bedragen gaat, zoals bij investeringen in vastgoedprojecten bijvoorbeeld, dan houdt vaak niemand toezicht en mogen de verkopers onbestraft bedrieglijke beloftes maken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier