Geef Vlaanderen zijn Marshallplan

Jean Stéphenne, icoon van het Waalse bedrijfsleven en verder in Trends van deze week uitvoerig geportretteerd, was de architect van het Marshallplan dat de Waalse economie terug op de rails moest zetten.

Het initiatief werd op heel wat monkellachjes onthaald in Vlaanderen, want het zou toch nooit wat worden met die economie over de taalgrens. Maar het idee was in al zijn eenvoud even logisch als efficiënt: alle energie steken in een handvol beloftevolle sectoren en de beste projecten laten selecteren door een onafhankelijke jury.

Vlaanderen bekeek het Waalse plan meewarig, en zou wel tonen hoe het moest. Onze regering pakte met veel poeha uit met het toekomstproject Vlaanderen in Actie (ViA), het troetelkind van onze minister-president. Maar ViA sleepte zich uit de startblokken met veel wollige woorden en praatbarakken. Intussen is het plan uitgedijd tot een amalgaam van honderden projecten, die vaak te catalogeren zijn onder de noemer ‘normaal beleid’.

De intenties van ViA mogen nobel zijn, maar door op elke slak zout te willen leggen, oogt de oogst veel te mager. De volgende Vlaamse regering luistert dus het best naar de raad van Stéphenne: selecteer de meest beloftevolle sectoren, en bouw die uit tot wereldmarktleiders. Een Marshallplan voor Vlaanderen dus. De jobs die we zo broodnodig hebben, zullen volgen, en het economische weefsel wordt er hechter door. Trouwens, met twee regio’s die amper een voorschoot groot zijn, moeten Vlaanderen en Wallonië gewoon worden verplicht hun Marshallplan op elkaar af te stemmen.