Fredje zonder vrees

Fredje. Zo wordt Frederik Delaplace soms, achter zijn rug, genoemd bij Mediafin. Maar bij de VRT mogen ze zich niet verkijken op de kwinkslagen van de nieuwe CEO. De Vlaamse regering heeft een manager gevonden die er geen graten in ziet de openbare omroep in een zuinig en strak korset te snoeren.

Nog voor de persconferentie wachtten camera’s Frederik Delaplace en Vlaams minister van Media Benjamin Dalle afgelopen vrijdag op aan de ingang van de VRT. Delaplace kreeg een voorsmaakje van de gretigheid waarmee iedereen op zijn vingers zal kijken als nieuwe CEO van de openbare omroep. Als CEO van Mediafin, de groep boven de zakenkranten De Tijd en L’Echo, opereerde hij vooral in de luwte.

De aanstelling van Frederik Dela- place bij de VRT komt dan ook als een verrassing. De andere kanshebbers, Peter Vandermeersch (ex-hoofdredacteur van De Standaard) en Koen Clement (van onder meer De Persgroep en uitgeverij WPG), hebben meer managementervaring. Delaplace heeft wel een mooi cv. Hij begon als journalist bij de zakenkrant De Tijd en werd er later chef en hoofdredacteur. Na enkele jaren als redactiedirecteur werd hij in 2017 de CEO van Mediafin.

Minister Dalle verwees bij de voorstelling van Delaplace naar zijn succes in het revitaliseren van De Tijd, onder meer door vroeg en voluit te gaan voor digitalisering. “De Tijd was een voorloper in de verkoop van digitale abonnementen en een multimediaal aanbod”, zegt Xavier Bouckaert, de CEO van Roularta Media Group. Roularta, de uitgever van onder meer Trends, heeft 50 van procent van de aandelen van Mediafin. “Frederik Delaplace heeft daar een grote rol in gespeeld. Zijn vertrek is spijtig voor Mediafin, maar hij kan nu een nieuwe uitdaging aangaan. De VRT is een grotere organisatie. Hij heeft wel al bewezen dat hij niet alleen de taal van de journalisten spreekt, maar het als CEO ook aankan voor de hele business verantwoordelijk te zijn. Mediafin stond er goed voor, en hij heeft snel ingegrepen om de schade door covid-19 serieus te beperken.”

Besparen

Bij de VRT zijn de problemen groter. De Vlaamse regering wil een jaarlijkse besparing op de dotatie, die oploopt tot 12 miljoen euro in 2024. Paul Lembrechts, de voorganger van Delaplace aan het hoofd van de VRT, hekelde openlijk de besparing, die volgens hem door de niet-indexering van de werkingsmiddelen 44 miljoen euro bedroeg. Die kritiek en de openlijke machtsstrijd met het nummer twee van de VRT, Peter Claes, die ondertussen ook weg is, kostte Lembrechts zijn job. Leo Hellemans kwam als CEO ad interim de rust aan de top herstellen.

Delaplace verzet zich niet tegen de opgelegde besparingen. “We zullen keuzes moeten maken”, zegt hij. Hij benadrukt tegelijk dat de VRT een voortrekkersrol moet blijven spelen en moet investeren in nieuwe platformen om jongere mediaconsumenten te bereiken.

Minister Dalle roemde op de persconferentie ook de “doortastende” managementstijl van Delaplace. Als leidinggevende zit hij nooit verlegen om een grapje, maar hij is ook niet bang om rechtuit te zeggen waar het op staat en beslissingen door te drukken. Zal dat werken bij een omroep met machtige vakbonden en afdelingen met veel autonomie? “Frederik en ik heb altijd goed kunnen samenwerken, ook op de moeilijke momenten. Hij heeft een overdosis energie en veel zin voor initiatief”, zegt Dirk Velghe, de voorzitter van Mediafin. “In de privé is dat een voordeel, maar in deze context, en zeker ook met het politieke toezicht vanuit de raad van bestuur, zal hij dat moeten doseren.”

Bij Mediafin was het voor Delaplace een meevaller dat zowel de herstructurering in 2005-2006 als de digitalisering mee door zijn voorgangers op de rails waren gezet. Hij moest niet van nul beginnen. Bovendien had hij de steun van Christian Van Thillo, de CEO van De Persgroep, die De Tijd en L’Echo destijds samenvoegde. Bij de VRT moet Delaplace met minder bondgenoten een draagvlak creëren voor de nieuwe richting en de besparingen. Zijn studiegenoot en goede vriend Peter Vyncke gelooft dat Delaplace daarin zal slagen. “Hij kan zijn boodschap zeer goed overbrengen en hij heeft vrienden in alle lagen van de bevolking. En dat is niet omdat hij hun altijd naar de mond praat”, zegt de ondernemer van het gelijknamige groene-energiebedrijf. “Ik ben natuurlijk niet objectief, ik ken hem al meer dan 25 jaar. Hij heeft ook handelsingenieur gestudeerd in Leuven. Toen ik praeses was bij de studentenvereniging Ekonomika, was hij de hoofdredacteur van ons magazine. De liefde voor de journalistiek en zijn ambitie zijn er altijd geweest.”