“Mijn vader heeft dit restaurant ontworpen en gebouwd”, vertelt Henk Yip. “Bij de opening in 1992 kreeg het veel aandacht. Niet alleen door het mooie interieur en de 120 zitplaatsen, maar ook door de zeven Chinese koks. De pers noemde het restaurant ‘een gastronomische tempel’. Allemaal mooie complimenten. En terecht. Mijn vader was dan ook niet aan zijn proefstuk toe. Het was al zijn derde restaurant. Hij kende als geen ander de kneepjes van het vak.”
Vader Yip is intussen met pensioen. Zijn zonen, Henk en Lambert, zetten zijn levenswerk voort. “We helpen al sinds onze puberjaren mee”, vertelt Henk. “Het was logisch dat we de zaak zouden overnemen. Hoewel mijn broer en ik nu de uitbaters zijn, kan vader het niet laten af en toe een handje toe te steken. Maar door de pandemie hebben we de laatste maanden moeten inzetten op afhaalmenu’s. Ik mis het contact met onze klanten. In een restaurant sla je sneller een praatje dan aan een afhaalloket.”
Henk heeft veel geleerd van zijn vader. “Hij zei altijd: “Wat er ook gebeurt, laat je nooit afleiden wanneer je een rekening maakt en wees altijd vriendelijk tegen je klanten. Zelfs op moeilijke momenten.” Hij heeft gelijk. De klanten zijn het belangrijkste voor een zelfstandige. Als zij tevreden zijn, weet je dat je goed bezig bent.”
“Het Chinese Nieuwjaar is te vergelijken met Kerstmis. Familieleden komen samen, geven elkaar rode geluksenveloppes met geld en spelen het Chinese gezelschapsspel Mahjong.” Gelukskoekjes zijn er niet bij. ” Fortune cookies zijn een Amerikaanse uitvinding. Omdat je in Hollywoodfilms Chinezen elkaar van die koekjes ziet geven, verwachten onze klanten dat ook. En wie ben ik om hen dat plezier te weigeren?”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier