Fiscale amnestie mag geen begrotingstruc zijn

De opbrengst van de fiscale regularisatie moet dienen om de schuld te verlichten. Een correcte inning als gevolg van meer fiscale transparantie moet leiden tot de verlaging van de belastingdruk.

De opbrengst van de fiscale regularisatie moet dienen om de schuld te verlichten. Een correcte inning als gevolg van meer fiscale transparantie moet leiden tot de verlaging van de belastingdruk.
De federale regering hoopt bijna een half miljard euro binnen te halen via een nieuwe ronde van fiscale regularisatie van zwarte vermogens en opbrengsten. Met een eenmalige betaling van een boete boven op de belasting kunnen de boetedoeners niet alleen hun fiscale schuld, maar ook hun correctionele straf afkopen. De boete kan oplopen van 15 voor lichte tot 35 procent voor ernstige en georganiseerde fraude.

Consultants spreken van de fiscale amnestie van de laatste kans omdat na volgend jaar ook het regularisatiesysteem via het Contactpunt van het ministerie van Financiën wordt afgeschaft. Sinds zijn ontstaan in 2005 is via dat stelsel (met een boete van 10 procent) liefst 1,9 miljard euro naar boven gekomen. De regering houdt bovendien de toenemende fiscale transparantie als stok achter de deur om de rekeninghouders met zwart geld uit de belastingparadijzen te jagen.

De inkomsten uit die laatste fiscale regularisatie wil de regering gebruiken om het gat in de begroting van 2013 te dichten. Dat is niet correct. Het gaat om een eenmalige financiële operatie, die gecombineerd met de afschaffing van het regularisatiesysteem bovendien de inkomsten van de volgende regeringen afroomt. Dat is budgettair geknoei om andere, meer fundamentele ingrepen te vermijden en de financiële problemen door te schuiven naar de toekomst. Na ons de budgettaire zondvloed, redeneert deze regering.

De sale-and-lease-backoperatie van de overheidsgebouwen of de verkoop van het pensioenfonds van Belgacom onder de regering-Verhofstadt waren net zulke aanslagen op de toekomst. Die operaties leidden tot de uit Kempense klei opgetrokken verontwaardiging van Servais Verherstraeten (CD&V). Zijn verontwaardiging was terecht en oprecht.

De inkomsten uit de fiscale regularisatie van 2013 mogen niet dienen om courante uitgaven te dekken. Ze moeten worden aangewend om de schuld te verlichten.

De fiscale regularisatie moet ook gepaard gaan met een belastingvermindering. Internationale verdragen en Europese regels leiden tot grotere financiële transparantie tussen overheden. Belastingen ontduiken door vermogens te verbergen, wordt stilaan onmogelijk. De speeltijd is voorbij.

Rijkere Belgen — die door de omvang van hun vermogen meer complexe financiële structuren konden oprichten — zullen meer belastingen moeten betalen. Vandaag is de middenklasse een gemakkelijk slachtoffer voor de fiscus. Zij voelt de fiscale druk het sterkst. Als er extra inkomsten komen uit het financiële topsegment, zou het dus niet meer dan fair zijn dat de belastingvoet op termijn naar omlaag gaat. Dat kost de regering geen euro. Hoe lager de belasting, hoe kleiner overigens de neiging wordt om te frauderen. En zo is de cirkel rond.