FILMVONDSTEN/AGE D’OR 2007

Sinds 1973 bekroont de ‘Age d’Or Prijs’ de maker van een film die zich verwijdert van elk cinematografisch conformisme. ‘Filmvondsten’ sprokkelt sinds 1979 kwaliteitsfilms op diverse festivals die (nog) geen Belgische verdeler hebben gevonden. Zoals elk jaar werd er ook dit jaar flink gegrasduind in de restjes van het Festival van Cannes. Enfin, restjes … We geven u alvast enkele tips.

Zo ging de Grote Prijs van de Jury in Cannes dit jaar naar ‘Mogari No Mori’ van de Japanse cineaste Naomi Kawase. Zeg maar: de tweede belangrijkste prijs. ‘Mogari No Mori’ – ‘The Mourning Forest’ heeft nog geen Belgische verdeler en is te zien tijdens Filmvondsten/Age d’Or. Kawase dong in 2003 nog mee naar een Gouden Palm met ‘Sharasojyu’ (bij ons uitgebracht als ‘Shara’), een schitterende prent over familie en verlies in het hedendaagse Japan. In 1997 won ze in Cannes zelfs de Caméra d’Or voor ‘Suzaku’, over opgroeien en tradities in een paradijselijke bergachtige omgeving.

De natuur en de familie staan in de films van Kawase op het voorplan. Ook in ‘Mogari No Mori’, waar de cineaste het verdriet van een bejaarde man laat samenvallen met dat van een jonge verpleegster. Kawase heeft haar roots in de documentaire en haar fictiefilms worden dan ook door een documentaire vertelstijl gekenmerkt. Laat het woord ‘documentaire’ u evenwel niet afschrikken. Kawases fictieprenten kan je nog het best omschrijven als een poëtische bezinning over de condition humaine. De band tussen mens en natuur uit Kawase in beklijvende en hypnotiserende beelden met hier en daar een scherp kantje. ‘Mogari No Mori’ behoort tot de hoogtepunten van de Cuvée Cannes 2007.

Ook ‘Foster Child’ maakt gebruik van een documentaire stijl om de toeschouwer bij het onderwerp te betrekken. De Filipijnse filmmaker Brillante Mendoza volgt een dag lang een pleeggezin in een sloppenwijk van Manilla. Mendoza beperkt zich tot het essentiële. Zijn neorealistische vertelstijl is strak en wordt opgebouwd naar een emotioneel geladen finale waar de pleegmoeder en het kind in contact komen met het zakelijk ingestelde Amerikaanse koppel dat de jongetjes zal adopteren. Mendoza uit zich niet in meelijwekkende beelden over het reilen en zeilen in de sloppenwijk. De westerse (en welvarende) toeschouwer kan zich zelfs afvragen wat er mis is aan die sloppenwijken. Iedereen ziet er gelukkig uit, heeft televisie, radio en voedsel … Een geruststellend gevoel? ‘Foster Child’ kaart niet zozeer de sociale problematiek aan over de tegenstelling tussen arm en rijk. De film poneert wel dat een familiaal gevoel noodzakelijk is om op te groeien in de maatschappij. Waar ook ter wereld. De familie komt ook om de hoek kijken in ‘Mister Lonely’ van Harmony Korine, u bekend als regisseur van ‘Gummo’ en ‘Julien Donkey-Boy’ en als scenarist van ‘Kids’ en ‘Ken Park’, beide geregisseerd door Larry Clark. Zoals u kunt verwachten van Korine betreft het geen ‘normale’ familiebanden, maar een verzameling imitators (Michael Jackson, Marilyn Monroe, Charlie Chaplin) die samenhokken op een eiland en een grootse show voorbereiden. Korines laatste worp gaat over geloof en leven in een gemeenschap. ‘Mister Lonely’ is klassieker dan Korines vorige films en zijn verhaal is minder coherent verteld. Als buitenbeentje mag Korine in de Age d’Or/ Filmvondsten natuurlijk niet ontbreken.

Age d’Or/Filmvondsten, van za 30/6 t/m vr 6/7 in Flagey, Studio 5, Heilig Kruisplein, 1050 Brussel, en van za 7/7 t/m za 14/7 in Filmmuseum, gelijkvloers ex-Shell Building, Ravensteinstraat 60, 1000 Brussel. Info: tel. 02 551 19 00, www.filmarchief.be

Piet Goethals