Europese ministers van Financiën knoeien in Griekse crisis

Kan het verbazing wekken dat de Griekse crisis binnen de eurozone maar niet opgelost raakt? Trends hoofdredacteur Johan Van Overtveldt vraagt het zich af.

De ministers van Financiën van de eurozone dienden een beslissing te nemen omtrent de schijf van 12 miljard euro welke Griekenland dringend nodig heeft om haar verplichtingen te kunnen voldoen. Het gaat dan niet enkel om terugbetaling van schulden maar ook om de betaling van lonen, pensioenen e.d.

De genomen beslissing is dat er geen beslissing genomen wordt, omdat men, zo luidt het, eerst wil zien hoe stevig en doortastend de Griekse eerste ministers Papandreou voor de dag kan komen. In de realiteit zit men muurvast omdat er, onder meer, fundamentele onenigheid bestaat over de manier waarop de private sector dient betrokken te worden bij een herstructurering van de Griekse schuld.

Zo kregen de voorbije uren weer een flagrante illustratie van wat Wolfgang Münchau, gerespecteerd commentator in de Financial Times, onlangs omschreef als de “systematische incompetentie” van de Europese leiders. Tijdens het weekend kregen we daarvan nog twee andere staaltjes.

Jean-Claude Juncker, de Luxemburgse premier en voorzitter van de eurogroep van minister van financiën, verklaarde vlak voor de zondagmeeting van die eurogroep doodleuk dat ook België en Italië wel eens in de problemen zouden kunnen gaan komen. Kwestie, vermoeden we, om er zeker van te zijn dat er toch maar voldoende onrust blijft op de markten. Brokkenpiloot Juncker is op dit vlak lang niet aan zijn proefstuk. Enkele maanden geelden ontkende hij mordicus dat de ministers van financiën zouden samenkomen terwijl ze op dat moment zelf al bij elkaar zaten.

Ook onze eigenste Didier Reynders ziet ze nu ook vliegen. In een vanochtend te verschijnen interview met de Franse krant La Tribune verklaart de Belgische minister van Financiën doodleuk dat men wist dat Griekenland zijn cijfers vervalste toen het in 2001 toetrad tot de eurozone. “Ik was toen zelfs voorzitter van de Europese Unie”, voegt hij er haast triomfantelijk aan toe …

Kan het verbazing wekken dat deze crisis binnen de eurozone maar niet opgelost raakt? En dat de markten met een steeds grotere argwaan tewerk gaan?