Eurocrisis: naar clash Berlusconi – Sarkozy

De markten kijken met steeds meer ongeloof naar de Europese politieke leiders.

Zo er een overtreffende trap bestaat voor de uitdrukking “er een potje van maken”, dan mag die echt wel uit de kast gehaald worden naar aanleiding van de vertoning dezer dagen opgevoerd door de Europese leiders. Temidden een existentiële crisis voor de ganse monetaire unie in Europa lopen die Europese leiders doelloos rond en over elkaar heen. De markten kijken nerveus en met als maar meer ongeloof toe op wat er zich allemaal afspeelt.

Frankrijk en Duitsland raken het maar niet eens over wat er moet gebeuren om het Europees stabiliteitsfonds (EFSF) meer spierkracht te geven en de Griekse tragedie driegt stilaan compleet uit de hand te lopen. De situatie in Portugal verslechtert ook zienderogen: Griekse toestanden lijken niet zo ver af meer. Voor Italië, België en Spanje lijkt de minste vonk voldoende te gaan zijn om het vuur in de pan te alten slaan. Ondertussen blijft het probleem van de instabiliteit van de Europese banksector acuter dan ooit aan de orde.

En nu zorgt de Italiaanse eerste minister Silvio Berlusconi voor een bijkomend probleem. Hij stelt namelijk voor om Ignazio Visco aan te stellen als opvolger van Mario Draghi aan het hoofd van de Italiaanse centrale bank (Bank of Italy). Draghi volgt op het einde van deze maand Jean-Claude Trichet op als president van de Europese Centrale Bank (ECB). Ignazio Visco is vandaag de nummer drie binnen de Bank of Italy.

Met dit voorstel gaat Berlusconi lijnrecht in tegen een informele deal gemaakt met de Franse president Sarkozy. Deze laatste steunde de kandidatuur van Draghi als nieuwe topman voor de ECB als Berlusconi er zou voor zorgen dat de andere Italiaan die op dit moment in het directiecomité van de ECB zetelt, Lorenzo Bini-Smaghi, zou opstappen. Dan kon Frankrijk via de vervanging van Bini-Smaghi opnieuw zijn vertegenwoordiger hebben binnen het ECB-directiecomité. Naast Trichet en Bini-Sùmaghi zetelen vandaag in dat directoecomité een Belg (Peter Praet), een Duitser, een Spanjaard en een Portugees. Bini-Smaghi wordt binnen en buiten de ECB gesmaakt als een sterkhouder van het ECB-directiecomité.

Lorenzo Bini-Smaghi maakte er nooit een geheim van dat hij pas in die deal zou meestappen als hij de opvolger kon worden van Draghi aan het hoofd van de Bank of Italy. Normalerwijze loopt de termijn van Bini-Smaghi als directeur van de ECB nog tot juni 2013. Als Bini-Smaghi echt weigert op te stappen, kan hij daar in prinicpe op geen enkele manier door de politici toe verplicht worden.

De eurozone kan het missen als kiespijn dat er naast de reeds aangestipte discussiepunten nu ook nog eens een hele heisa dreigt te ontstaan rond een benoemingskwestie.