En hij wordt prof…

Op 1 januari 2001 zet Nicolas Colsaerts de grote stap.

Nicolas Colsaerts, een van de meest beloftevolle Belgische amateurs, heeft beslist om begin 2001 profspeler te worden. Colsaerts zal dan achttien zijn, en zowel zijn ouders als zijn coach, Michel Vanmeerbeek, vinden het moment ideaal.

“Ik denk dat Nicolas eerst nog wat plezier moet beleven op de golfbaan,” vindt vader Patrick. “Normaal zet hij de stap in januari. Het ideale moment vinden is niet makkelijk. Je moet erover waken dat het niet te vroeg is, maar je mag het ook niet te laat doen. We denken dat Nicolas in 2001 een goed sportief evenwicht zal hebben gevonden. Hij zal tegen die tijd nog aan wat internationale amateurtoernooien hebben deelgenomen, dat betekent dus nog meer ervaring.”

Eventjes overwoog Colsaerts om te gaan studeren aan een Amerikaanse universiteit, maar dat is niet langer aan de orde. “Studeren is eigenlijk nooit iets voor Nicolas geweest,” beseft zijn vader. “Hij heeft een groot stuk van zijn jeugd in het golfspel geïnvesteerd, en nu bevindt hij zich in een heel andere situatie dan de andere Belgen, die bewust voor een combinatie van golf en studies in de Verenigde Staten hebben gekozen. Nicolas staat nu verder dan jongens als de Vooght, Boeckx of Theunis, toen die zijn leeftijd hadden. Om als golfspeler te groeien, heeft hij meer nood aan contact met professionals dan met universitaire spelers.”

Nicolas is een product van de golfclub de Rigenée, waar zijn coach en vader een belangrijke rol speelden in de jeugdwerking. En waar Florence Descampe zich ontfermt over de competitiesport. Nu is Colsaerts lid van Waterloo GC. Omdat zijn coach er lesgeeft en hij er geregeld met profspelers als Arnaud Langenaeken kan oefenen.

Nicolas heeft met andere woorden zijn zinnen helemaal op golf gezet. Zijn tijd verdeelt hij helemaal tussen hard trainen en toernooien spelen in het buitenland. “Tot vandaag teerde hij op zijn talent,” aldus vader Patrick. “Maar hij beseft zeer goed dat er maar één manier is om te slagen: uren en nog eens uren trainen: putten, driven, chippen. En toernooien spelen.”

Rest nog het financiële aspect. Voorlopig neemt de federatie 50% van de competitie- en reiskosten voor haar rekening, terwijl het gezin Colsaerts de rest betaalt. Als Nicolas prof wordt, zal hij ook sponsoringcontracten kunnen afsluiten. Met zijn imago van sympathieke en beloftevolle jongen als onderpand.

john baete