Een zonnetje in huis, vanaf 300 euro

“Het zonneke van Antwerpen”, zo noemen zijn vrienden hem. Die bijnaam heeft kunstenaar, fantast en levensgenieter Michiel Van Kets niet gestolen. Sinds jaar en dag knutselt hij de meest uitzinnige lichtsculpturen ineen.

Het atelier van Michiel Van Kets ligt diep verscholen in de Antwerpse Seefhoek, in een wat bouwvallig pand dat vroeger dienst deed als slagerijschool. In een nauwe gang vinden we de kunstenaar fanatiek gebogen over zijn mallen, zijn handen besmeurd met lijm en verf, geduldig strookjes papier klevend over een bol die vaag doet denken aan een kleurrijke maquette van de maan.

“Een uniek concept,” zegt Van Kets enthousiast. “In tegenstelling tot anderen maak ik mijn mallen zelf. Ik gebruik alleen de buitenkant van de mal en achteraf haal ik die er weer uit. Daardoor kan ik verschillende vormen met elkaar combineren en wordt alles vervaardigd uit één stuk. Behalve met een peperdure lasertechniek ken ik geen enkele methode die dat kan.”

Die eigenzinnige techniek resulteerde in enkele opmerkelijke creaties. Van Kets knutselde een uiteenlopend gamma ineen van zonnen, sterren, manen en allerlei bizarre creaturen. En dat allemaal uit gelijmd papier, dat met een laagje epoxyhars wordt behandeld. Ondanks de grillige vormen en lichte materialen kunnen de zonnetjes dus wel tegen een stootje. En tegen een fikse stortvlaag bovendien. Van Kets ontwierp onder meer een grote vuurbol die boven op een toren in Overijse werd geplaatst.

Hoewel de standaardcollectie bestaat uit twaalf modellen die steeds kunnen worden bijbesteld, maakt Van Kets vooral unieke lichtsculpturen in opdracht van particulieren. Je wordt bijvoorbeeld door een vleesetende plant verwelkomd in café Babbaloo in Grimbergen, in de Kinepolis in Brussel staat een batterij zonnetjes opgesteld en Van Kets tooide zes maanden lang het interieur van Café d’Anvers. Een zonnetje in huis halen kan overigens al vanaf 300 euro. “Maar je kan ze natuurlijk ook huren voor feestjes of evenementen,” vult de mediagenieke Van Kets slinks aan.

Leraars begrijpen er niets van

Van Kets bedacht zijn lumineuze concept zo’n acht jaar geleden toen hij nog productontwikkeling studeerde aan het Henri Van de Velde-Instituut. Die carrièreplanning liet hij echter snel achterwege. “Op school kan men alleen oordelen over techniek. Schoonheid is altijd relatief. En dat beseffen sommige leraars niet. Daarom huldig ik het principe: those who can, do; those who can’t, teach.”

Bovendien had de zelfbewuste en flegmatieke Van Kets vrijwel meteen zijn handen vol met zijn fleurige creaties. En dat hoofdzakelijk via mond-tot-mondreclame. “Geen idee wat de reden voor het succes zou kunnen zijn. Blijkbaar heb ik gewoon de juiste filosofie en het juiste lampje,” stelt hij nuchter. “Het is in elk geval een inkomen, maar rijk zal ik er wel niet van worden. Het blijft tenslotte een arbeidsintensieve bezigheid en bovendien maak ik alles zelf.” Van Kets is doorgaans tien uur in de weer met een van zijn basismodellen, de verkoop en het transport even buiten beschouwing gelaten.

Vroeger had hij een eigen zaak in Antwerpen. Momenteel verkoopt hij zijn zonnetjes echter nog uitsluitend via een speciaalzaak in Brussel, l’Autre Lumière, en via zijn persoonlijke website. “Eigenlijk zou ik willen uitbreiden,” licht hij zijn ambities toe, “maar in België is extra personeel in dienst nemen gewoon onmogelijk. Zeker voor zo’n product. Daarom denk ik erover mijn zonnetjes elders te laten produceren en mij nog louter bezig te houden met het ontwerpen.” Van Kets overweegt dan ook luidop om in de nabije toekomst zijn geluk te wagen in de lagelonenlanden. China om precies te zijn. Een minutieus uitgestippeld businessplan is daarvoor zelfs al in de maak, al lijkt hij zich vooralsnog weinig zorgen te maken. “Ach, ik stap gewoon in het vliegtuig en ik weet zeker dat ik binnen enkele dagen wel enkele Chineesjes kan vinden die voor mij willen werken. Ik heb al een aantal adressen om onderdelen te bestellen en bovendien ken ik iemand ter plekke die staat te popelen om eraan te beginnen.”

Dave Mestdach [{ssquf}]

“Ik stap gewoon in het vliegtuig en binnen enkele dagen vind ik wel enkele Chineesjes die voor mij willen werken.”