DE LUCHTVAART beleeft haar zwaarste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog. Luchtvaartmaatschappijen overal ter wereld smeken om overheidssteun. Sommigen krijgen heimwee naar de tijd van de genationaliseerde luchtvaartmaatschappijen. Waarom verwijzen die nostalgici nooit naar het blijkbaar o zo efficiënte en winstgevende Sabena? Onze nationale trots ging failliet nadat de piloten hadden gestaakt in de nasleep van de aanslagen van 11 september 2001 – de op één na zwaarste luchtvaartcrisis in de geschiedenis.
Voor menig Waals politicus is de tijd blijkbaar blijven stilstaan. Opnieuw koesteren ze de stoutste dromen. Hun geesteskind heet weliswaar niet Air Wallonie, maar Air Belgium. De luchtvaartmaatschappij klom op 29 maart 2018 in het zwerk, maar heeft inmiddels al twee kapitaalverhogingen achter de rug. Het voorbije halfjaar pompten drie Waalse en federale overheidsholdings ruim 9 miljoen euro in het bedrijf. Zo klom het overheidsbelang naar ruim drie kwart van de aandelen. Het bedrijf zoekt privéaandeelhouders, maar de belangrijkste private aandeelhouders haakten af bij de kapitaalverhogingen. De belastingbetaler houdt het Waalse luchtvaartbedrijf overeind.
Vorig jaar boekte Air Belgium blijkbaar winst, al blijft de informatie daarover schaars. Het zakenmodel is ook wankel: de onderneming deed hoofdzakelijk vluchten voor rekening van derden, maar wil zich nu richten op intercontinentale vluchten naar vakantiebestemmingen. De pech van de aan de grond genagelde Boeing 737 MAX gaf Air Belgium als vervangende carrier wel vleugels. Maar het initiële opzet, Chinese toeristen naar België lokken via Brussels South Charleroi Airport, klapte als een kaartenhuisje ineen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier