Een schuld van beton

Redactie Trends

28-06-2012, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 06:41

Lafarge blijft worstelen om voldoende winstgevend te worden en zijn hoge schuldenlast af te bouwen. De koersstijging van het aandeel is dan ook voorbarig.

DANNY REWEGHS

De overname van het Egyptische Orascom Cement in 2007 was strategisch erg belangrijk voor Lafarge, maar de timing kon moeilijk slechter, net voordat de bankencrisis uitbrak. Sindsdien wordt de grootste cementproducent ter wereld van zeer nabij gevolgd door analisten en ratingagentschappen. CEO Bruno Lafont is er de voorbije twaalf maanden in geslaagd 2 miljard euro aan schulden af te bouwen. Daarvoor heeft hij investeringen teruggeschroefd en het dividend gehalveerd van 2 naar 1 euro per aandeel. Hij verkocht in 2011 ook voor ruim 2,1 miljard euro aan activa, waaronder de gipsafdeling, die niet behoorde tot de kernactiviteiten van de cementproducent. De Belgische Etex Groep kocht het leeuwendeel met de Europese en de Latijns-Amerikaanse gipsactiviteiten, en legde daarvoor 850 miljoen euro op tafel.

Maar daarmee is Lafarge lang niet uit de zorgen. Er blijft nog altijd een nettoschuldpositie van 12,4 miljard euro over voor de groep, die dit jaar rekent op een omzet van 16 miljard euro en een bedrijfskasstroom (ebitda) van 3,4 miljard euro. De perspectieven voor de rentabiliteit ogen beter, maar die moet vooral komen van nog meer ingrepen in de uitgaven, gezien de zwakke conjunctuur in de eurozone, de politieke instabiliteit in het Midden-Oosten en de groeivertraging in de Verenigde Staten en China. Bruno Lafont heeft daarom een extra kostenbesparingsprogramma van 1,3 miljard euro aangekondigd, dat eind 2015 moet zijn afgerond. De bedrijfstop verwacht wel dat de vraag naar beton in 2012 groeit met 1 à 4 procent.

In het eerste kwartaal is de omzet van Lafarge gestegen met 5 procent tot 3,35 miljard euro tegenover dezelfde periode vorig jaar. Dat kwam niet door een groei van de volumes, maar door de hogere prijzen en wisselkoersschommelingen. De bedrijfskasstroom ging omhoog met 8 procent tot 516 miljoen euro. De ontwikkeling van de recurrente bedrijfswinst – de rebit of bedrijfswinst zonder eenmalige elementen – was wel positief, met een toename van 28 procent tot 267 miljoen euro. Door de hoge financiële lasten bleef het nettoresultaat wel negatief op -44 miljoen euro of -0,15 euro per aandeel.

Overtuigend kunnen we de cijfers van Lafarge nog altijd niet noemen. Met een koers-winstverhouding van dertien keer de verwachte winst voor 2012 is het aandeel nog altijd niet goedkoop. Het aandeel noteert weliswaar stevig onder de boekwaarde (56 euro per aandeel) en het management doet zijn uiterste best om de kosten nog beter te beheersen, maar in moeilijke marktomstandigheden blijft een hoge schuldenlast een molensteen om de nek van een bedrijf. We zien dit jaar niet veel ruimte voor verbetering. Het koersherstel vanaf november is dan ook overtrokken. Daarom adviseren we het aandeel te verkopen.