‘Een nieuwe staking is fataal voor Lanxess’

Matthias Zachert trad vorige maand aan als de nieuwe CEO van het Duitse chemieconcern Lanxess, terwijl de Antwerpse kunstrubberfabriek werd verlamd door een stakingsactie. Nieuw protest zal hij niet tolereren, zei Zachert bij zijn eerste publieke optreden.

Nieuwe borstels vegen goed, en die van Matthias Zachert veegt blijkbaar uitstekend. Om Lanxess weer op het juiste spoor te krijgen, is de nieuwe CEO van het Duitse chemieconcern bereid fabrieken tijdelijk stil te leggen of simpelweg te sluiten. Om die onvermijdelijke herstructurering te bekostigen, gaf de groep 10 procent nieuwe aandelen uit. De succesvolle plaatsing leverde 430 miljoen euro op. Hoe sterk het geloof in de harde aanpak van de 46-jarige Zachert is, bleek uit de marktreactie. Ondanks de fikse verwatering steeg het aandeel.

Getallenjongleur

Zachert keerde eerder dit jaar onverwachts terug naar het bedrijf. Hij werd er CFO in 2004, toen Lanxess werd gevormd uit activiteiten die Bayer afsplitste, omdat ze vaak ondermaats presteerden. In 2011 werd hij CFO van het Duitse farmabedrijf Merck, waar hij al gauw werd beschouwd als kandidaat-CEO. Zachert volgt nu zijn voormalige baas Axel Heitmann op, die in ongenade is gevallen. Heitmann geloofde heilig in organische groei en hield zich afzijdig van fusies en overnames. Zo liet hij de kans liggen om het Gentse chemiebedrijf Taminco in te lijven. Zachert daarentegen schuift Lanxess resoluut naar voren als een kandidaat voor strategische samenwerkingen en joint ventures.

De voorstelling van de eerstekwartaalcijfers eind vorige week was zijn eerste publieke optreden als CEO van Zachert. Intern had hij al vanaf dag één indruk gemaakt. Hij doorkruiste het hele hoofdkwartier van achttien verdiepingen om iedereen de hand te drukken. Zachert, die door zijn sterke prestaties als CFO weleens een getallenjongleur is genoemd, zal de komende jaren ongetwijfeld ook indruk maken als kostensnoeier.

Druk op de prijzen

De hoofdoorzaak van de aanslepende inzinking van Lanxess is de butylrubberdivisie. Die afdeling was in het verleden de geldmachine van de groep, maar nu gaat ze zwaar gebukt onder overcapaciteit, die druk zet op de prijzen. De overcapaciteit is het gevolg van de zwakke auto- en bandensector en de opkomst van nieuwe producenten in China en Rusland. Zachert vindt dat de rubberactiviteiten te sterk vertegenwoordigd zijn in de groepsomzet. Dat voorspelt weinig goeds voor de rubberfabriek in Zwijndrecht, die onlangs het toneel was van een virulente staking, die het bedrijf opzadelde met negen weken productieverlies en 20 miljoen euro winst kostte.

Zachert volgde het conflict met argusogen en groeiende ergernis. “Ik kan geen sympathie opbrengen voor de stakers”, zegt hij aan Trends. “We geloven nog in Antwerpen als locatie voor chemie, maar de werknemers en vooral de vakbonden moeten begrijpen dat de goede tijden voor butylrubber voorbij zijn. We hebben hen dat trouwens ook gesignaleerd.”

Zachert wijst erop dat Zwijndrecht in 2015 nieuwe en duurdere contracten voor de levering van grondstoffen te wachten staan. Dat zal de site nog minder competitief maken in vergelijking met de twee butylrubbersites in het Canadese Sarnia en in Singapore. Nieuw gemor zou de druppel zijn die de emmer doet overlopen. “Een nieuwe staking is fataal voor Antwerpen”, zegt hij. “We hebben er honderden miljoenen euro in geïnvesteerd. Als de vakbonden ons dicteren wat ze willen, terwijl wij enkel zo veel mogelijk moeten investeren, moet ik een vraagteken plaatsen bij deze fabriek.”

De daad bij het woord

Niemand op het hoofdkwartier in Keulen twijfelt eraan dat het Zachert menens is. Tijdens zijn jaren als CFO kreeg hij de reputatie dat hij de daad bij het woord voegt. De in Bonn geboren en getogen Zachert kreeg trouwens strengheid en discipline met de paplepel ingegoten door zijn vader Hans-Ludwig, die lang voorzitter was van het Bundeskriminalamt, de Duitse recherchedienst. “Het is geen bullshitter”, klinkt het bij een getrouwe, die de nieuwe CEO omschrijft als eerlijk en zonder kapsones, en met de nodige emotionele intelligentie. Enkel als hij de indruk krijgt dat niet rechtuit tegen hem wordt gepraat, haalt hij bikkelhard uit, luidt het.

Voordat hij in 2004 bij Lanxess arriveerde, hielp Zachert als CFO mee aan de herstructurering van de Duitse bakkerijketen Kamps en bekleedde hij topposities bij Aventis en Hoechst. Nu is hij de jongste CEO van de bedrijven in de DAX-30. Vorig jaar was Lanxess het op één na slechtst presterende aandeel in de Duitse sterindex. Ook dat zal de eergierige Zachert niet opnieuw laten gebeuren.

BERT LAUWERS, ILLUSTRATIE DAAN ROSSEELS

“We geloven nog in Antwerpen als locatie voor chemie, maar de goede tijden voor butylrubber zijn voorbij”