Een nieuwe neus, een nieuwe carrière

Mannen die carrière willen maken maar er niet uitzien zoals een adonis grijpen steeds vaker naar plastische chirurgie.

Dat de sector in de Verenigde Staten boomt, zal u niet verwonderen. Maar ook in België noteert de Aalsterse plastisch chirurg Rudy Musch een toename van het aantal patiënten. Weliswaar nog niet spectaculair, maar wel steeds nadrukkelijker.

“De concurrentie dwingt mannen om meer allure uit te stralen en heel wat ondernemingen eisen van hun kaderleden dat ze er fysiek goed uitzien,” zegt Musch. “Een fraai voorkomen verhoogt de kansen op een succesvolle loopbaan.”

Rudy Musch vindt dat er mooi uitzien bij een man vaak neerkomt op er jonger uitzien. “Het aantal mannenbladen neemt toe, de mode legt de nadruk op goed gevormde mannenlijven, de mannen zelf verzorgen hun lichaam en gezicht beter, en ze doen ook meer aan sport. Was een buikje vroeger een teken van welstand bij de man, dan is dat nu niet langer het geval. Een verzorgd voorkomen is vandaag niet alleen een kwestie van modieuze kledij, maar ook van lichamelijke look.”

In de praktijk van dokter Musch vragen de mannen meestal een ingreep aan het gelaat of de hals: “Vaak gaat het om een correctie van de oogleden, een ingreep die het gelaat een vitalere expressie moet geven.” Bij zijn Brusselse collega Denis Goldschmidt zijn de meest voorkomende ingrepen bij mannen buikliposucties en ingrepen aan de oogleden.

Wie laat zich opereren?

De mannen die zich tot Musch en Goldschmidt wenden, zijn meestal tussen de dertig en de vijftig. “Gewoonlijk gaat het om werknemers met een creatief-zakelijk beroep en een representatieve functie,” stelt dokter Musch vast. Nauwkeurige statistieken zijn er evenwel niet omdat de esthetische plastische chirurgie niet wordt terugbetaald door het ziekenfonds en de privé-sector er geen informatie over vrijgeeft. In Duitsland zouden in ieder geval 80.000 mannen zich jaarlijks laten opereren omwille van carrièreredenen. In de Verenigde Staten stijgt het aantal behandelde mannen jaarlijks met 15%.

Is een ingreep altijd verantwoord? “Soms is het aangewezen om een ingreep te weigeren,” beklemtoont dokter Goldschmidt. “We kunnen geen lifting uitvoeren bij iemand die twee pakjes sigaretten per dag rookt omdat de vascularisatie door het roken wordt aangetast, wat heel wat problemen meebrengt op het vlak van littekenvorming. En dan hebben we het nog niet eens over mogelijke ademhalingsproblemen tijdens de operatie.”

Dokter Wim Danau, die samenwerkt met Rudy Musch: “Het gebeurt ook dat we een psychologische begeleiding voorstellen aan mensen die ons komen opzoeken om iets te veranderen wat compleet normaal is. In zulke gevallen weigeren we de gevraagde ingreep uit te voeren.”

Hoeveel kost een operatie?

Inzake tarieven van operaties geeft Musch liever geen indicaties, “omdat de prijs van geval tot geval kan verschillen”. Goldschmidt zegt dat in de eerste plaats moet worden nagegaan of het ziekenfonds al dan niet financieel tussenbeide komt (wat wél het geval is bij reconstructieve chirurgie). De verschillende elementen waarmee rekening moet worden gehouden bij het vaststellen van de prijs zijn: hospitalisatie, geneesmiddelen, de huur van de operatiezaal (tijd, materieel, personeel), de anesthesist, de assistent, implants (een borstprothese kost 40.000 frank) en het honorarium van de chirurg.

De tarieven voor een ingreep verschillen inderdaad van geval tot geval, maar dit zijn alvast enkele richtprijzen: liposuctie: van 1561 tot 3346 euro (63.000 tot 135.000 frank); onderste ooglid: 1685 euro (68.000 frank); bovenste ooglid: 1363 euro (55.000 frank); rimpels: van 335 tot 1685 euro (13.500 tot 68.000 frank); neus: 3346 euro (135.000 frank); oor: 867 euro (35.000 frank); facelift: 4710 euro (190.000 frank). Over het algemeen zijn de Belgische tarieven vrij interessant. Fransen, Italianen, Spanjaarden en Amerikanen laten zich maar al te graag in ons land opereren.

Waar vindt u een chirurg?

Of u nu gewoon geïnteresseerd bent in de mogelijkheden die door de plastische chirurgie worden geboden of al besloten heeft de stap te wagen, u moet ook nog te weten komen tot wie u zich kunt wenden. Een gedeeltelijke lijst van de 170 plastisch chirurgen die erkend zijn door het ministerie van Volksgezondheid vindt u bij de beroepsvereniging der plastisch chirurgen, aangesloten bij het Verbond der Belgische Beroepsverenigingen van Geneesheren-Specialisten (VBS/GBS) en zelf erkend door het ministerie. Het probleem is dat amper de helft van de plastisch chirurgen bij die organisatie is aangesloten. Ook kunt u uw licht opsteken bij de wetenschappelijke vereniging van de ‘plasticiens’, de Belgische Vereniging voor Plastische, Reconstructieve en Esthetische Chirurgie. En ten slotte zijn er nog de provinciale afdelingen van de Orde van Geneesheren en het ministerie van Volksgezondheid zelf.

In de praktijk gaat het echter om een lange en moeizame zoektocht. Maar ook als u niet over een lijst beschikt, kunt u toch makkelijk nagaan of een plastisch chirurg al dan niet erkend is dankzij zijn registratienummer (de laatste drie cijfers van dat nummer verwijzen naar een bepaalde specialiteit). De registratie van de plastisch chirurgen eindigt op 210.

De plastische chirurgie vertegenwoordigt een gigantische potentiële markt, “wat uiteraard de appetijt opwekt van mensen die niet gevormd zijn en die deze specialiteit eerder als een handel dan als de uitoefening van de geneeskunst beschouwen,” luidt de aanklacht van Goldschmidt. Hij verwijst naar sommige Nederlanders en Duitsers van twijfelachtig allooi, die getracht hebben zich in België te vestigen. Dokter Musch heeft ook weet van buitenlandse artsen die, volledig legaal, bedrijvig zijn in eenvoudige schoonheidscentra.

Zijn alle ingrepen succesvol?

Over één zaak zijn Musch en Goldschmidt het alvast grondig eens: ondanks alle voorzorgen en voorzichtigheid moeten de patiënten zich ervan bewust zijn dat er in de plastische chirurgie geen enkele garantie bestaat op een goed resultaat. Er zijn, net zoals in elke andere sector van de geneeskunde, altijd complicaties mogelijk.

“Het is niet voor niets,” zegt dokter Goldschmidt, “dat de plastisch chirurgen in België een dubbel zo hoge premie betalen voor hun aansprakelijkheidsverzekering als de andere artsen. Een beginnend plastisch chirurg betaalt tussen 6197 en 12.395 euro (250.000 en 500.000 frank) per jaar en dat heeft uiteraard een weerslag op de tarieven van de ingrepen.”

Kunnen patiënten op voorhand een idee krijgen van het uiteindelijke resultaat? Dokter Wim Danau: “Met een computerprogramma kan tegenwoordig een simulatie worden uitgevoerd. Een digitale foto van de patiënt kan worden bewerkt zodat die een idee krijgt van het resultaat van de ingreep. Maar zo’n bewerkte foto houdt geen enkele verbintenis in.”

Serge Vanmaercke

Op het verlanglijstje van mannen staan vooral buikliposucties en ingrepen aan de oogleden.