Een jaar later…

Hoewel Antwerpen geen financiële hoofdstad meer is, telt ze toch nog één ‘big man’ in de wereld van de financiële software: Rob Heyvaert, directeur van The Capital Markets Company.

The Capital Markets Company ( Capco) is een ietwat apart bedrijf. Piepjong: nauwelijks een jaar oud. Rob Heyvaert, stichter van het bedrijf, wordt gerespecteerd in de Belgische en Europese markten van computerdiensten. Op zijn 24ste sticht hij Cimad, dat in 1995 wordt overgenomen door IBM. Capco, met zetel in Wilrijk (Antwerpen), richt zijn activiteiten op de internationale financiële centra.

T+1.

Behalve wat prachtige brochures kan het bedrijf vandaag nog niet veel tonen. Het 400 man sterke bedrijf draait nochtans goed. “Wij voorzien voor het eerste jaar een omzet van 1,3 miljard frank”, schat chief executive officer (CEO) Rob Heyvaert. De beoogde markt is wel erg specifiek: T+1. Die afkorting staat voor de termijn tussen een financiële order – de aankoop van titels – en de uitvoering ervan. Tegenwoordig geldt de norm T+3 (drie dagen na de transactie). In de huidige, erg volatiele markten houdt zo’n lange tijd veel risico’s in. De explosie van de aankoopvolumes zorgt bovendien voor problemen inzake verhandelingscapaciteit. Deze bezorgdheid heeft de Amerikaanse beursautoriteiten, de Securities and Exchange Commission ( SEC) en de makelaars ertoe aangezet zich met de nodige instrumenten uit te rusten om alle transacties uiterlijk de dag die volgt op de order, T+1, af te sluiten tegen 2002.

Capco wil de nodige computerinfrastructuur ontwikkelen om T+1 te bereiken, en zelfs T+0 (real time). Onder zijn klanten zijn bekende financiële instellingen zoals de Franse BNB of de Belgen BBL en KBC. Capco werkt ook voor Cedel International, een concurrent van Euroclear in Brussel, dat zorgt voor de compensatie op beursverhandelingen op de markt van euro-obligaties. En het sloot een akkoord met KSEI, de centrale compensatiedienst in Indonesië, waarvoor het een real time systeemregeling tot stand zal brengen.

Duidelijke ideeën en plannen zijn echter niet voldoende om deze diensten te verzekeren. Het jonge bedrijf heeft daarom ook de nodige compensatie- en beheerssoftware ontwikkeld. Om de uitbreiding van zijn programma kracht bij te zetten, heeft Capco een ander Belgisch bedrijf, Scorpio, overgenomen (zie Trends, 16 september 1999). Scorpio is gespecialiseerd in veiligheidssoftware voor transacties op Internet.

Capco wil echter niet zozeer bedrijven, dan wel individuele competenties overnemen. Enkele vooraanstaande personen in de sector werden aangetrokken, onder meer Joseph Anastasio, de vroegere managing director Global Equities & Derivatives bij JP Morgan, die de Amerikaanse operaties leidt. In de Amerikaanse financiële wereld is, dankzij de uitstraling van Joseph Anastasio, Capco bijna een New Yorks bedrijf geworden.

GEDECENTRALISEERD.

Capco werkt geografisch erg verspreid. In België zijn er de 97 mensen in de wit-grijs-zwarte werkruimten in Wilrijk en de zeventig medewerkers van Scorpio in Zaventem. In Londen en New York zijn respectievelijk 120 en 91 personen tewerkgesteld, de Parijse vestiging telt een tiental mensen. Capco denkt ook nog aan Frankfurt. Azië, dat omwille van de financiële crisis een beetje werd verwaarloosd, geniet opnieuw meer aandacht. Capco plant trouwens een Japanse vestiging.

Net zoals vele andere denkt het bedrijf aan de beurs als het gaat om aandeelhouders te vinden, zonder overdreven spoed echter. In 2001 misschien. “Ik kijk uit naar de volgende etappe”, zegt Rob Heyvaert. “Momenteel zitten wij voornamelijk in een studiefase.” Door de kapitaalverhoging met 1,26 miljard frank in juni zijn de eigen middelen op meer dan 2,5 miljard frank gebracht. Een waaier van investeerders tekende in: van de traditionele Gimv, over banken zoals Artesia en ABN Amro (3 miljoen dollar elk) tot Amerikaanse aandeelhouders als Capital & Warrant (2,041 miljoen dollar) of Peter Lewis, aandeelhouder van de verzekeringsgroep Progressive Corp (5 miljoen dollar).

Daarmee heeft Capco enige ademruimte, al kosten de talrijke internationale vestigingen heel wat geld. Ironisch genoeg komt de concurrentie van Rob Heyvaerts ex-team bij Cimad, intussen een onderdeel van IBM België dat belast is met de global finance market. Verleden jaar sloten zij een contract met CLS Bank. Dit bedrijf wordt gecontroleerd door een veertigtal belangrijke banken ( Bank of Tokyo, Citicorp, JP Morgan, UBS enzovoort) en is verantwoordelijk voor het opzetten van een real time systeemregeling voor de aankoop van valuta. IBM tekende een contract van 3,9 miljard frank, en de dienstverleners komen uit Bornem, voorheen de zetel van Cimad.

Het geweldige contract zal Rob Heyvaert alleszins aan het denken hebben gezet. Wellicht ook aan het dromen.

RVA