Een discrete autofamilie

Discretie. Wie de familie D’Ieteren beschrijft, kan niet zonder dit woord. Ook het woord autofamilie valt geregeld. Een beetje naar het voorbeeld van de families Moorkens (Alcopa, de invoerder van onder meer Huyndai en Suzuki) en Behrmann (de verdeler van Saab).

In 2005 vierde D’Ieteren zijn 200ste verjaardag met een academische zitting over familiebedrijven. Maar zonder een nadere toelichting van de eigen onderneming. En een boek bij uitgeverij Lannoo, met vooral veel beeldmate- riaal. Het lichtte slechts een klein deel van de sluier over de onderneming, die in Brussel startte met wagenmaker Jean Joseph D’Ieteren (1785-1831). Vandaag zit met Nicolas (°1975) en Olivier Périer (°1971) de zevende generatie in de raad van bestuur.

Ondanks het lange bestaan geraakte het aandeelhouderschap nauwelijks versnipperd. De familie D’Ieteren controleert circa 55 procent van de aandelen. Maar het gaat daarbij in wezen om vier personen. Catheline (°1944) en haar zoon Olivier, Nicolas, en Roland D’Ieteren (°1942). Roland, de voorzitter van de raad van bestuur, en CEO van 1973 tot 2005, controleert vooral via de holding Nayarit Participations circa 30 procent van de aandelen. In april vorig jaar verwierf zoon Nicolas een belang van ongeveer 14 procent in Nayarit Participations, na een kapitaalverhoging met 55 miljoen euro. De zus van Roland, Catheline D’Ieteren, heeft circa een kwart van de aandelen, vooral via de holding Société Anonyme de Participation et de Gestion.

Op basis van de beurskoers van eind vorige betekent 55 procent aandelen een fortuin van circa 695 miljoen euro. Het mag dus niet verwonderen dat de familie D’Ieteren op plaats nummer 20 prijkte in de Trends Top 100 van rijkste zakenfamilies in 2008.

Tijdig snoeien

Het is niet zo uitzonderlijk dat een aandeelhouderschap bij de zevende generatie nog niet massaal versnipperd is. “Uit onderzoek blijkt dat familiebedrijven die meer dan honderd jaar oud zijn, hun gezegende leeftijd danken aan het begrenzen van het aantal familiale eigenaars”, meldt professor Johan Lambrecht, directeur van het Studiecentrum voor Ondernemerschap aan Ehsal KUBrussel. “Op die manier behouden ze eenvoud in de structuren van het familiebedrijf.”

D’Ieteren snoeide tijdig in de familieboom. Het aantal fami- liale betrokkenen bleef beperkt. Bij de tweede tot de vierde generatie bleef telkens slechts één familiale tak in de onderneming.

Na de vijfde generatie via Pierre D’Ieteren werd het aandeelhouderschap gespreid over zoon Roland en dochter Catheline. Pierre overleed op 3 januari 1975 tijdens een auto-ongeluk in een Audi. Het was een van de eerste modellen op de Belgische wegen. Bij het ongeval overleed ook zijn tweede echtgenote en een halfzus van Roland. Ook zijn eerste vrouw was enkele jaren voordien gestorven in een auto-ongeval.

De familie besliste snel. Catheline beperkte zich tot een rol achter de schermen. Haar echtgenoot Maurice Périer (°1938) werd bestuurder. Zij ontpopte zich tot kunsthistorica, en publiceerde een boekwerk over de 15de-eeuwse kunstschilder Dirk Bouts. Roland nam als 33-jarige het roer in handen. De plotse dood van de vader veranderde Roland niet noodzakelijk. Hij wordt omschreven als een zeer stabiel karakter. Roland werd bovendien in die eerste jaren begeleid door Marcel Bruyns. De vertrouwensman van Pierre was een invloedrijke operationele directeur achter de schermen. Daarnaast was Roland al stevig voorbereid. In het boek over het 200-jarige bestaan van D’Ieteren wordt hij omschreven als “gedreven door een allesverterende passie voor de auto… Hij heeft de auto en alles wat ermee te maken heeft altijd in het bloed gehad”. Roland tekende, ontwierp, en bouwde in de fabriek in Vorst eigenhandig een sportmodel voor Volkswagen. Vandaag is de 67-jarige nog steeds een onstuimige fan van rally’s voor oldtimers. De keuze is soms moeilijk in zijn eigen uitgebreide collectie.

Niet te koop

Een leven lang een automan dus. Ook zoon Nicolas wordt een automan genoemd. Nicolas leidt in Londen een indus- triële onderneming. Gaat hij in polepositie voor de leidersrol? Nicolas werkte al in verschillende filialen van Volkswagen. De 34-jarige werd in mei 2005 bestuurder, samen met zijn neef en architect Olivier Périer. Ook de nieuwe CEO Jean-Pierre Bizet maakte toen zijn opwachting in de raad van bestuur. De Franse CEO kan als 61-jarige nog even mee. “Ik heb nog enkele jaren voor mij. Nee, ik heb geen vaste vertrekdatum”, duidt Jean-Pierre Bizet. Aan een verkoop denkt de familie niet. Nee, nee. De 204-jarige oude dame is niet te koop.