Een bom op de weg

Yamaha heeft met zijn YZF R1 het absolute racemonster in de aanbieding. Maar is deze motor wel bedoeld voor op de weg?

De technische gegevens van de Yamaha YZF R1 doen elke motorliefhebber het water in de mond komen: een 998 cc metende viercilinder met vier kleppen per cilinder, een stevig frame, een uit de sport afkomstige upside-down-voorvork en een hele hoop paardenkracht. De motor levert 150 pk bij 10.000 toeren per minuut (er is ook een tammere versie van 100 pk beschikbaar). Bovendien weegt de machine slechts 177 kilo. Met andere woorden: het is een bom op de weg, goed voor een topsnelheid van bijna 270 kilometer per uur.

De vormgeving van de Yamaha maakt meteen duidelijk wat voor vlees we hier in de kuip hebben. De machine is bedoeld voor puur sportief rijden en lijkt zo van het racecircuit te zijn afgeplukt. De voetsteunen staan ver naar achter, en de stuurhelften zijn onder de kroonplaat van de voorvork gemonteerd. Dat betekent dat bij lage snelheden het gewicht van de rijder op de polsen rust, met pijnlijke gewrichten tot gevolg. Dus moet er harder worden gereden, want dan is er door de rijwind iets minder druk op het polsgewricht.

De R1 accelereert enorm snel. Binnen enkele seconden wijst de teller meer dan 100 kilometer aan. Als het gas fors wordt opengedraaid, verliest het voorwiel het contact met het wegdek. De eerste versnelling is lang: wanneer de toerenteller in het rode gebied komt, geeft de kilometerteller 125 km/uur aan. De andere versnellingen (in totaal zijn er zes) liggen veel dichter bij elkaar. Bij “normaal” gebruik op de snelweg maakt het trouwens weinig uit in welke versnelling men schakelt. Rustig rijden in zesde versnelling bij 5000 toeren per minuut houdt in dat de maximumsnelheid op de autoweg al met zo’n 25 kilometer per uur wordt overschreden. Leuker wordt het wanneer er op bochtige trajecten kan worden gereden. Maar dan moet men wel liefst de weg voor zich alleen hebben. Aangezien “verlaten” wegen een uitzondering beginnen te worden, zullen R1-fanaten op zondagmorgen heel vroeg moeten opstaan.

Wie deze motor dacht te kopen om de files naar Brussel te snel af te zijn, zit in ieder geval verkeerd. Dit is een machine die puur voor de emotie, voor de adrenalinestoot moet worden gekocht. En is het fijn rijden? Niet als men de hele tijd ook op het andere verkeer moet letten; wel als men de weg voor zich alleen heeft. Misschien bieden zogenaamde open-circuitdagen voor de gefrustreerde R1-rijder een uitkomst.

AD VAN POPPEL