Drie uur in… Berlijn

Enkele uren vrij in Duitslands hoofdstad Berlijn? Vergeet lawaaierige tourbussen of overvolle musea. Spring in een oude, aftandse Trabi en stuur die met vlotte hand door het Wilde Oosten van bruisend Berlijn.

Ze start zoals we het verwacht hadden: tegen haar zin, sputterend, tegenspartelend maar uiteindelijk toegevend. Als was ze een echte Ossi: niet meteen Onze-Lieve-Heer bejubelend voor de gevallen Muur, beetje korzelig zelfs, maar uiteindelijk best tevreden met de geneugten van een ongebreideld kapitalisme. We slaan – naar gewoonte? – linksaf, en rijden meteen zonder verpinken Checkpoint Charlie voorbij. Terwijl je tijdens de Koude Oorlog uren tegen de administratie en onwil moest vechten om van het ene in het andere deel van de Duitse hoofdstad Berlijn te komen, toeren wij er nu vrolijk toeterend in een colonne van 6 Trabanten langsheen. Times, they are changing.

De Trabant werd in de DDR van 1957 geboren: het maatje moest deel uitmaken van het doorsneegezin en meteen tonen dat de Duitse Democratische Republiek meeging in de technologische vooruitgang die grote broer USSR aanstuurde. In 1990 ging de fabriek – die ook de Barkas en Wartburg produceerde – failliet. Dankzij ‘Achtung Baby’ van U2 (1991) verwierf de Trabant pijlsnel een cultstatus. Weggeslopen vanachter het grauwgrijze Gordijn van de niets ontziende egaliteit, in gestrekte looppas opgeklommen tot pseudokartonnen gimmick voor wie met een knipoog naar zijn eigen geschiedenis durft te kijken.

In colonne

De 33-jarige Dresdner Rico Heinzig kocht zijn eerste Trabi in 1997, organiseerde er een toertje mee in Zwitserland, organiseerde vanaf 2000 ritten in Dresden en kopieerde de idee in 2001 naar Berlijn. In geen tijd werd zijn formule een hit. Simpelheid wint het van complexe alternatieven: je spreekt af op de hoek van de Wilhelmstrasse en Zimmerstrasse (in Berlin Mitte), je pikt de Trabi van je voorkeur uit een rijtje van 50 geduldig wachtende brokken geperste kartonnen auto’s (een urban legend, want in werkelijkheid is de carrosserie van durpoplast, een stof van katoenvezels die in fenolhars zijn gedrenkt), krijgt een beetje uitleg over de technische eigenschappen van de Trabant – wat erop neerkomt dat de sympathieke Simone ons vertelt hoe je met de versnellingen aan het stuur moet werken – krijgt een walkietalkie, en vertrekt in colonne achter de Meister-Trabi waarin de gids zit. Die rijdt voor én geeft intussen via de walkietalkie uitleg over de bezienswaardigheden.

Wij kiezen voor de roze cabrio. Voor de connaisseurs: een 610S-model. Vooral de S intrigeert ons. Zou deze auto echt zo S zijn? We sleuren de pokdalige versnellingspook in eerste – of wat daarvoor moet doorgaan – en slaan de Leipziger Strasse in. Tegen 30 kilometer per uur puffen we over de laatste kasseistroken van voormalig Oost-Berlijn. We scheren full speed – eindelijk S, of is het nog steeds 30 per uur? – over de kaarsrechte en naar heerlijk duffe geschiedenis ruikende Karl-Marx Allee (gegroet, Kameraad) tot aan de Televisietoren, knallen via Unter den Linden net niet tegen de Brandenburger Tor, snijden een Mercedes M de pas af, en salueren beleefd maar ondanks de vervaarlijk gay uitziende roze cabrio gedecideerd naar het gigantische kantoor van Angela Merkel.

Vluchtige nostalgie

Bij Trabi Safari kan je kiezen uit twee trajecten, die elk zowat een uur duren, horen we van Simone. “Ofwel kies je voor de classical tour, maar dan moet je wel van de typische Berlijnse curryworst houden. Ofwel ga ja naar het Wilde Oosten, de rit die wij nu maken. Deze trip is veruit de meest succesrijke: hij paart de nostalgie van de Trabi perfect aan de vluchtige herinneringen van de oude DDR.”

Bij het uitstappen krijgen we een DDR Trabi Führerschein. Omdat we het gevecht gewonnen hebben. Een gevecht tegen een bokkige machine die haar eigen leven wil leiden. En precies daarom is een Trabitocht door Berlijn een ideale manier om die schamele uren vrije tijd mee te vullen. Omdat hij je doet doordringen tot de ziel van de Berliner zélf voor de val van de Muur in 1989: wie een beetje vecht, vindt zijn weg en kan een mooi leven leiden. Genieten zelfs. Zo moet het vroeger zijn geweest. We toeteren naar twee lief lachende meisjes-op-fiets. Wij slaan af. Naar links natuurlijk. (T)

www.trabi-safari.de

BRUSSELS AIRLINES BIEDT 4 VLUCHTEN PER DAG TUSSEN BRUSSEL EN DE BERLIJNSE LUCHTHAVEN TEGEL. TICKETS VANAF 49,99 EURO VOOR EEN ENKELE REIS, TAKSEN INCLUSIEF. www.brusselsairlines.be

Door Aart De Zitter/Foto’s Thomas De Boever