Vijf decennia lang hebben de babyboomers, geboren tussen 1946 en 1964, de grootste bevolkingsgroep uitgemaakt in de Verenigde Staten. Alle vier de Amerikaanse presidenten sinds 1993 behoren tot die generatie. In 2019 komt er een einde aan hun heerschappij.
De babyboomers worden in 2019 voor het eerst in vele decennia overvleugeld. De groep die hun plaats inneemt als grootste bevolkingsgroep, de millennials, is van een heel ander allooi.
Omdat de babyboomers opgroeiden op het hoogtepunt van de wereldwijde Amerikaanse macht, en omdat ze overwinningen boekten in hun strijd voor mensenrechten en tegen de oorlog in Vietnam, hadden ze het gevoel dat het hun recht was te regeren. Ze gingen de confrontatie aan en staken vaak een moraliserend vingertje op. Ze gingen meer dan eender welke voorafgaande generatie naar de universiteit en minder naar het leger. Als jongeren waren ze rebels, als ouders ultra-beschermend. Ze overstelpten zichzelf met overheidstegemoetkomingen en pensioenvoordelen, en zadelden hun kinderen op met een onhoudbare staatsschuld.
De millennials, geboren tussen 1981 en 1996, zijn opgegroeid in een heel andere wereld. De aanslagen van 9/11, de financiële crisis en de schietpartijen op scholen hebben hen getraumatiseerd, en ze hebben de macht van hun land zien afbrokkelen. Ze worden dan ook beschreven als pragmatische idealisten: ze hopen wel dat ze wereld zullen verbeteren, maar in tegenstelling tot de babyboomers zien ze zichzelf niet als de nieuwe messias. Ze vormen de eerste generatie die zich thuis voelt in de digitale wereld, maar ook de laatste die zich kan herinneren dat ze research moesten verrichten in fysieke bibliotheken.
#MeToo
Ze voelen zich minder betrokken bij politieke partijen en zijn progressiever. Van interraciale relaties, het homohuwelijk, de legalisering van marihuana,… liggen ze niet wakker. Qua huidskleur zijn ze ook zeer divers: 56 procent is blank, terwijl dat bij de babyboomers nog bijna 75 procent was. Ze zijn bovendien minder religieus.
Millennials verwachten dat ondernemingen lokaal, groen en sociaal bewust zijn. Ze dromen niet van een eigen huis en auto. Zoals de #MeToo-beweging aantoonde, hebben ze geen enkel begrip voor de seksuele praktijken en werkomstandigheden die hun ouders als vanzelfsprekend beschouwden.
Ze hebben ook geen sympathie voor president Donald Trump. Met hun raciale diversiteit en progressieve ideeën zijn de millennials talrijk genoeg om de Amerikaanse politiek te resetten. De vraag is alleen: wanneer? In tegenstelling tot de babyboomers, die massaal naar de stembus trekken, blijven de millennials liever thuis. Ze tellen staks meer stemgerechtigde kiezers dan de babyboomers, maar in politieke invloed liggen ze mijlenver achter. De kans is dus reëel dat de babyboomers nog vele jaren het podium opeisen.
De auteur is senior fellow aan het Brookings Institute, Washington DC
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier