DE VERZOENER

“Mijn opdracht bij Sabena kwam ook voor mijzelf onverwacht,” verklapt Robert Wauters, die zich met het nodige gevoel voor humor voorstelt als “U weet wel, Wauters van Sabena-Belgacom.” Hij is de man die de sociale brokken moet lijmen bij Sabena en daarvoor gedurende twee maanden is “uitgeleend” door Belgacom, waar hij union relations manager is. Zijn twijfels verbergt hij niet : “Twee maanden volstaan niet om de dialoog weer op gang te brengen bij Sabena. Tenzij er een mirakel gebeurt. Vertrouwen bouwt zich maar langzaam op. Het probleem is dat er weinig tijd is, zoals bij Belgacom overigens, omwille van de deregulering van de markt.”

Robert Wauters wordt straks 67 jaar en heeft 14 kleinkinderen (een vijftiende wordt verwacht). Hij komt uit een bescheiden milieu, was enig kind en fervente scout. Op 18-jarige leeftijd was hij mede-oprichter van een ondersteuningsgroep voor kansloze kinderen in de Brusselse Marollenwijk. “Daar heb ik geleerd wat rechtvaardigheid is.”

Economie studeerde Wauters aan het handelskot in de Leuvense Dekenstraat, langs UCL-zijde van de toen nog tweetalige universiteit. Daarop volgden 22 maanden legerdienst en onmiddellijk nadien kon hij aan de slag bij IBM als sales student. Nauwelijks 20 dagen later werd hij er weggehaald door Intermills, het papierbedrijf waar hij een 25-jarige carrière uitbouwde. Als personeelsdirecteur was hij er onder meer verantwoordelijk voor de relaties met de vakbonden en belast met de CAO-onderhandelingen. Begin de jaren tachtig werd hij gecontacteerd door Philippe Bodson, die op dat moment als gedelegeerd bestuurder van Glaverbel af te rekenen had met haast dagelijkse stakingen. “Ik heb toen duidelijk gemaakt dat ik, ten eerste, een man ben van de dialoog, want overleg maakt essentieel deel uit van het Belgische sociale systeem. En dat ik, ten tweede, de vakbonden respecteer, want zij zijn de vertegenwoordigers van de werknemers. Ook dit zit in het Belgische sociale systeem ingebakken. Bodson aanvaardde mijn twee voorwaarden en gaf mij 6 maanden tijd om mij vertrouwd te maken. Na één dag had ik alles begrepen : het management had autocratische trekjes en legde niets uit aan de werknemers. De vakbonden waren de grote boeman. De twee partijen praatten niet meer met elkaar. Alles stond op zijn kop. Dat scenario herken ik nu bij Sabena.”

In ’89 verliet Bodson Glaverbel voor Tractebel, Robert Wauters was 60 jaar en begon aan de afbouw van zijn loopbaan, hij werkte nog twee dagen per week. Tot Belgacom hem in ’94 kwam zoeken om de overschakeling van RTT naar Belgacom te begeleiden als union manager. “Zij wilden mij voltijds voor 5 jaar, ik heb een halftijds statuut geëist.”

Nu leent Belgacom hem uit aan Sabena. “Maak mij niet wijs dat de werknemers niet beseffen dat hun bedrijf hun broodwinner is. Maar de werknemer van vandaag is niet meer te vergelijken met die van 30 jaar terug : hij is langer naar school geweest, leest kranten, kijkt tv, kortom hij is ingelicht. En hij eist dan ook een uitleg, een verklaring voor beslissingen,” weet Robert Wauters. En hij voegt eraan toe : “Ik ben tegen het doorbreken van taboes, zoals het eisen van de totale flexibiliteit of het opzeggen van alle cao’s.”

ROBERT WAUTERS (SABENA-BELGACOM) Moet het vertrouwen tussen werknemers en directie herstellen bij Sabena.