De veroveringstocht in de Zwitserse haute horlogerie

Dit najaar presenteerde Lebeau-Courally twee modellen die in de Zwitserse manufactuur IMH werden gemaakt. Twee andere modellen zullen klaar zijn voor Baselworld, de hoogmis van de horlogerie in de lente van 2016.

Bij de familie Ide zit men niet stil. Een kleine terugblik. In 2010 nam Joris Ide (55 jaar en vader van Enzo) de gereputeerde Luikse manufactuur van jachtwapens Lebeau-Courally over, toen die in Chinese handen dreigde te vallen. Twee jaar later besliste de Vlaamse industrieel om een luxueus horlogemerk te lanceren, dat deels voortborduurde op het vocabulaire en de esthetische codes van de wapenmanufactuur. Dat Ide de horlogeactiviteit zeer serieus nam, bleek al meteen toen hij een gerenommeerd agentschap voor horlogedesign in de arm nam : Neo Desis. Antoine Tschumi, aan het hoofd van dit agentschap, had al de hand in de creatie van verschillende representatieve modellen van het begin van dit derde millennium : Vulcain GMT X-Treme Automatique, Greubel Forsey Tourbillon 24 Secondes, Opus 6 en 8 van Harry Winston… Kortom, een positionering in het luxesegment, edelmetalen, kwaliteitsvolle gangwerken.

De diverse modellen van horloges van Lebeau- Courally volgden elkaar snel op. De collectie rechtvaardigde de opening van een boetiek in Knokke, boven op enkele verkooppunten in voornamelijk België, Frankrijk en Nederland.

Begin dit jaar dan kreeg Joris Ide, die fortuin maakte met stalen platen voor de bouwsector, de kans om het horlogemerk Julien Coudray 1518 en de bijhorende manufactuur IMH over te nemen. Een beslissende wending. Zowel voor het overgenomen merk als voor Lebeau-Courally. Want voortaan zou alles intern kunnen worden gedaan : van concept over fabricatie en assemblage van bijna alle onderdelen tot de kwaliteitscontrole. De ambachtslui van de manufactuur in Le Locle garanderen bovendien een piekfijne afwerking en decoratie, net zoals de ambachtslui van de Luikse wapenmanufactuur dat al 150 jaar doen.

André Meier (55), internationaal directeur sales van de groep en de vroegere vicepresident sales van Blancpain, een juweeltje van de Swatch Group, geeft Trends Style tekst en uitleg. “Joris Ide wilde al een tijdje zoveel mogelijk van de productie van de horloges van Lebeau-Courally intern doen. In januari van dit jaar vernam hij dat de Franse aandeelhouders van EPI (Européenne de Participations Industrielles) en een groep Amerikaanse investeerders de SA Innovations Manufactures Horlogères (IMH) te koop aanboden. Dit atelier, gespecialiseerd in de ontwikkeling en fabricatie van horloges, gangwerken en horlogeonderdelen, was een ideale optie, want IMH fabriceert ook horlogekastjes. Met het merk Julien Coudray 1518 – dat alleen maar horloges in edelmetaal produceert – had de manufactuur in Le Locle bovendien al wereldwijd haar meesterlijk vakmanschap gedemonstreerd : zowel het gangwerk als het kastje van elk horloge van Julien Coudray 1518 stamt van eenzelfde blok goud of platina. Ik zou IMH een micromanufactuur noemen die quasi alles kan maken. De manufactuur groepeert niet minder dan veertig beroepen, waaronder meerdere kunstberoepen : miniaturen, polijstwerk, gravures enzovoort. Ongeveer alles behalve inlegwerk. IMH heeft alles in huis om gangwerken in edelmetaal te fabriceren, maar ook in andere materialen.”

Na de overname door Lebeau-Courally bleven de broers Fabien en Hervé Lamarche, die het merk Julien Coudray 1518 in 2012 hadden gelanceerd, in eerste instantie gewoon op post : Fabien Lamarche als directeur, Hervé als verantwoordelijke van de prototypes.

Hoewel de overname nog pril is, heeft Lebeau-Courally al meteen meerdere verrassingen in petto. In het bijzonder een model dat werd uitgebracht ter gelegenheid van de 150e verjaardag van de manufactuur van jachtwapens oogt spectaculair. “Twee nieuwigheden werden voor de Desire Days van Lebeau-Courally, in november in Knokke, ontworpen”, licht André Meier toe. “Het ene model beschikt over een bijzondere wijzerplaat die we Tapisserie de Liège noemden, en die volledig in onze manufactuur in Le Locle werd ontworpen en gerealiseerd. Maar Luik is nog altijd de bakermat van Lebeau-Courally, de thuisbasis van onze wapenmanufactuur die nog altijd bestaat. De andere nieuwigheid is een Maanfase met datumweergave en een gangreserve van 4 dagen, uitgerust met een gloednieuw gangwerk, ontworpen en ontwikkeld door IMH. De haan die de Lebeau-Courally-horloges siert, zal bij dit model dienen om de verandering van datum en de voortgang van de maanfase te activeren. Dit horloge zal dus het eerste complete product zijn dat IMH voor Lebeau-Courally maakte. Vervolgens zullen we in Bazel in de lente van 2016 nog twee nieuwe modellen voorstellen : een automatisch manufactuurgangwerk met microrotor en een gangreserve van 4 dagen, en een opengewerkte tourbillon. Op Baselworld zullen we zo dus present zijn met drie volledig intern gemaakte gangwerken.”

Het ontwerp en de ontwikkeling van een nieuw gangwerk neemt vaak vijf jaar in beslag. Hoe kan het dat Lebeau-Courally en IMH zo bliksemsnel deze nieuwigheden kunnen voorstellen ? “Omdat deze gangwerken al ver in hun ontwerpfase waren toen we IMH overnamen”, antwoordt Meier. “En met de middelen en instrumenten waarover we in de manufactuur beschikken, konden we eigenlijk meteen met de realisatie beginnen.”

Kort na de overname, in april 2015 al, besloten de familie Ide en de broers Lamarche om hun samenwerking toch stop te zetten. Wat is de verklaring voor die plotse scheiding ? André Meier : “De broers hadden niet dezelfde visie als de familie Ide. Ik denk dat de Lamarches vasthielden aan het idee om de IMH-manufactuur alleen voor het merk Julien Coudray 1518 te gebruiken, of toch voor 90 of 95%. Net vóór de overname door Joris Ide is het aandeel ‘onderaanneming’ van IMH trouwens flink geslonken. Maar voor alleen maar een klein, confidentieel merk is deze manufactuur natuurlijk een zeer kostelijk productie-instrument. Het is wel jammer, vooral omdat Fabien een zeer creatief iemand is. Maar c’est la vie. We doen in ieder geval voort met het merk Julien Coudray 1518, want Fabien ontwikkelde dat nu ook weer niet helemaal op zijn eentje. De manufactuur beschikt over een zeer performante afdeling Onderzoek & Ontwikkeling.”

De afdeling Onderzoek & Ontwikkeling werkt zowel voor de twee merken (Lebeau-Courally en Julien Coudray 1518) als voor derde partijen. Meestal op vraag, al kan ze ook zelf nieuwigheden voorstellen. De twee inhouse merken smelten in geen geval samen, bevestigt Meier. “We vinden het inderdaad belangrijk dat alles strikt gescheiden blijft. Het is bijvoorbeeld niet de bedoeling om van de gangwerken in edelmetaal van Julien Coudray 1518 ook een versie in andere materialen voor Lebeau-Courally te maken. We willen die twee wezenlijk aparte, duidelijk gescheiden identiteiten bewaren.”

Maar zal de naamgeving van de modellen van Lebeau-Courally, die nu die van de jachtwapens volgt (de Baron, de Dauphin, de Marquis, en zo meer) verdwijnen ? Meier aarzelt : “De definitieve beslissing is nog niet gevallen, maar het klopt dat we daarover praten.”

TEKST SERGE VANMAERCKE