De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB) staat voor een cruciale periode. In 2006 zullen privé-partners betrokken worden bij de begeleiding van werklozen. Met de hulp van non-profitbedrijven en privé-spelers zoals uitzendbedrijven en arbeidsbemiddelingsbureaus zal er voor elke werkzoekende een individueel begeleidingstraject worden uitgewerkt. Begin 2006 wordt een proefproject met 6000 werkzoekenden gestart.
De vermarkting van de begeleiding van werklozen is een revolutie. Lange tijd hielden zowel toenmalig Vlaams minister van Werk Renaat Landuyt (SP.A) als de VDAB de boot af. Ze vreesden dat de inschakeling van private spelers zou leiden tot de begeleiding van een beperkte groep werklozen die gemakkelijk te plaatsen is. Buitenlandse voorbeelden tonen echter aan dat privé-begeleiding binnen een periode van één jaar tot 10 % extra jobs bij werkzoekenden kan leiden.
De inschakeling van externe partners is geen overbodige luxe. De ‘sluitende aanpak’ voorziet dat alle werklozen een of andere vorm van begeleiding krijgen. Er wordt extra aandacht besteed aan langdurig werklozen. Nadat de jongeren en de dertigjarigen aan de beurt zijn geweest, wordt 2006 het jaar van de veertigers, een zeer moeilijke categorie van werkzoekenden.
Door de verstrengde controle die de RVA uitvoert op werklozen komen steeds moeilijker te plaatsen werkzoekenden bij de VDAB terecht. En dat is de achilleshiel van het systeem van werklozenbegeleiding. In de groep van werkloze 40-plussers bevinden zich heel wat mensen die in armoede leven, een teruggetrokken bestaan als werkloze leiden en over totaal geen arbeidsethiek meer beschikken. De kans is dan ook groot dat er zich in de groep van de langdurig werklozen van 40 jaar en ouder zich een belangrijk segment bevindt dat bijna onvermijdelijk zijn werkloosheidsuitkering zal verliezen. Met als gevolg dat de kritiek op de verstrengde controle die de RVA op werklozen uitoefent nog zal toenemen.
Vlaams minister van Werk Frank Vandenbroucke (SP.A) probeerde wel al de lont uit het kruitvat te halen. Hij pleitte eind 2005 voor een vaste uitkering voor moeilijk te plaatsen werklozen die dan ook “niet meer beschikbaar hoeven te zijn voor de arbeidsmarkt.” Het was slechts een proefballonnetje, maar in zo’n systeem zou de VDAB natuurlijk meer aandacht kunnen besteden (lees: middelen vrijmaken) voor de werklozen die wél nog een kans maken op onze arbeidsmarkt.
Alain Mouton
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier