De vader van de ECB waarschuwt

“Als we zo doorgaan, dreigt het het meest succesvolle project van economische integratie uit de geschiedenis van de mensheid in elkaar te storten.” Dat is kort en kracht, maar intriest wat Otmar Issing denkt over de eurocrisis.

Het is moeilijk een zwaarder doorwegende stem in de felle eurodiscussies te vinden dan die van Issing. Hij is de Duitse econoom en centraal bankier die vanuit de Bundesbank, de Duitse centrale bank, neergezet werd in het eerste directiecomité van de Europese Centrale Bank (ECB). Tussen 1998 en 2006 was hij de belangrijkste architect van de beleidsfilosofie en van het monetaire beleid van de ECB.

In de Financial Times van deze ochtend laat deze Otmar Issing er geen twijfel over bestaan dat de gang van zaken in de eurozone, om het zeer eufemistisch uit te drukken, niet zijn goedkeuring wegdraagt. De man heeft er niet één goed woord voor over. Zo veroordeelt hij scherp de acties van de ECB om te interveniëren op de obligatiemarkten. De ECB wordt een onderdeel van het budgettair beleid en verliest daardoor haar levensbelangrijke onafhankelijkheid.

Ook voor de besluiten van de top van 21 juli heeft hij geen goed woord. De Europese bewindvoerders die beweren dat via die besluiten de politieke unie binnen Europa dichterbij komt, draaien zichzelf en de publieke opinie een rad voor de ogen, zegt Issing. Meer nog, die acties dreigen de Europese Unie uit elkaar te rukken, onder meer omdat het conflict tussen de landen in problemen en zij die de voorbije periode wel een ernstig beleid voerden, op de spits worden gedreven. De uitgifte van eurobonds ziet Issing alleen maar als een vrijgeleide voor sommige landen om het budgettair helemaal niet nauw meer te nemen en te vegeteren op de kap van de andere landen.