Vorige zaterdag overleed Jean-Pierre Blumberg, boegbeeld van het advocatenkantoor Linklaters en columnist van Trends, na een lange strijd tegen kanker. Hij werd 63 jaar.
Jean-Pierre Blumberg speelde de voorbije dertig jaar als topadvocaat een rol in belangrijke bedrijfsdossiers, zoals de oprichting en de redding van KBC, de strijd om Fortis, de fusie en de overname van de Antwerpse haventerminaloperatoren, de beursgang van bpost en Proximus, en de delisting van Omega Pharma. Hij werkte ook mee aan grote internationale dossiers, zoals de redding van de Europese activa na het faillissement van Lehman Brothers. Hij was lid van het internationale managementcomité van Linklaters en twee keer ei zo na voorzitter.
Blumberg was ook bestuurder van het beursgenoteerde infrastructuurfonds TINC, het vastgoedbedrijf Intervest en enkele caritatieve organisaties. In tal van grote Vlaamse ondernemingen tekende hij het evenwicht tussen de familiale en de bedrijfsbelangen uit.
Hoffelijk en gewiekst
Blumberg werd geboren in Merksem en groeide op in Keulen, waar zijn vader een hoge militaire functie had in het Belgische leger. Hij studeerde rechten in Leuven en Cambridge. “Al in zijn jeugd wist hij dat hij advocaat wilde worden en voor een internationaal kantoor wilde werken”, zegt zijn boezemvriend en communicatiedeskundige Peter Frans Anthonissen. “Hij ging recht op zijn doel af.”
Blumberg werkte heel zijn leven bij het kantoor De Bandt, Van Hecke, Lagae, dat later opging in Linklaters. Al snel bleek hij niet alleen een briljante zakenadvocaat, maar ook een goede manager te zijn. Dertig jaar geleden al introduceerde Jean-Pierre De Bandt, de naamgever van het kantoor, ons de toen 33-jarige nieuwe partner als “mijn opvolger”.
Paul Van Hooghten (Jones Day) werkte ook bij Linklaters. “Jean-Pierre Blumberg was een innemende man, altijd hoffelijk, ook tegenover jonge advocaten en het personeel”, zegt hij. “Hij nam het voor ons op bij de oude garde. Net zoals De Bandt was hij een uiterst diplomatische leider. Hij slaagde erin het Belgische advocatenkantoor heel soepel te integreren in Linklaters.”
Zo hoffelijk als Blumberg was, zo gewiekst kon hij uit de hoek komen bij de behandeling van dossiers. Tijdens nachtelijke onderhandelingen bleef hij overeind met het legendarische ‘Blumberg shot’, een cola en een espresso. “We hebben talrijke onderhandelingen gevoerd”, zegt Wim Dejonghe, de voorzitter van Allen & Overy. “Hij was de sterkste van het land, als jurist én als dealmaker. Hij beheerste zijn dossiers als weinig anderen.”
Duitse geschiedenis
Soms ging het er bikkelhard aan toe, maar altijd correct. Dejonghe: “Als Jean-Pierre Blumberg aan de andere kant van de tafel verscheen, kon ik mijn cliënten geruststellen: het werden vrij korte en faire onderhandelingen.”
Blumberg doceerde ook over het Duitse rechtssysteem aan de Universiteit Antwerpen. “Krijg dat vak maar verkocht aan de studenten”, zegt rector Herman Van Goethem, die zijn universitaire carrière startte met Blumberg. “Toch kon hij een volle zaal boeien met erudiete verwijzingen naar de historische wortels van publiekrechtelijke geplogenheden en hun plaats in het geheel. Hij was een grootmeester in het beheersen van grote structuren. Een briljante man.”
Blumberg kende de Duitse geschiedenis als weinig anderen, maar hij kon ook uren uitweiden over tennis, een sport die hij fervent beoefende. Hij was ook een begenadigd pianospeler, die niet alleen complexe klassieke werken aankon, maar ook jazz. De geheelonthouder Blumberg was een sober man. Je kon hem ‘s middags treffen met een biefstuk friet en een cola in een eenvoudige bistro, vlak bij het kantoor aan de Antwerpse Graanmarkt. Jean-Pierre Blumberg laat een echtgenote en vier zonen na.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier