De schoonheid van de huid

Volgend jaar telt de verjaardagstaart van lederwarenfabrikant Longchamp vijftig kaarsen. Zijn reiskoffers, handtassen, riemen, kleine accessoires, foulards en dassen worden in heel de wereld verkocht. En heel verrassend : België is, na Japan, de tweede grootste buitenlandse markt van dit Franse merk.

TEKST : SERGE VANMAERCKE

Volgend jaar viert Longchamp zijn vijftigste verjaardag. Het zou best kunnen dat dit feest gepaard gaat met de creatie van een nieuwe serie of een speciaal ontwerp. Volgens Jean Cassegrain (32), secretaris-generaal en zoon van president Philippe Cassegrain (60) hangt aan een dergelijk initiatief echter altijd een risico vast. “Elk ontwerp is een risico, en elke onderneming moet rekening houden met een zeker percentage verlies in de productie ervan.” Het zou inderdaad jammer zijn mocht het net met het symbool van de 50ste verjaardag fout aflopen. Temeer omdat Longchamp zoveel modellen heeft die aanspraak kunnen maken op een echte successtory.

Net zoals Louis Vuitton, Hermès of Chanel, is Longchamp niet alleen een merk, maar ook een lederwarenfabrikant. De allereerste verdienste die Jean Cassegrain aan Longchamp toeschrijft, is “de uitstekende relatie prijs-kwaliteit, dankzij onze eigen productie”. De prijzen van de tassen liggen bijvoorbeeld tussen 1900 en 14.000 frank.

Elk jaar

selecteert Longchamp meer dan 200.000 huiden ter wereld, allemaal afzonderlijk. De huiden komen voornamelijk uit Frankrijk, Italië en Uruguay. Sinds enkele jaren hebben ook nieuwe materialen hun intrede gedaan. Longchamp staat in voor de productie van kleine lederwaren, riemen, tassen en handtassen, boeken- en reistassen. De fabricatie van foulards en dassen werd onder licentie toevertrouwd aan het Italiaanse Mantero in Come.

Om aan het succes te kunnen blijven beantwoorden, betrok Longchamp onlangs een nieuw fabrieksgebouw van meer dan 15.000 m² groot, omringd door bossen en koeien. Dit nieuwe gebouw werd neergeplant in Segré (Maine-et-Loire) waar Longchamp al meer dan veertig jaar actief is. Dankzij deze nieuwe mogelijkheden en de 400 werknemers verloopt de productie nu meer gestructureerd. Frankrijk staat in voor 90 % van de productie ; de overige 10 % is in handen van de ateliers van Longchamp op het eiland Mauritius.

Een bezoek aan de fabriek van Segré spreekt boekdelen. Ontwerpers, knippers en snijders, looiers, stikkers… Hier wordt nagedacht en gefantaseerd, ontworpen en getekend, gekozen en geknipt, gestikt en gedragen, en weer herbegonnen. De designafdeling geeft haar ontwerpen door aan het ‘modellenteam’, dat geleid wordt door Joselyn Martino. Dit team maakt van elke ontwerp een prototype. De helft van die prototypes haalt nooit de productie-afdeling. Van de goedgekeurde prototypes wordt vervolgens een nauwkeurige analyse gemaakt. Prijzen, patronen en productie worden bestudeerd. Hoeveel kost het materiaal, hoeveel de handenarbeid, hoelang duurt de productie enzovoort. Een afgewerkt product van Longchamp moet, al naargelang van het artikel, tussen de 30 en 60 productie-etappes doorlopen. Te beginnen met het opslaan van het leder. Van de meer dan 30.000 m² leder in voorraad wordt maandelijks een derde gebruikt.

Vervolgens gaat het leder naar het snij-en knipatelier. De leersnijder kiest een vel en bepaalt welke delen van het vel gebruikt zullen worden. Zijn functie is erg belangrijk en onmisbaar. Elke tas bevat gemiddeld 30 à 50 stukken leder. Het logo wordt erop gedrukt en daarna worden de stukken leder aan elkaar genaaid. Voor het naaien en stikken van het leder doet Longchamp uiteraard beroep op machines. Wat niet wegneemt dat ook hier de menselijke hand onmisbaar is. Bijvoorbeeld voor de afwerking, of het aannaaien van de handvatten, maar ook voor het maken van de kleine lederwaren. Veel tassen worden tijdens het productie binnenstebuiten gekeerd. Met de hand worden ze weer omgekeerd om vervolgens te verdwijnen naar de stockeerruimte. Daar liggen aanhoudend om en bij de 100.000 stuks.

In de administratieve

zetel van Longchamp, rue Boissière in Parijs, waakt Philippe Cassegrain over de evolutie van zijn huis. “Want evolutie is goed”, vindt hij. “En vernieuwing is een must. Alleen mag die vernieuwing niet revolutionair zijn. Onze klanten zouden er zich geen blijf mee weten…” Longchamp houdt vernieuwing hoog in vaandel. Bijvoorbeeld met de lijn City, of het nieuwe gamma Roseau.

Philippe Cassegrain : “Longchamp is een luxe, maar dan een luxe die toegankelijker is dan al de andere.” Misschien is dat de reden waarom zoveel vrouwen Longchamp dragen. En ook : “Vrouwen kiezen niet zozeer voor het merk, maar wel voor de schoonheid en elegantie ervan.”

De helft van de collectie van Longchamp gaat elk seizoen weer mee. De andere helft van het gamma bestaat uit nieuwe ontwerpen (100 per seizoen, in vier, zes of elf kleuren). Reis- en boekentassen en ook kleine lederwaren veranderen weinig. Dat maakt dat bepaalde modellen al 25 jaar verkocht worden. Het zijn vooral de handtassen die aan veranderingen onderhevig zijn.

Philippe Cassegrain en zijn dochter Sophie Delafontaine, Isabelle Guyon, en de Finse assistente, Suzanna, staan vandaag in voor het ontwerp van Longchamp. Isabelle Guyon werkt al acht jaar voor Longchamp, studeerde af aan de Nationale School voor Binnenhuisarchitectuur, en was eerder werkzaam bij Marité en François Girboud. Met haar bijdragen bracht ze een frisse wind in de collectie met gelooid kalfsleder. Die collectie droeg mede bij tot het succes van Longchamp. Het was ook Isabelle Guyon die, naast het soepel leder, ook het ietwat strakkere vaarsleder introduceerde, in verschillende kleuren. Het was de start van de serie City.

Er zijn dus

de klassiekers. Maar de vormgevers wagen zich ook aan fantastische thema’s. In de zomercollectie van 1998 zal bijvoorbeeld het leder voor een deel vervangen worden door stro. En dan geen rustiek stro, maar een erg ingewikkeld materiaal waarin ook katoen verwerkt is en dat een zeer mooie weefstructuur heeft. “Erg chic“, luidt het. “Een tas van Longchamp moet een tas voor alle dagen zijn, luxueus en sportief en erg gemakkelijk in gebruik”, zegt Isabelle Guyon.

Sophie Delafontaine voegt er volgende uitspraak aan toe : “De chique toets aan het dagelijkse leven, die willen wij geven. Het beeld van een verfijnde vrouw, elegant maar met de problemen van elke dag. Longchamp staat dus met beide benen op de grond. En maakt tegelijk dromen waar.”

De geschiedenis van Longchamp heeft zelf veel weg van een mooi sprookje. Eind jaren ’30 bezat de familie Cassegrain een tabakswinkel Au Sultan in de boulevard Poissonnière in Parijs. Toen zoon Jean en zijn vrouw de zaak overnamen, wilden ze deze in een nieuw kleedje stoppen. Het was het Frankrijk van na de bevrijding. Vernieuwing was welkom. Om de hele zaak een andere look te geven, besloot Jean Cassegrain om de pijpen met leder te overtrekken. De stap als lederwarenfabricant was dus gezet. In 1948 kreeg de zaak een naam en een logo : Longchamp, als eerbetoon aan de Parijse renbaan ; en een paard in galop als embleem.

Toen zoon Philippe in de zaak van zijn ouders stapte, raakten de ontwikkelingen in een stroomversnelling. De eerste reistassen werden gevolgd door handtassen en accessoires. Vandaag is Longchamp een familiebedrijf met een 600-tal werknemers : Philippe Cassegrain is de enige aandeelhouder.

Heel veel nieuwe ontwerpen kennen een succes, maar van alle tassen blijft de reistas Xtra Bag een klassieker, en dat al meer dan 25 jaar lang. Het merendeel van de klanten bestaat uit vrouwen, en die waren maar al te aangenaam verrast toen Longchamp op een dag met een herentoillettas met schouderriem uitpakte. Longchamp slaagt erin vrouwen te verleiden. En de vrouwen, die blijven hun verleider trouw.

Longchamp heeft wereldwijd zo’n duizend verkooppunten, waarvan een vijftigtal in België (met een exclusieve boetiek in Antwerpen en Brussel). Frankrijk neemt 60 % van de verkoop voor zijn rekening. Gevolgd door Japan en België. Maar als we de bevolkingsdichtheid in acht nemen, staat België op de tweede plaats, voor Japan.

Longchamp : (02) 513.86.99.

Handige opvouwbare tasjes in alle kleuren. Discreet en praktisch tegelijk.

Toilettas voor mannen óf schoudertas voor vrouwen.

De menselijke hand speelt een hoofdrol in de verschillende fasen van het productieproces.

De Xtra-Bag : een klassieker die het al ruim 25 jaar doet.