De PS heeft zichzelf in de voet geschoten

De Franstalige partijen hebben een doorgedreven regionalisering in de volgende legislatuur afgeblokt door artikel 195 niet op te nemen in de lijst van herzienbare grondwetsartikelen. Maar deze truc van de constitutionele foor opent ook perspectieven.

De potentiële regeringspartijen kunnen zich de moeite besparen eerst vijftien maanden over de staatshervorming te discussiëren om dan op een drafje de sociaaleconomische en financiële dossiers af te handelen.

Een regering die geen staatshervorming kan doorvoeren, heeft geen dubbele meerderheid nodig. Dat maakt het mogelijk de PS aan de kant te zetten bij de onderhandelingen. Dat kan dan weer leiden tot een snelle vorming van een herstelregering, die stringente sociale, fiscale, economische en budgettaire maatregelen neemt. Dat is noodzakelijk om het land definitief over de financiële crisis te tillen en eindelijk een antwoord te bieden op uitdagingen zoals de vergrijzing.

In dat scenario is er zelfs geen meerderheid aan Franstalige kant nodig. CdH-voorzitter Benoît Lutgen heeft al laten verstaan dat zoiets niet ideaal is, maar wel tot de mogelijkheden behoort. En de MR zal de historische kans om de PS op federaal niveau opzij te schuiven niet aan zich voorbij laten gaan. De PS heeft met haar streven naar een status-quo zichzelf in de voet geschoten.
Dat het geschetste scenario realiteit wordt, is onwaarschijnlijk. De Franstalige partijen kunnen al een voorakkoord hebben om er niet in mee te stappen. Maar het tegendeel zou mooi zijn.