De McKinsey-boy van de biotechsector

Redactie Trends

09-09-2010, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 06:29

Het Leuvense biotechbedrijf reMYND pakte eerder deze week uit met een spectaculaire deal met de Zwitserse farmareus Roche. CEO Koen De Witte kon daarbij teren op zijn ervaring bij McKinsey.

De 42-jarige De Witte leidde als CEO van reMYND, samen met zijn wetenschappelijk directeur Gerard Griffioen, de voorbereidingen voor dit strategische en financiële huzarenstukje. Als de samenwerking met Roche daadwerkelijk uitmondt in medicijnen tegen alzheimer en parkinson, levert dat reMYND ruim een half miljard euro op in mijlpaalbetalingen, plus een percentage op de omzet. Alleen al door de eerste voorafbetalingen van Roche kan reMYND het de komende vier à vijf jaar probleemloos uitzingen. “Waanzinnige bedragen”, zegt De Witte over de deal.

En zeggen dat het bedrijf niet eens het financiële mes op de keel had staan. Dankzij inkomsten uit onderzoeksopdrachten voor biotech- en farmabedrijven en overheidssubsidies van het IWT, kon reMYND zelfs sinds de oprichting in 2002 uit de rode cijfers blijven. “Wij zijn waarschijnlijk het enige biotechbedrijf dat altijd winst heeft gemaakt, en ook het enige dat op zijn cashrekening een veelvoud heeft staan van wat er ooit in geïnvesteerd is.”

Dat de deal rond is geraakt, is mede te danken aan de ervaring die De Witte opdeed bij de managementconsultant McKinsey. “Ik leerde er om met heel senior mensen te spreken. Ik was dus nooit geïntimideerd om hier bij reMYND met managers van big pharma te praten. Zonder McKinsey was deze deal waarschijnlijk anders gelopen.”

De in Zele geboren De Witte trok na zijn studies elektromechanisch ingenieur aan de UGent naar Boston, waar hij een opleiding master of science volgde aan het MIT. Zijn eerste baan vond hij bij Alcatel. Hij werd er ruimtevaartingenieur, gespecialiseerd in satellieten en communicatie. Maar het gebrek aan managementervaring begon te wegen, en na drie jaar trok hij naar de businessschool Insead in het Franse Fontainebleau om dat te verhelpen.

Na Insead belandde hij bij McKinsey, waar hij focuste op gezondheidszorg. Hij werkte onder meer voor de Antwerpse ziekenhuisgroep ZNA en een rist farmamultinationals. De Witte werd na enkele jaren associate partner bij McKinsey, maar na zes jaar begon het weer te kriebelen. “Ik stond aan de zijlijn. Ik wou iets doen waarbij ik het gevoel zou krijgen dat ik een impact had op iets dat ik zelf mee zou creëren”, legt De Witte uit. Het moest en zou iets entrepreneurial zijn in de biotech of gezondheidszorg. Terwijl hij aan de slag bleef bij McKinsey, ging De Witte te rade bij een honderdtal sleutelfiguren in de biotechsector. “Dat heeft ongeveer een jaar geduurd, en in 2007 ben ik bij reMYND beland.”

Het wordt rustiger

Hoewel de visibiliteit van reMYND door de deal sterk zal toenemen, verwacht De Witte zich aan rustiger tijden. Goed nieuws voor zijn gezin, dat een jaar geleden werd uitgebreid met een dochter. De Witte heeft ook zoontjes van vijf en drie. “Ik ben drie jaar bezig geweest met kapitaalrondes en het bestuderen van een grote deal. Dankzij Roche moet ik twee van mijn hoofdactiviteiten niet meer doen. En we zijn ook niet beursgenoteerd, dus hoeven we ook geen publieke kwartaalupdates geven.”

Zo’n beursgang volgt mogelijk wel. “We hebben afgesproken om dat in 2014, 2015 te bekijken om eventueel in 2016 de stap te doen”, zegt De Witte, die niet uitsluit dat hij tegen dan ook vertrokken zal zijn. “Ik ben zeker ook zelf gegroeid, maar als er binnen enkele jaren een ander soort manager nodig zou zijn, omdat reMYND zo sterk gegroeid zal zijn, zal ik er geen groot probleem mee hebben om een stap opzij te doen.”

Spijt van de overstap naar biotech heeft hij in elk geval nooit gehad. “McKinsey was een uitermate stimulerende omgeving, waarin je steeds werd uitgedaagd. Dat mis ik nu soms een beetje, maar ik ben wel ongelofelijk blij dat ik de overstap heb gemaakt”, aldus De Witte, die ook tijdens de voorbije hectische periode tijd vond voor ontspanning. “Ik probeer een keer per week te tennissen en twee à drie keer per week te fitnessen, vooral zwemmen en lopen. Gewichten zijn niet aan mij besteed.” De Witte heeft massalopen als de 20 kilometer van Brussel of de 10 mijl van Antwerpen op zijn palmares staan. “Misschien moet ik er eens over nadenken om dat opnieuw te doen.” Maar dat mag dan wel niet ten koste gaan van een ander favoriet tijdverdrijf: op restaurant gaan met vrienden.

OPINIEMisplaatst geknibbel, blz. 49