De kosmos is een veel te dure soap

De intellectuelen onder ons hebben nu ook hun eigen Big Brother. Zonder schroom mogen ze zich elke dag verlekkeren op het intieme leven van onze ambassadeur in de ruimte: Frank De Winne. Hoe slaapt, drinkt, eet, wast en plast de astronaut? Elke dag krijgen de Belgen uitgebreid verslag in de media. Zelfs Prins Filip kan zijn voyeurisme niet bedwingen en speelt videoreporter met de nieuwe volksheld. Totale kostprijs van deze show: 15,5 miljoen euro. Toch veel geld voor een soap. Van zulke budgetten kan de nieuwe VRT-topman Tony Mary alleen maar dromen.

Maar dit prestigeproject levert België contracten en tewerkstelling op, zeggen de voorstanders. Voortaan staan we niet alleen bekend als het land van bier en chocolade. Volgens het satirische weekblad Pan betreft het echter een loutere privé-stunt van minister van Economie Charles Picqué ( PS) om zijn naam in de geschiedenisboeken te schrijven. De vraag is of we onze zuurverdiende spaarcenten niet beter rechtstreeks kunnen investeren in technologisch onderzoek dan in een Russische reclamestunt. Kijk maar naar kernenergie. Vijftig jaar geleden startte het Studiecentrum voor Kernenergie zijn activiteiten. Vandaag leveren de nucleaire centrales zo’n 60% van onze elektriciteit en behoort deze Vlaamse kenniscel tot de wereldtop. Zonder dit overheidsinitiatief had Tractebel nooit zijn huidige niveau kunnen bereiken.

Nu de politiek de kernenergie wil ontmantelen, moeten we ons op alternatieve energiebronnen storten. Door de ambitieuze doelstellingen van het Kyoto-protocol is dit een van de belangrijkste groeisectoren van de toekomst. Daarom kunnen we beter 15,5 miljoen euro investeren in een nieuw Studiecentrum voor Hernieuwbare Energie en Rationeel Energiegebruik dan deze som letterlijk en figuurlijk in de ruimte te schieten. Een heffing van één eurocent per geproduceerd kilowattuur volstaat al om een pot van 800 miljoen euro te genereren. In tegenstelling tot het Vlaamse klimaatplan (zie Briefing, blz. 25) is dit een doeltreffende oplossing voor het broeikaseffect.

Groene stoom en stroom zijn adequate middelen om de doelstelling van het klimaatplan te bereiken. Bovendien beschikt ons land over weinig of geen grondstoffen, zodat we best investeren in nieuwe energietechnologie. Op dit vlak genieten we trouwens een reputatie. Turbowinds was midden de jaren tachtig de Europese leider in windenergie. Maar door gebrek aan de nodige overheidssteun heeft dit Vlaamse bedrijf zijn commerciële verwachtingen niet kunnen waarmaken. Ondertussen realiseert deze sector een wereldwijde omzet van 6 miljard euro per jaar en stelt 70.000 werknemers tewerk. Zowat 35 miljoen mensen worden dankzij de wind van energie voorzien. Tegen 2012 verwacht de Europese beroepsfederatie EWEA dat windenergie 12% van de internationale vraag naar elektriciteit zal dekken. Dat zijn cijfers die meer indruk maken dan een eenmalige trip in de ruimte van een sympathieke landgenoot.

Eric Pompen