De koning van de kinderboeken

Ook dit jaar staat de Limburgse uitgeverij Clavis op de Boekenbeurs. Het verhaal van Clavis begint bij stichter Philippe Werck, een industrieel ingenieur elektromechanica. Hij bereidde zich voor op een carrière in de bedrijfswereld, maar zijn dochtertje besliste er anders over.

Philippe Werck had een diploma industrieel ingenieur op zak en wilde eerst wat commerciële ervaring opdoen. “Ik heb daarom een tijdje meegedraaid op de verkoopdienst van een grote mediagroep. Daarna leek het me de moeite waard om een MBA te halen,” vertelt Werck. Maar die droom heeft hij nooit kunnen waarmaken. Hij zag namelijk hoe zijn eerste dochter boeken verslond, maar moeilijk aan de juiste literatuur raakte. Er bestond een chronisch gebrek aan goede kinderboeken. Werck nam daarom maar het heft in eigen handen en opende de boekwinkel Poespas in 1978.

Met Poespas werd de basis gelegd voor wat nu de Clavis Media Holding is. De holding overkoepelt vier dochters. Clavis Uitgeverij is de grootste en geeft kinderboeken uit. De andere dochters zijn de winkel Poespas, Avain (de Nederlandse tak van het bedrijf) en de uitgeverij Facet, die in april werd overgenomen.

Bij de vier bedrijven werken er ongeveer dertig mensen, waarvan vijf in Amsterdam. In Nederland worden de honneurs waargenomen door Ritva Lukkarinen, de vrouw van Philippe Werck. De opvolging is bovendien verzekerd, want de tweede generatie is driemaal vertegenwoordigd. Werck: “De taken zijn netjes verdeeld. Mijn oudste dochter is uitgeefdirecteur, mijn stiefzoon commercieel directeur en mijn jongste dochter houdt zich sinds augustus bezig met de financiële kant van de zaak.”

Vertaald in 30 talen

Clavis is een van de weinige Belgische uitgeverijen met een afdeling foreign rights. Philippe Werck: “Die afdeling houdt zich uitsluitend bezig met het verspreiden van onze boeken in het buitenland. Momenteel verschijnen we in zo’n dertig talen. Europa dekken we bijvoorbeeld van Gibraltar tot de Noordkaap. Omdat mijn vrouw een Finse is, kregen we makkelijker toegang tot de Scandinavische markt, maar ook in Amerika en Mexico zijn we aanwezig. In het Verre Oosten zijn Japan en Korea de belangrijkste ankerpunten.”

Het is de bedoeling om de export nog verder uit te breiden. Dat gebeurt altijd op dezelfde manier: er worden een aantal landen uitgekozen, en daar probeert de uitgeverij met een uitgekiende marketingcampagne voet aan de grond te krijgen.

Gevraagd naar de sleutel van zijn succes, moet Philippe Werck toch even nadenken. “We weten dat wat we gaan doen, we goed zullen doen. Beurzen doen we bijvoorbeeld op ons eentje, niet onder de vlag van de Vlaamse Gemeenschap. Dat heeft niets te maken met overdreven zelfvertrouwen, wel met geloof in eigen kunnen. De Vlaamse uitgevers klagen dat ze in Nederland geen poot aan de grond krijgen. Wel, wij gingen naar Nederland en hebben daar een kantoor geopend. Nederlanders verzorgen onze promotie en marketing.” De aanpak van Clavis op de Buchmesse van Frankfurt enkele weken geleden is ook een goed voorbeeld. Philippe Werck was daar aanwezig met een team van acht mensen, die alle acht een propvolle agenda hadden: “Het waren drukke dagen, ja. We gaan niet zomaar ‘een beurs doen’, maar zorgen ervoor dat we daar ook nuttige contacten hebben.”

Kinderboeken voor bedrijven

Clavis viseert intussen ook kinderboeken voor de business-to-businessmarkt. Werck: “Dat is een niche waar nog sterke groei mogelijk is. Ik denk aan speciale uitgaven voor verenigingen (over bijvoorbeeld dyslexie, autisme…), retail en bedrijven. We hebben bijvoorbeeld een boekje voor kinderen over bescherming tegen zonnebrand gemaakt. Het komt erop neer dat we onze expertise ter beschikking willen stellen van al wie een boodschap aan kinderen wil geven.”

Bovendien blijft er nog wel wat rek in de markt voor kinderboeken zitten. Philippe Werck: “Er zijn steeds meer hoger opgeleide ouders die het belang van lezen in de opvoeding van hun kinderen begrijpen. Toen ik in 1978 met Poespas startte, kocht 6 % van de ouders kinderboeken. Nu is dat 15 %. Maar het blijft een nichemarkt.”

Jos Sterck